Με τη βούλα της ... εφορίας

Η πρόταση που διατύπωσαν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ για τον τρόπο χρηματοδότησης της Εκκλησίας μπορεί στην ουσία να μην έχει κάποια ιδιαίτερη σημασία είτε για το Δημόσιο, είτε για την Εκκλησία, που σαφώς θα πρέπει να διαχωριστεί πλήρως από το κράτος, είναι όμως απόλυτα διαφωτιστική της λογικής που διέπει το συγκεκριμένο κόμμα, για το ρόλο των φόρων και των υποχρεώσεων του Δημοσίου έναντι των πολιτών.

Η διατύπωση και μόνο της ιδέας «να επιβληθεί ειδικός φόρος σε όσους πολίτες δηλώνουν κατά την υποβολή της φορολογικής τους δήλωσης ότι είναι χριστιανοί ορθόδοξοι και ο οποίος θα αποδίδεται στην Εκκλησία», αποκαλύπτει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ υιοθετεί το αντιδραστικό δόγμα που τις τελευταίες δεκαετίες κερδίζει έδαφος και σύμφωνα με το οποίο ο χαρακτήρας των φόρων οφείλει να είναι ...ανταποδοτικός. Το Δημόσιο δεν αναλαμβάνει τίποτα περισσότερο πέρα από τη συντήρηση του κράτους, ενώ οι υπόλοιπες υπηρεσίες, από εκείνες που μέχρι πρόσφατα αποτελούσαν υποχρέωση του κράτους, θα απευθύνονται στους απόλυτα φτωχούς, σε εκείνους που δεν έχουν καν να τραφούν. Για να καλυφθούν οι ανάγκες που θα έχουν οι υπόλοιποι, θα πρέπει να πληρώνονται πρόσθετα τέλη και εισφορές.

Αυτό ακριβώς κάνει το καπιταλιστικό κράτος σε τομείς όπως η Υγεία, η Παιδεία, ή η Κοινωνική Πρόνοια. Ακολουθούν τη λογική της ανταποδοτικότητας και πετσοκόβουν τις δημόσιες υπηρεσίες Υγείας με το πρόσχημα ότι οι ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων δεν καλύπτουν το κόστος των προσφερόμενων υπηρεσιών, άρα κόβονται οι υπηρεσίες. Αυτό κάνουν με τους παιδικούς σταθμούς, τα φάρμακα, τη νοσοκομειακή περίθαλψη, αυτό ξεκινούν να κάνουν ακόμα και με το επίδομα ανεργίας.

Αυτή είναι η κρατούσα λογική, μέσα στα πλαίσια της κρατούσας λογικής είναι και οι προτάσεις που κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Αλλιώς, ούτε αρεστός θα ήταν στα επιτελεία της διεθνούς οικονομικής ολιγαρχίας, ούτε, πολύ περισσότερο, συνομιλητής τους...

    

Πιο στενά...

Καλά, η πρόταση Κουράκη αποκαλύπτει κάτι ακόμα: Την υποκρισία του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος φέρεται να επιδιώκει το διαχωρισμό κράτους - Εκκλησίας, πολιτική που πολλές φορές στηρίζει σε βαρύγδουπες παρεμβάσεις και ακραίες φραστικές αντιπαραθέσεις, όταν όμως προχωρούν να κάνουν συγκεκριμένη πρόταση για τα οικονομικά της Εκκλησίας, στηρίζουν την πρότασή τους στην ανάπτυξη ακόμα πιο στενών σχέσεων κράτους - Εκκλησίας. Πώς; Μα μέσω των φορολογικών δηλώσεων και των εκκαθαριστικών της εφορίας.