Καμία αυταπάτη!

Ο καπιταλισμός αποτελεί το πολιτικο-κοινωνικο-οικονομικό σύστημα που επικρατεί διεθνώς, με την μία ή την άλλη μορφή διαχείρισής του. Στον καπιταλισμό, τα μέσα παραγωγής κατέχονται από κάποιους ιδιώτες, οι οποίοι τα εκμεταλλεύονται με κίνητρο την μεγιστοποίηση του κέρδους και την συσσώρευση πλούτου. Στην ουσία ο καπιταλισμός είναι ένα σύστημα που διευκολύνει την πλουτοκρατία, τους κεφαλαιοκράτες και τα μονοπώλια, να αρπάζουν τον πλούτο που παράγουν οι εργαζόμενοι.

Στα τέλη του 20ου αιώνα, η καθαρή περιουσία των 358 πλουσιότερων ανθρώπων του πλανήτη, ήταν ίση με το εισόδημα του φτωχότερου 45% του παγκόσμιου πληθυσμού, που αριθμούσε 2,3 δισεκατομμύρια ανθρώπους¹. Από τότε, η ψαλίδα ανάμεσα σε φτωχούς και πλούσιους, έχει ανοίξει κι άλλο.

Στην Ελλάδα, πλέον 1 στους 5, είναι κάτω από το όριο της φτώχειας. Την ίδια στιγμή, σε συνθήκες κρίσης το 2009, 210 εταιρίες είχαν κέρδη που ξεπέρασαν τα 14 δις €. Για να μην μιλήσουμε για τα εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ που είχαν κέρδος οι τράπεζες και οι εταιρικοί όμιλοι, το προηγούμενο διάστημα.

Το σύστημα της εκμετάλλευσης, που δίνει τον παραγόμενο πλούτο στους καπιταλιστές και σπρώχνει στην φτώχεια και στην εξαθλίωση την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, είναι σάπιο από την ρίζα του. Δεν επιδέχεται βελτίωσης. Δεν μπορεί να δώσει τίποτα στον λαό, η διαχείρισή του. Δεν μπορεί να γίνει “ανθρώπινο” μέσα από “μεταρρυθμίσεις”. “Οι μεταρρυθμίσεις είναι παραχωρήσεις που αποσπώνται από την κυρίαρχη τάξη, ενώ διατηρείται η κυριαρχία της” (Λένιν).

Μπροστά στις αυταπάτες για έναν “ανθρώπινο” καπιταλισμό, πρέπει να γίνει σαφές, πως ο μόνος ρεαλιστικός δρόμος που είναι πράγματι υπέρ του λαού, είναι η επαναστατική ανατροπή του καπιταλισμού και η αντικαπιταλιστική-αντιμονοπωλιακή-σοσιαλιστική προοπτική της λαϊκής εξουσίας.

1. Νίκος Μπογιόπουλος, “Είναι ο Καπιταλισμός, ηλίθιε!”, Εκδοτικός Οργανισμός Λιβάνη, σελ. 70

Υπερβολές