Προαποφασισμένα τα μέτρα

Σε νέο αποπροσανατολιστικό πεδίο αντιπαράθεσης ανάμεσα στα κόμματα της αστικής διαχείρισης επιδιώκεται να αναχθεί το θέμα με τα «μαγειρεμένα» στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ. Το ζήτημα έρχεται για δεύτερη φορά στην επιφάνεια, αφού είχε προηγηθεί το 2011 η σύσταση εξεταστικής επιτροπής στη Βουλή, όπου αναζητήθηκαν ποινικές ευθύνες των Γ. Παπανδρέου και Γ. Παπακωνσταντίνου, χωρίς τελικά να τους αποδοθούν. Σήμερα, ο νέος επικοινωνιακός κουρνιαχτός που σηκώνεται έχει μοναδικό στόχο τον αποπροσανατολισμό του λαού μπροστά στη νέα βάρβαρη επέλαση που βρίσκεται σε εξέλιξη. Το έλλειμμα του 2009, που είχε εμφανιστεί αναθεωρημένο στο 15,4%, είτε ήταν «τεχνητά διογκωμένο» είτε όχι, αποτέλεσε το φύλλο συκής της αστικής προπαγάνδας για να εκβιαστούν τα λαϊκά στρώματα και να μην αντιδράσουν στην επιβολή των προαποφασισμένων σκληρών μέτρων.

Στις 7 Οκτώβρη 2009 - τρεις μέρες μετά τις εκλογές - ο Γ. Παπανδρέου στη διάρκεια του τότε Υπουργικού Συμβουλίου και πριν δημοσιοποιηθούν τα στοιχεία του ελλείμματος, κάλεσε τους υπουργούς να προχωρήσουν σε «πλήρη καταγραφή της κατάστασης που παραλαμβάνουν», ξεκαθάρισε ότι θα «υπάρξουν δύσκολες αποφάσεις» και «άμεσα μέτρα». Στα τέλη Οκτώβρη - χωρίς ακόμα να έχει καταγραφεί το ύψος του ελλείμματος - η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ προχώρησε στην κατάρτιση «σταθεροποιητικού προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής», που παρουσίασε στην πρώτη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, περιγράφοντας τα σκληρά μέτρα λιτότητας που ακολούθησαν. Στην άτυπη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στις 7/02/2010, οι Ευρωπαίοι εταίροι σε πλήρη σύμπνοια στο κείμενο των συμπερασμάτων τους σημείωναν: «Οι χώρες - μέλη της ΕΕ πρέπει να έχουν αξιόπιστες εθνικές πολιτικές, ευθυγραμμισμένες με τους συμφωνημένους κανόνες. Εχουν κοινή ευθύνη για την οικονομική και δημοσιονομική σταθερότητα της Ευρωζώνης».

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ήδη από το Μάρτη του 2010 προχώρησε σε ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις, μειώσεις μισθών, συντάξεων, δρομολόγησε αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, πρόσθετους φόρους, περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες και στα επιδόματα. Υλοποιούσε στρατηγικές επιλογές της ΕΕ προκειμένου να πληρώσει ο λαός τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης που ήδη είχε ξεσπάσει και να διασφαλιστούν τα συμφέροντα της ντόπιας πλουτοκρατίας. Η έλευση της τρόικας και η υπογραφή του πρώτου μνημονίου, το Μάη του 2010, επιτάχυναν τους ρυθμούς της προώθησης των μέτρων και της σφαγής του λαού. «Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτικών που εφαρμόζουμε ήταν στο πρόγραμμά μας», είχε ομολογήσει κυνικά ο Γ. Παπανδρέου το Γενάρη του 2011 με ομιλία του σε βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Τα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα που εφαρμόστηκαν στη χώρα όλο το προηγούμενο διάστημα και κατά κύματα προωθούνται και σήμερα, επεκτάθηκαν την ίδια περίοδο και σε καπιταλιστικά κράτη με πολύ μικρότερο έλλειμμα από αυτό της Ελλάδας. Αυτό φανερώνει ότι οι αστικές στατιστικές χρησιμοποιούνται για να νομιμοποιούν οι κυβερνήσεις τις αντεργατικές πολιτικές.

Οι εργαζόμενοι και τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να εγκλωβιστούν στις αντιπαραθέσεις των αστικών κομμάτων. Η κρίση είναι προϊόν της καπιταλιστικής ανάπτυξης, των συσσωρευμένων κεφαλαίων και τα ελλείμματα και τα χρέη τα προκάλεσε ο κεφαλαιοκρατικός τρόπος παραγωγής που προσφέρει φοροαπαλλαγές και κρατικές ενισχύσεις στα μονοπώλια για να αυγατίζουν τα κέρδη τους. Οι εργαζόμενοι οφείλουν να συνειδητοποιήσουν ότι η αντεργατική καταιγίδα θα συνεχιστεί - ανεξάρτητα από το ύψος των ελλειμμάτων που σήμερα είναι εμφανώς μικρότερα - γιατί όσο βαθαίνει η κρίση τόσο πιο λυσσαλέα θα είναι η επίθεση της πλουτοκρατίας και των αστικών κομμάτων εναντίον τους.

Ριζοσπάστης