Τι λέει ο ΣΥΡΙΖΑ για την εξωτερική πολιτική;

Τι σημαίνουν αυτά που είπε ο Αλ. Τσίπρας στους εκπροσώπους του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για την εξωτερική πολιτική που θα ακολουθήσει το κόμμα του αν κυβερνήσει;

Θέλουμε η Ελλάδα να συνεχίσει να είναι σε θέση να παίζει ρόλο σταθεροποιητικό στην περιοχή. Να έχει τη συνέχεια και τη συνέπεια στην εξωτερική πολιτική, ώστε να συμβάλλει στη σταθερότητα». Αυτά είπε τις προάλλες ο Αλ. Τσίπρας στη συνάντηση που είχε με εκπροσώπους του Στέιτ Ντιπάρτμεντ στην Ουάσιγκτον. Οι διατυπώσεις που χρησιμοποίησε μόνο τυχαίες δεν είναι. Αντίθετα, συνιστούν διαπιστευτήρια στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό και διαβεβαίωση ότι μια ενδεχόμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να θίξει σε τίποτα τα συμφέροντα των ΗΠΑ στην ευαίσθητη περιοχή της Ανατ. Μεσογείου, των Βαλκανίων και της Μέσης Ανατολής. Ο Αλ. Τσίπρας είναι σαφής γι' αυτό, όταν λέει ότι η εξωτερική πολιτική της Ελλάδας πρέπει να έχει «συνέχεια και συνέπεια». Ποια είναι, όμως, η «σταθερότητα» που εξασφάλισε η Ελλάδα τα προηγούμενα χρόνια με τη στάση της και πώς θα συνεχίσει να την εγγυάται, όπως διαβεβαιώνει ο Αλ. Τσίπρας;

Για να μην πάμε στο πολύ μακρινό παρελθόν, ας δούμε πώς η Ελλάδα συνέβαλε στη «σταθερότητα» της περιοχής: Στον πόλεμο κατά της Γιουγκοσλαβίας, που ολοκλήρωσε το διαμελισμό της, έδωσε «γην και ύδωρ» για τα αμερικανοΝΑΤΟικά στρατεύματα που ματοκύλισαν την περιοχή. Στον πόλεμο κατά του Ιράκ, έκανε το ίδιο, όπως και στην επέμβαση στο Αφγανιστάν, όπου μάλιστα συμμετείχε με έμψυχο υλικό στην κατοχή που ακολούθησε. Στην πρόσφατη επέμβαση στη Λιβύη, η Ελλάδα έγινε ορμητήριο για τα «συμμαχικά» αεροπλάνα και πλοία, ενώ ενεπλάκη με διάφορους τρόπους και στα γεγονότα της Αιγύπτου. Τώρα με τη Συρία, η Ελλάδα είναι πλήρως ευθυγραμμισμένη με την ΕΕ και τις ΗΠΑ, ενώ έχει συνάψει στρατηγική συμμαχία και με το Ισραήλ, που δολοφονεί τους Παλαιστίνιους και ετοιμάζεται για επέμβαση σε Συρία και Ιράν. Θυμίζουμε ότι μετά την τελευταία επέμβαση των Ισραηλινών στη Γάζα, ο ΣΥΡΙΖΑ ζήτησε να ανασταλεί και όχι να ακυρωθεί η στρατιωτική συμφωνία με το Ισραήλ, ενώ ο Αλ. Τσίπρας συναντήθηκε και με τον Σ. Πέρες, όταν αυτός επισκέφτηκε την Αθήνα. Χάριν της «σταθερότητας» στην περιοχή, η Ελλάδα είναι μέλος του ΝΑΤΟ, με τις πλάτες του οποίου αμφισβητούνται σήμερα τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας στο Αιγαίο, καθώς η ίδια η λυκοσυμμαχία το αντιμετωπίζει ολόκληρο σαν «γκρίζα ζώνη».

Η αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις (με πρώτη αυτή της Σούδας) παραμένουν ενεργές και από τις πιο χρήσιμες για τους ιμπεριαλιστές εδώ και δεκαετίες, ενώ στον αέρα, στη γη και τη θάλασσα της Ελλάδας ασκείται η ισραηλινή πολεμική αεροπορία, στην προετοιμασία της για δολοφονικές αποστολές. Στο όνομα πάντα της «σταθερότητας», η Ελλάδα στηρίζει φανατικά τις αποφάσεις για Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Αμυνα της ΕΕ, που προβλέπουν ένταση της στρατιωτικής επέμβασης και καταστολής όπου Γης, για την υπεράσπιση των ευρωενωσιακών μονοπωλίων. Αυτή είναι η «σταθερότητα» στην οποία συμβάλλει η Ελλάδα όλα αυτά τα χρόνια. Είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των μονοπωλίων, γεννάει συρράξεις και σε καιρούς που κυοφορείται ο πόλεμος σημαίνει ειρήνη με το πιστόλι στον κρόταφο των λαών. Η Ελλάδα συμμετέχει στο ιμπεριαλιστικό σύστημα από υποδεέστερη θέση, εξαιτίας της αγιάτρευτης ανισομετρίας του συστήματος. Αυτό που παίζει καθοριστικό ρόλο κάθε φορά στη «σταθερότητα» που επικαλείται ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι με ποια συμφέροντα ποιων ισχυρών καπιταλιστικών κρατών διαπλέκονται τα συμφέροντα του κεφαλαίου στην Ελλάδα, στα πλαίσια των ανταγωνισμών. Αλλά αυτό δεν είναι σταθερότητα, αλλά εμπλοκή τους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς που φτάνουν μέχρι και τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μιλήσει για αξιοποίηση της γεωστρατηγικής θέσης της Ελλάδας, που επίσης εντάσσεται μέσα σ' αυτούς τους ανταγωνισμούς.

Πάνω σ' αυτό το δεδομένο οικοδομείται διαχρονικά η ελληνική εξωτερική πολιτική, που στόχο είχε να διασφαλίσει στα ντόπια μονοπώλια καλύτερους όρους για την αναπαραγωγή των κεφαλαίων τους. Για παράδειγμα, η συμμετοχή της Ελλάδας στο διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας και η στήριξη των συνολικότερων ανατροπών στα Βαλκάνια άνοιξαν το δρόμο για κερδοφόρα εξαγωγή κεφαλαίων στις χώρες αυτές από την ντόπια πλουτοκρατία. Αρα, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ λέει συμβολή στη σταθερότητα, υπονοεί διασφάλιση των ντόπιων και ξένων μονοπωλιακών συμφερόντων στην περιοχή, με «συνέχεια και συνέπεια» στην εξωτερική πολιτική που ακολουθείται μέχρι τώρα και η οποία έχει χώσει τη χώρα επικίνδυνα στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και πολέμους. Από μια τέτοια εξωτερική πολιτική δεν έχει τίποτα να κερδίσει ο λαός. Είναι εχθρική για τα συμφέροντά του, συνολικά για τα συμφέροντα των λαών της περιοχής.