Να οργανώσουμε τη μάχη ενάντια στην εξαθλίωση
Βασικά μέτωπα
- η υπογραφή ΕΓΣΣΕ
- η υπεράσπιση των ανέργων
- η αντίσταση στη φοροεξοντωτική πολιτική
Με κεντρικούς άξονες διεκδίκησης: την υπογραφή Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης, ενάντια στη φοροεπιδρομή, για άμεσα μέτρα ανακούφισης και προστασίας των ανέργων, το ΠΑΜΕ καλεί την εργατική τάξη να ξεσηκωθεί, να οργανώσει την απεργιακή μάχη ενάντια στο ανελέητο αντεργατικό σφυροκόπημα που δέχεται από το κεφάλαιο, την Ευρωπαϊκή Ενωση και την κυβέρνηση. Να φτάσει το σάλπισμα αντίστασης σε κάθε μεγάλη βιομηχανία και μικρή βιοτεχνία, σε κάθε εμπορικό κέντρο και κατάστημα της γειτονιάς, σε κάθε επιχείρηση, σε κάθε τόπο δουλειάς, στα σπίτια των ανέργων, στις λαϊκές συνοικίες. Να μετατραπούν οι χώροι δουλειάς σε κάστρα αντίστασης και διεκδίκησης.
Διάλυση των Συμβάσεων σημαίνει δουλειά χωρίς δικαιώματα
Η ανελέητη επίθεση της τρικομματικής συγκυβέρνησης -που υλοποιεί κατά γράμμα τις επιταγές του κεφαλαίου- απαιτεί αντίστοιχη αποφασιστικότητα από τα συνδικάτα, τις επιτροπές αγώνα, τις Ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα, από τον κάθε εργαζόμενο στην οργάνωση της απεργιακής μάχης. Ούτε βήμα πίσω από τη διεκδίκηση υπογραφής νέας ΕΓΣΣΕ. Η επίτευξη του στόχου της εργοδοσίας για οριστικό χτύπημά της θα σημάνει το τέλος των κλαδικών και επιχειρησιακών συμβάσεων, το τέλος μιας σειράς θεσμικών κατακτήσεων (π.χ. ωράριο). Θα μετατρέψει σε «εύπλαστη μάζα» στα χέρια της εργοδοσίας τον κάθε εργάτη.
Η ατομική διαπραγμάτευση με τον εργοδότη θα διευκολύνει την αφαίρεση δικαιωμάτων και κατακτήσεων. Ποιος εργάτης θα καταφέρει μόνος του -και με την απειλή ότι 1,5 εκατομμύριο άνεργοι περιμένουν στην ουρά- απέναντι στον εργοδότη να «διαπραγματευτεί» το μεροκάματο, το επίδομα γάμου, το χρόνο του διαλείμματος, το ωράριο, την υγιεινή και ασφάλειά του, την ειδικότητά του; Αυτός άλλωστε είναι ο διακαής πόθος της εργοδοσίας: να απομονώσει τους εργάτες, να τους εγκλωβίσει σε ατομικές διαπραγματεύσεις και συμβάσεις, να φτάσει τους μισθούς στα Τάρταρα, να πετάξει στον Καιάδα δικαιώματα και κατακτήσεις πολύχρονων και αιματηρών αγώνων για να θωρακίζει την κερδοφορία της, να αντεπεξέρχεται επιτυχώς στον «ανταγωνισμό».
Οι φόροι «πνίγουν» τις εργατικές οικογένειες
Μια τέτοια βάρβαρη εξέλιξη θα «πνίξει» τις εργατικές οικογένειες που δεν μπορούν ήδη να σηκώσουν κεφάλι από τη φορολογία, από τις απανωτές αυξήσεις στο ρεύμα, από τους φόρους στο πετρέλαιο θέρμανσης, που πλέον αποτελεί είδος πολυτελείας για λίγους, από τα κάθε λογής χαράτσια και την ακρίβεια. Οικογένειες υποφέρουν, πληθαίνουν με ταχύτατους ρυθμούς τα νοικοκυριά που ζουν στο σκοτάδι, τα παιδιά να διαβάζουν με κεριά, οι γυναίκες να επιστρέφουν στη σκάφη για να πλύνουν τα ρούχα, το καθημερινό φαγητό να είναι πατάτες και μακαρόνια.
Την ίδια στιγμή που η πείνα «αγκαλιάζει» όλο και περισσότερες οικογένειες η κυβέρνηση μπουκώνει με επιδοτήσεις το μεγάλο κεφάλαιο, ενισχύει τις προκλητικές φοροαπαλλαγές για τους επιχειρηματίες. Το μέλλον που δρομολογεί η κυβέρνηση για τις εργατικές λαϊκές οικογένειες είναι: πείνα, φτώχεια και εξαθλίωση.
Δεν υπάρχει λαϊκό σπίτι χωρίς άνεργο
Σε τέτοιες ασφυκτικές συνθήκες διαβίωσης ζουν ήδη άλλωστε πάνω από 1,5 εκατομμύρια άνεργοι, ενώ η κυβέρνηση αρνείται πεισματικά να πάρει άμεσα μέτρα για την προστασία και ανακούφιση των ίδιων και των οικογενειών τους. Βάζει σε εφαρμογή και νέα προγράμματα ανακύκλωσης της ανεργίας για να κοροϊδέψει το άδειο στομάχι των ανέργων με μεροκάματα χαρτζιλίκι. Ταυτόχρονα, σπρώχνει ζεστό χρήμα στους επιχειρηματίες με την επιδότηση των ασφαλιστικών εισφορών, του μεροκάματου, της δήθεν πρακτικής άσκησης, κλπ.
Ο μπαμπούλας της ανεργίας που πλανάται πάνω από τα κεφάλια των εργαζομένων, αποτελεί κρίσιμο όπλο για την εργοδοσία, την κυβέρνηση και τα επιτελεία της. Την αξιοποιεί η εργοδοσία για να αναγκάζονται οι εργαζόμενοι σε υποχωρήσεις, για να τρέμουν, αν δε δεχτούν, για παράδειγμα, μείωση του μισθού, ότι κάποιος άλλος θα έρθει με λιγότερα. Στο όνομά της η κυβέρνηση τσακίζει τις συμβάσεις, τα μεροκάματα, δικαιώματα και κατακτήσεις. Γι' αυτό τα σωματεία, οι λαϊκές επιτροπές πρέπει να πάρουν όλα εκείνα τα μέτρα για να ενταχθούν στη ζωή και τη δράση τους οι άνεργοι και ειδικά οι νέοι. Να νιώσουν σπίτι τους το σωματείο και τη λαϊκή επιτροπή, να αναλάβουν ρόλο στο σχεδιασμό της δράσης τους.
Η υποχώρηση βοηθά την εργοδοσία
Η ηττοπάθεια και η υποχώρηση, ο εφησυχασμός, η λογική «του μικρότερου κακού» σε αυτές τις συνθήκες αποτελεί τον πιο κακό σύμβουλο. Πλείστα τα παραδείγματα στους χώρους δουλειάς. Οπου η εργοδοσία βρίσκει πρόσφορο έδαφος σαρώνει δικαιώματα. Να θυμίσουμε, για παράδειγμα, τι έγινε στην επιχείρηση «Sprider stores»: οι εργαζόμενοι αποδέχτηκαν επιχειρησιακή σύμβαση με μείωση στους μισθούς από 17 έως 20% και πριν καλά καλά στεγνώσει η υπογραφή του εργοδοτικού σωματείου σε αυτή τη σύμβαση ήρθε και δεύτερη μείωση στους μισθούς.
Εδώ απαιτείται ευθεία σύγκρουση με τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό που καλλιεργεί και τροφοδοτεί με το δηλητήριο των αυταπατών, με τη λογική του «μικρότερου κακού» τους εργάτες για να «σωθούν» τα κέρδη των επιχειρηματιών. Ομως, η πείρα δείχνει ότι η υπεράσπιση των κερδών των επιχειρηματιών δεν έχει γεμίσει το ψυγείο της εργατικής - λαϊκής οικογένειας, δεν πληρώνει το ρεύμα, το νερό, την εφορία, κλπ. Αντίθετα, η διάσωση των επιχειρηματικών κερδών, η πολιτική που υπηρετεί τις ανάγκες της «ανταγωνιστικότητας» είναι που πολλαπλασιάζουν τα αδιέξοδα για την εργατική - λαϊκή οικογένεια. Γι' αυτό είναι αναγκαία η διαρκής αποκάλυψη των ιδεολογημάτων της εργοδοσίας και της κυβέρνησης, όλων όσων ταυτίζουν τα συμφέροντα εργατών - πολυεθνικών, στρώνοντας έτσι το έδαφος στην κλιμάκωση της αντεργατικής επίθεσης.
Μέτωπο στην ηττοπάθεια και τον εφησυχασμό
Η ευθύνη των σωματείων, των επιτροπών αγώνα και των σωματειακών επιτροπών, των πρωτοπόρων στη δράση εργαζόμενων σε κάθε τόπο δουλειάς, είναι μεγάλη. Οπως εξίσου μεγάλη είναι η ευθύνη όλων των εργαζομένων να κάνουν υπόθεσή τους την οργάνωση της απεργίας. Μπροστά σε αυτό τον όλεθρο κανείς δεν πρέπει να μείνει απαθής, παρατηρητής των εξελίξεων ή να συμβιβαστεί με την λογική που απαιτεί «θυσία» των δικαιωμάτων για την απρόσκοπτη κερδοφορία των πολυεθνικών.
Να οργανωθεί η συζήτηση, ο προβληματισμός ακόμα ακόμα από τη διαφωνία και την αντιπαράθεση. Μπροστά στην απεργία το κάθε Διοικητικό Συμβούλιο, η κάθε επιτροπή αγώνα, η κάθε σωματειακή επιτροπή να συζητήσει ουσιαστικά, να σχεδιάσει το άνοιγμα στους εργαζόμενους μέσα στην επιχείρηση, συνολικά στον κλάδο. Να βασανιστεί για το πώς καλύτερα και σε βάθος θα αποκαλύψει τις αίτιες της καπιταλιστικής κρίσης, θα καταρρίψει όλα τα επιχειρήματα της εργοδοσίας, της κυβέρνησης και του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού.
Θα φωτίσει τον αναντικατάστατο ρόλο της αλληλεγγύης, το περιεχόμενο του αγώνα, τις διεκδικήσεις και τις μορφές πάλης. Θα βοηθήσει εργάτες να εμπιστευτούν τη δύναμή τους, να πάρουν πρωτοβουλίες μέσα στο χώρο τους, να γράψουν ανακοίνωση, να στήσουν μια συζήτηση στο διάλειμμα, στο σπίτι τους, να οργανώσουν τη μάχη, κλπ.
Να ενταθούν οι ετοιμασίες
Απόφαση συμμετοχής στην απεργία ανταποκρινόμενες στο κάλεσμα του ΠΑΜΕ έχουν πάρει οι Ομοσπονδίες Οικοδόμων, Τύπου - Χάρτου. Μεταξύ άλλων, το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου που συνεδρίασε ενέκρινε την πρόταση του ΠΑΜΕ για την υπογραφή νέας Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, η οποία ήδη αξιοποιείται σε διάφορους χώρους για συζήτηση με τους εργάτες.
Για την οργάνωση της απεργίας: Η Γραμματεία Ξάνθης του ΠΑΜΕ, τη Δευτέρα, στις 7 μ.μ., στο Εργατικό Κέντρο Ξάνθης καλεί σε σύσκεψη. Σύσκεψη για την πρόταση του ΠΑΜΕ για την ΕΓΣΣΕ και για την απεργία το Φλεβάρη, οργανώνει την ίδια μέρα και το Παλλεσβιακό Εργατικό Κέντρο στις 6.30 μ.μ. στα γραφεία του. Το Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Επισιτισμού - Τουρισμού και Ξενοδοχείων Αττικής ενέκρινε την πρόταση του ΠΑΜΕ και ξεδιπλώνει σχέδιο στους χώρους δουλειάς για την οργάνωση των εργαζομένων. Μια σειρά από σωματεία προγραμματίζουν τις επόμενες μέρες συνεδριάσεις των διοικητικών τους συμβουλίων.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου