Για την απεργία στο Μετρό
- Ανήκω στους «ταλαιπωρημένους».
- Στους «εγκλωβισμένους» στο κέντρο της Αθήνας.
- Στους «όμηρους» των απεργών.
- Στους ανθρώπους που δεν μπορούν να πάνε στη δουλειά τους.
- Σε αυτούς που καθυστερούν γιατί πρέπει να αλλάξουν δύο λεωφορεία για να φτάσουν στον προορισμό τους.
- Σε αυτούς που περιμένουν με τις ώρες σε μια στάση μέχρι να έρθει γεμάτο το λεωφορείο που θα τους πάει στο σπίτι.
- Ανήκω και σε αυτούς που εργάζονται άπειρες ώρες για 700 ευρώ.
- Ανήκω σε αυτούς που δεν ξέρουν τι θα απογίνουν όταν σε λίγες εβδομάδες τελειώσει η σύμβασή τους.
- Σε αυτούς που εργάζονται απλήρωτοι για πέντε ή έξι μήνες.
- Σε αυτούς που πρέπει να πληρώσουν το μετρό 1,40.
- Σε αυτούς που έχουν περάσει άπειρες ώρες σε μια ουρά του ΟΑΕΔ.
- Σε αυτούς που πληρώνουν την ΔΕΗ, την εφορία, τα χαράτσια.
- Σε αυτούς που στο τέλος του μήνα έχουν άδειο ψυγείο και πολλές φορές άδειο στομάχι. Σε αυτούς που έχουν φίλους, γονείς, συγγενείς άνεργους.
- Σε αυτούς που γνωρίζουν κάποιον που αυτοκτόνησε ή που σκέφτεται να το κάνει. Σε αυτούς που περνάνε κατάθλιψη.
- Σε αυτούς που η ιδέα και μόνο να αποκτήσουν παιδιά τους προκαλεί τρέμουλο στα πόδια. Σε αυτούς που καταδικάζονται να ζουν με λιγότερα.
- Σε αυτούς που μαθαίνουν σε έναν τρόπο ζωής όπου μοναδική ανάγκη θεωρείται η επιβίωση.
- Σε αυτούς που θέλουν να πάνε θέατρο, κινηματογράφο ή συναυλία αλλά δεν μπορούν. Σε αυτούς που οι παππούδες τους κλαίνε γιατί δεν μπορούν να συντηρήσουν τους εαυτούς τους.
- Σε αυτούς που τρέμουν μήπως αρρωστήσουν και δεν έχουν να πληρώσουν τα φάρμακα. Σε αυτούς που κοντεύουν να ξεχάσουν πώς είναι μια μέρα χωρίς άγχος.
- Σε αυτούς που γνωρίζουν ότι οι μισθοί που τους περιμένουν στο μέλλον είναι ακόμα μικρότεροι.
- Σε αυτούς που αναγκάζονται να υπακούσουν σε όποια τρελή απαίτηση του αφεντικού για να μη χάσουν τα ψίχουλα που αποκαλείται μισθός.
- Σε αυτούς που κάποιοι θέλουν να τους κάνουν να πιστεύουν ότι για το πόνο τους ευθύνεται ο διπλανός τους.
Εσύ που ανήκεις;
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου