Γιατί όχι στην αγχόνη;

Το μόρφωμα που ονομάζεται «Δράση» δεν χάνει ευκαιρία να δείξει τα αποκρουστικά του δόντια στον λαό. Κατήγγειλε λοιπόν την κυβέρνηση ότι έδρασε παράνομα επιτάσσοντας τους απεργούς του ΜΕΤΡΟ. Κι αυτό γιατί όπως λέει η επίταξη υπηρεσιών «αποτελεί κατ' ουσίαν παραβίαση της θεμελιώδους αρχής της απαγόρευσης της αναγκαστικής εργασίας» και επιτρέπεται σε περίοδο ειρήνης αποκλειστικά και μόνο α) για αμυντικές ανάγκες, β) για ανάγκες που προκαλούνται από φυσικές καταστροφές και γ) λόγω κινδύνων της δημόσιας υγείας.

Τι θα έπρεπε να κάνει η κυβέρνηση; Προτείνει η «Δράση»: «Να προχωρήσει στην εφαρμογή του Συντάγματος και του Νόμου δηλαδή α) Να εφαρμόσει το άρθρο 14 § 10 περίπτ. ε' Ν. 1264/1982 που ορίζει ότι οι συνδικαλιστές απολύονται "όταν εξακολουθούν να συμμετέχουν σε απεργία που κρίθηκε με δικαστική απόφαση μη νόμιμη ή καταχρηστική". β) Να καταθέσει αγωγές αποζημίωσης κατά των συνδικαλιστικών φορέων που παρανόμως απεργούν και κατά των ίδιων των συνδικαλιστών ζητώντας την αποκατάσταση της ζημίας που υπέστη το Μετρό από την 8ήμερη παράνομη απεργία καθώς η εταιρεία χάνει κάτι εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ εξ αιτίας δικαστικώς αναγνωρισμένης παράνομης πράξης τους! γ) Να στραφεί κατά της διοίκησης του Μετρό αστικά και ποινικά : 1) Γιατί καθυστέρησε να προσφύγει έγκαιρα δικαστικώς για να κηρυχθεί η απεργία παράνομη, 2) Γιατί συνήργησε με πράξεις ή παραλείψεις των οργάνων της στην κατασκευή "απεργών-μαϊμού", ώστε η συντριπτική πλειοψηφία τους να αμείβεται (εδώ προκύπτει και αδίκημα απάτης), 3. Γιατί ήδη δεν έχει, ως όφειλε, προβεί στις αναγκαίες ενέργειες για την απόλυση των παρανομούντων συνδικαλιστών και την κατάθεση κατ' αυτών αγωγών αποζημίωσης. δ) Να έχει ήδη ενημερώσει τους "απεργούς" ότι έχουν χάσει 8 ημέρες άδειας με αποδοχές, δεδομένου ότι οι ημέρες συμμετοχής σε παράνομη απεργία αφαιρούνται από την ετήσια άδεια»...

Αυτά θα έπρεπε να κάνει η κυβέρνηση κατά τη «Δράση», «εάν ήθελε να κάνει νόμιμα, έντιμα και θαρρετά τη δουλειά της και εάν ήθελε να συγκρουστεί ουσιαστικά με τα συνδικαλιστικά κατεστημένα και με τις συνέργειες διοικήσεων ΔΕΚΟ και αμαρτωλού συνδικαλισμού».

Υπάρχουν βεβαίως κι άλλες επιλογές και απορούμε που η «Δράση» δεν τις προτιμά: α) Να στηθεί γκιλοτίνα στο Σύνταγμα για τους συνδικαλιστές προς γνώση και συμμόρφωση όσων σκέπτονται έστω να αντιδράσουν στην πολιτική που τους ισοπεδώνει. β) Να διαταχθεί ο εγκλεισμός των υπολοίπων απεργών σε ειδικά αναμορφωτήρια όπου θα γραφούν 18 ώρες το 24ωρο στον μαυροπίνακα «δεν πρόκειται να απεργήσω ποτέ ξανά». γ) Μετά το πέρας της «αναμόρφωσης» να δουλεύουν αμισθί για όσο διάστημα το επιθυμεί η εταιρεία.

Θα μπορούσαμε να προσθέσουμε άπειρες ακόμα επιλογές. Η ανθρωπότητα πέρασε απ' τη φάση της δουλείας που αποτελεί ανεξάντλητη δεξαμενή μεθόδων «στυψίματος» των εργαζομένων και γιγάντωσης των κερδών των παρασίτων που τους ρουφάνε το αίμα. Κρίμα όμως για μορφώματα τύπου «Δράσης» και για την τάξη την οποία υπερηφάνως εκπροσωπεί, η ανθρωπότητα προχωρά μπροστά. Και ζυγώνει η ώρα που θα αποτινάξει απ' τις πλάτες της τα «βαρίδια».

902.gr