Ενοχλήθηκαν οι αυτόκλητοι "πορτιέρηδες"

Εχουμε ξαναγράψει για την αυτοαποκαλούμενη «Παμπειραϊκή πρωτοβουλία υποστήριξης προσφύγων και μεταναστών», που σαν «πορτιέρης» στο λιμάνι του Πειραιά είχε προσπαθήσει να παρεμποδίσει την έκφραση της έμπρακτης ταξικής αλληλεγγύης στους πρόσφυγες και μετανάστες από Λαϊκές Επιτροπές και σωματεία. Από χτες, όμως, απαιτούν με θράσος να αποχωρήσουν από το λιμάνι τα συνδικάτα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ και πραγματοποιούν εξόρμηση στους αυτοσχέδιους καταυλισμούς. Εφτασαν μάλιστα στο σημείο να απειλήσουν μέλη των σωματείων ότι, αν δεν κατεβάσουν τις σημαίες του ΠΑΜΕ από το κιόσκι τους, «θα επιληφθούν οι αρχές».

Στα επίμονα ερωτήματα των συνδικαλιστών με ποιο δικαίωμα εμποδίζουν τα σωματεία να απευθύνονται στους πρόσφυγες, η απάντηση μέλους της «πρωτοβουλίας» ότι ...«κάποτε ήταν στο ΚΚΕ» (!) μόνο γέλια προκαλεί. Οι προκλήσεις συνεχίστηκαν και από άλλο μέλος της «πρωτοβουλίας», που απαίτησε την αποχώρηση των συνδικάτων ισχυριζόμενο ότι είναι ενάντια στην «κομματικοποίηση». Τα λένε αυτά οι εκπρόσωποι ενός «φορέα», στον οποίο ανάμεσα σε άλλους συμμετέχει το «Λιμάνι της Αγωνίας», δηλαδή η δημοτική παράταξη με την οποία συμμετείχε στις τοπικές εκλογές ως επικεφαλής ο σημερινός υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας και στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ Θ. Δρίτσας!

Γι' αυτό, άλλωστε, ο καημός τους για την ...«κομματικοποίηση» πήγε περίπατο, όταν η τελευταία αναγκάστηκε από τη συζήτηση να υπερασπιστεί τον ΣΥΡΙΖΑ και την πολιτική του, λέγοντας ότι «τουλάχιστον η κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί». Και η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί: Υλοποιεί την πολιτική της ΕΕ για εγκλωβισμό δεκάδων χιλιάδων προσφύγων, απελαύνει άλλους στέλνοντάς τους πίσω στη φωτιά του πολέμου και φέρνει το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, εμπλέκοντας το λαό σε επικίνδυνα παιχνίδια, στο πλαίσιο των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων που οξύνονται και των πολεμικών συγκρούσεων.

Η ενόχλησή τους, λοιπόν, έχει εξήγηση: Επιδιώκουν η γνήσια λαϊκή αλληλεγγύη να εκφυλίζεται στα όρια της ελεημοσύνης, να μην πάρει ταξικά χαρακτηριστικά, να μην οργανωθεί η πάλη Ελλήνων και προσφύγων ενάντια στην κοινή πολιτική ρίζα της εξαθλίωσης και των πολέμων. Οσο κι αν προσπαθήσουν, δεν πρόκειται να εμποδίσουν την επαφή του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος με τους ξεριζωμένους που βρίσκονται εγκλωβισμένοι στο λιμάνι του Πειραιά, όπως άλλωστε δεν το κατάφεραν μέχρι σήμερα, παρά τη λύσσα τους.

Μ.