Για τα «μάτια» των ιμπεριαλιστών

Μπορεί να βρίσκονται στην άλλη άκρη του κόσμου, αλλά δεν ξεχνούν τη βολική για το δίπολο ψευτοαντιπαράθεση, ούτε πολύ περισσότερο την αποστολή τους ως δυνάμει διαχειριστές της καπιταλιστικής εξουσίας. Η Ρ. Δούρου, στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ που συνοδεύει τον Αλ. Τσίπρα στις ΗΠΑ, μεταξύ Στέιτ Ντιπάρτμεντ και ΔΝΤ βρήκε λίγο χρόνο να αρθρογραφήσει σε ελληνική ιστοσελίδα (matrix24.gr) για να γράψει τι; Οτι: «Η επίσκεψη της αντιπροσωπείας του ΣΥΡΙΖΑ έχει ταράξει πολλούς στην Ελλάδα (...) Οπως για παράδειγμα ο κ. Κεδίκογλου»...

Με μεγαλοψυχία, όμως, του βρίσκει ελαφρυντικά. Δεν είναι - λέει - στις ΗΠΑ για να διαπιστώσει με τα μάτια του «το μεγάλο ενδιαφέρον με το οποίο γίνεται δεκτός ο Αλέξης Τσίπρας κατά τις επισκέψεις του» (...) «την πλημμυρίδα των ερωτήσεων που δέχθηκε, μετά από τη διάλεξή του σε ένα από τα σημαντικότερα think tank παγκοσμίως (...) ήταν τόσες που θα χρειάζονταν δύο μέρες για να απαντηθούν όλες».

Και με αβροφροσύνη, σε ανταπόδοση της θερμής υποδοχής, γράφει για τις ΗΠΑ: «Η απάντηση που έδωσαν στην οικονομική κρίση, αποδεικνύεται πιο κοντά στην κοινωνία από ό,τι εκείνη της Ευρωπαϊκής Ενωσης (...) που δεν οδηγεί πουθενά παρά μόνο στην εξαθλίωση των κοινωνιών» (...) «στην ομιλία της ορκωμοσίας του ο Μπάρακ Ομπάμα έδωσε το στίγμα της δεύτερης θητείας του: έμφαση στα κοινωνικά δικαιώματα, στην ισότητα, στην προστασία των αδύναμων, των παιδιών, των γυναικών, των μεταναστών, των ομοφυλόφιλων (...) τόνισε ότι θα εργαστεί για την κοινωνική ασφάλιση και τα προγράμματα Medicaid, Medicare. Σκιαγράφησε την πορεία που επιθυμεί να ακολουθήσει - μια πορεία στον αστερισμό του Μάρτιν Λούθηρ Κινγκ και των προοδευτικών αρχών και αξιών της φιλελεύθερης πτέρυγας του Δημοκρατικού Κόμματος» (...) «Σπάνια οι δύο πλευρές του Ατλαντικού μοιάζουν τόσο μακριά η μια από την άλλη όσο σήμερα...»!

Αναμενόμενο μεν, θλιβερό δε! Να ακκίζονται ενώπιον των ιμπεριαλιστών και να τους κολακεύουν, για να γίνουν αρεστοί στην τάξη που ορέγονται από κυβερνητικό πόστο να εκπροσωπήσουν. Να διαφημίζουν φόρα παρτίδα την πλήρη ενσωμάτωσή τους σε ένα σύστημα που κάθε πόρος του αναδίνει βρωμιά και δυσωδία. Να διαστρεβλώνουν εξόφθαλμα την πραγματικότητα των εκατομμυρίων Αμερικανών αστέγων, πεινασμένων, εξαθλιωμένων για να πείσουν το λαό ότι υπάρχει μείγμα αστικής διαχείρισης που υπερασπίζεται τα συμφέροντά του.