Κάτω απ' το "χαλί" της προπαγάνδας σωρεύονται τα αντιλαϊκά μέτρα

Στην υποθετική περίπτωση που κάποιος, με πλήρη άγνοια των όσων διαδραματίζονται στη χώρα, άκουγε τις τελευταίες μέρες αποκλειστικά και μόνο τις δηλώσεις κυβερνητικών παραγόντων και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, θα κατέληγε με εδραία την πεποίθηση ότι η κυβέρνηση δίνει σκληρή μάχη, διεκδικώντας στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης με το κουαρτέτο, βασικά την ΕΕ και το ΔΝΤ, το δικαίωμά της, σαν ...κυρίαρχη που είναι, να πιάσει αντιλαϊκούς στόχους υλοποιώντας ...φιλολαϊκά μέτρα!

Ούτε λίγο ούτε πολύ, η προπαγάνδα κυβέρνησης και ΣΥΡΙΖΑ υπερασπίζεται αυτό το μύθευμα στο λαό. Μάλιστα, το προγραμματισμένο ταξίδι του Αλ. Τσίπρα σε Παρίσι και Στρασβούργο για συναντήσεις με Ολάντ και Σουλτς, που σερβιρίστηκε στο λαό σαν επεισόδιο της «πολιτικής διαπραγμάτευσης», κατέληξε με τον πρωθυπουργό να αναρτά στο «Twitter» ισχυρισμούς ότι όλα βαίνουν καλώς. Συγκεκριμένα, έγραψε: «Συμφωνήσαμε οι εκλεγμένες κυβερνήσεις να καθορίσουν τις πολιτικές για την επίτευξη των στόχων που έχουν συμφωνηθεί αμοιβαία», «Συμφωνήσαμε ότι η αξιολόγηση θα πρέπει να ολοκληρωθεί το συντομότερο δυνατόν», «H Ελληνική οικονομία παρουσιάζει σημάδια ανάκαμψης. Η Ελλάδα έχει τηρήσει τη συμφωνία και δεν χρειάζεται πρόσθετα μέτρα».

Το μύθευμα περί κυριαρχίας

Δεν είναι άραγε οι εκλεγμένες κυβερνήσεις των κρατών - μελών της ΕΕ που από κοινού χαράζουν τη στρατηγική της υπέρ των μονοπωλίων και εναντίον των λαών, επιδρώντας η κάθε μία ανάλογα με την ισχύ της αστικής τάξης που εκπροσωπεί και για τα συμφέροντά της; Τι είδους δικαίωμα είναι αυτό που διεκδικεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, την ώρα που έχει συνυπογράψει το τρίτο μνημόνιο και διαβεβαιώνει με κάθε ευκαιρία ότι θα το υλοποιήσει στο ακέραιο αναγνωρίζοντάς το σαν αναγκαίο για την ανάκαμψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας στην Ελλάδα; Είναι δυνατόν να υλοποιηθούν αντιλαϊκοί στόχοι δίχως να παρθούν αντιλαϊκά μέτρα;

Ρητορικά τα ερωτήματα. Στην πραγματικότητα η κυβέρνηση σηκώνει το φλάμπουρο της «κυριαρχίας», για να αποπροσανατολίσει το λαό, κοροϊδεύοντάς τον αφενός ότι τα μέτρα τής επιβάλλονται απ' το κουαρτέτο, αφετέρου ότι υπάρχει η δυνατότητα να έχει και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο ή έστω δίχως να τον υποβάλει σε παραπέρα στερήσεις.

Η ίδια η συμφωνία του καλοκαιριού - για την πορεία υλοποίησης της οποίας ως προϋπόθεση ολοκλήρωσης της «αξιολόγησης» η κυβερνητική εκπρόσωπος Ολγα Γεροβασίλη δήλωσε μέσα στη βδομάδα «από την πλευρά μας έχουμε κάνει τα πάντα, όσον αφορά να υλοποιήσουμε τη συμφωνία του Ιουλίου του 2015, προκειμένου να φθάσουμε στην πρώτη αξιολόγηση γρήγορα και επιτυχώς» - βρίθει αντιλαϊκών νέων μέτρων. Αυτά τα μέτρα επιχειρούν να κάνουν το λαό να τα υπερασπίζεται μπροστά στον κίνδυνο λήψης πρόσθετων, χειρότερων ακόμα, που επισείει η κυβέρνηση.

Οι στόχοι στους οποίους ομνύουν ισοδυναμούν με «τσεκούρι» στο εισόδημα και τα δικαιώματα των λαών, εγγύηση ότι θα έρθουν και χειρότερα. «Είναι κυρίαρχη και σε αυτήν ανήκει η απόφαση για το πώς θα πρέπει να επιτευχθούν οι στόχοι της συμφωνίας (...) Διατηρούμε εμείς το κυρίαρχο δικαίωμα να αποφασίζουμε το πώς θα υλοποιηθεί η συμφωνία. Ακούμε τους θεσμούς, υπάρχουν οι διαδικασίες στη Βουλή και το πώς θα το κάνουμε ανήκει στην Ελληνική Δημοκρατία. Οι στόχοι που μπαίνουνε από τη συμφωνία, τη δύσκολη αυτή συμφωνία, έχουν επιτευχθεί», δηλώνει ο γραμματέας της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, Π. Ρήγας.

Οι σχετικοί ισχυρισμοί έχουν όμως μια ακόμα διάσταση. Στην κοινή διακήρυξη που υπέγραψε ο Αλ. Τσίπρας με τον Πορτογάλο ομόλογό του Α. Κόστα στις αρχές της βδομάδας, αναφέρεται: «Τηρούμε τους κοινούς κανόνες για τους κοινούς στόχους, με πλήρη σεβασμό του δημοκρατικού δικαιώματος των εκλεγμένων κυβερνήσεων να αποφασίζουν από μόνες τους σχετικά με συγκεκριμένες πολιτικές σύμφωνα με αυτούς τους στόχους».

Αμφότεροι διεκδικούν μια ορισμένη «ευελιξία» για την επίτευξη των κοινών αντιλαϊκών στόχων της ΕΕ, τέτοια που να «διευκολύνει» περισσότερο τα τμήματα του κεφαλαίου που εκπροσωπούν.

Για το λαό καμία σημασία δεν έχει αν στον γκρεμό θα τον οδηγήσουν απ' το ένα ή το άλλο μονοπάτι. Σημασία έχει να τον αποφύγει οργανώνοντας την παρέμβασή του εγκαίρως.

Το μύθευμα περί μέτρων κοινωνικά δίκαιων

«Στα περισσότερα ζητήματα οι συγκλίσεις μας με τους Ευρωπαίους έχουν προχωρήσει πάρα πολύ και βρισκόμαστε κοντά στην ολοκλήρωση των θεμάτων της αξιολόγησης», δηλώνει η Ολγα Γεροβασίλη.

Το Μέγαρο Μαξίμου, σε σημείωμά του, διαβεβαιώνει ότι τα νομοθετήματα που δρομολογεί (Ασφαλιστικό - Φορολογικό) δεν συνιστούν μονομερή ενέργεια, αλλά «κινούνται αυστηρά στο πλαίσιο της συμφωνίας του περασμένου Ιουλίου και στο έδαφος που έχει διαμορφωθεί μέχρι τώρα, από τη διαπραγμάτευση με τους θεσμούς», «είναι ανοιχτά σε παρατηρήσεις και αλλαγές που θα προκύψουν τόσο από τη δημόσια διαβούλευση, όσο και από τις περαιτέρω συζητήσεις από τους θεσμούς, έως την ολοκλήρωση της αξιολόγησης» και πως «προωθούνται, προκειμένου να επισπεύσουν το χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης της αξιολόγησης».

Κι όμως, την ίδια ώρα που έστω συγκαλυμμένα με λεκτικές περικοκλάδες παραδέχονται το αντιλαϊκό περιεχόμενο των μέτρων που σχεδιάζουν, σε συμφωνία με την ΕΕ, δεν έχουν κανένα πρόβλημα να ισχυρίζονται ότι πρόκειται για μέτρα ευεργετικά για τις συντάξεις και το λαϊκό εισόδημα, αφού ούτε λίγο - ούτε πολύ θα επιφέρουν και αυξήσεις!!! Ενδεικτικά, ο γραμματέας της ΚΕ, Π. Ρήγας, δήλωσε ότι «έχει γίνει μία αναδιανομή στο σύστημα και καταφέραμε και στο Ασφαλιστικό και στο θέμα του Φορολογικού να υπάρξει η προστασία αυτών που είχαν πληγεί τα προηγούμενα χρόνια, δηλαδή τα χαμηλά εισοδήματα. Για παράδειγμα: για συντάξιμο μισθό των 700 ευρώ με 20 χρόνια ασφάλιση, η σημερινή σύνταξη ήταν 490 ευρώ. Η σύνταξη με τη μεταρρύθμιση θα είναι 495 ευρώ. Με 1.500 ευρώ με 20 χρόνια θα είναι περισσότερη κατά 22 ευρώ»...

Ο ίδιος ο πρωθυπουργός δεν χάνει την ευκαιρία να μιλήσει για «κοινωνική δικαιοσύνη» που χαρακτηρίζει υποτίθεται την κυβερνητική πολιτική. «Θα φέρει επίσης (σ.σ. η κυβέρνηση) το δημοσιονομικό αποτέλεσμα που συμφωνήθηκε με τους θεσμούς και - σημαντικότερο - θα μοιράσει το κόστος της δημοσιονομικής προσαρμογής με κοινωνικά δίκαιο τρόπο, ζητώντας πιο πολλά από αυτούς που έχουν περισσότερα να συνεισφέρουν», έγραψε την Πέμπτη στους «Financial Times».

Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση σχεδιάζει να απογειώσει τη φορολεηλασία και να συντρίψει τα εναπομείναντα κοινωνικοασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων. Εχοντας, ταυτόχρονα, την προσδοκία ότι θα ξεγελάσει το λαό, κρύβοντας με τερτίπια όπως τα παραπάνω το περιεχόμενο των μέτρων που έρχονται και το βαρύ πλήγμα που θα επιφέρουν στην ήδη «τραυματισμένη» εργατική - λαϊκή οικογένεια. 'Η καλλιεργώντας αυταπάτες ότι είναι τα τελευταία μέτρα πριν την ανάκαμψη της οικονομίας, στόχο που παρουσιάζει σαν αμοιβαία επωφελή για το κεφάλαιο και τους εργαζόμενους.

Την ίδια ώρα που για το λαό έχει μόνο σκληρά μέτρα, κοροϊδία, εξαπάτηση και ό,τι άλλο κρίνουν τα κυβερνητικά επιτελεία σαν ικανό μέσο χειραγώγησής του, η στήριξή τους στην αστική τάξη παίρνει προκλητικές διαστάσεις. «Κερνάνε» ορεκτικά πριν το κυρίως πιάτο του αναπτυξιακού νόμου και με διαδικασίες «fast tack» φέρνουν στη Βουλή τροπολογίες πότε για την απαλλαγή βιομηχάνων απ' τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης στο φυσικό αέριο και πότε για απαλλαγή των ιδιωτικοποιημένων επιχειρήσεων από την καταβολή προστίμων, πολλαπλών τελών, δασμών και λοιπών «επιβαρύνσεων» που προκύπτουν από αστική ευθύνη!

Και ο μπαμπούλας της ...αστάθειας

Οπου τίποτα απ' τα παραπάνω δεν λειτουργεί, η κινδυνολογία επιστρατεύεται. Στην τακτική ενημέρωση των δημοσιογράφων την περασμένη Τρίτη, η Ολγα Γεροβασίλη δήλωσε: «Επομένως, αν δεν υπάρξει συμφωνία (...) Αν δεν ολοκληρώνεται η συμφωνία ή σε κάτι δεν ολοκληρώνεται, βρίσκουμε τα plan Β, C, D και ό,τι άλλο χρειαστεί».

Για να ενισχύσει το κλίμα εκφοβισμού του λαού, ώστε να συναινέσει στα νέα μέτρα σφαγής των δικαιωμάτων και του εισοδήματός του, η κυβέρνηση αξιοποιεί τις εκτιμήσεις των ιμπεριαλιστικών οργανισμών για τους ρυθμούς ανάκαμψης της παγκόσμιας οικονομίας, που δεν είναι ενθαρρυντικές, αλλά και την αστάθεια στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Μεσογείου.

Σε αυτό το φόντο, εν μέσω της αβεβαιότητας, των «κινδύνων» και των γεωπολιτικών ανταγωνισμών, εξελίσσονται τα αντιλαϊκά παζάρια και της σημερινής συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με την Ευρωζώνη και το ΔΝΤ και αυτό το φόντο η κυβέρνηση βρίσκει υποστηρικτικό στην προσπάθειά της να πείσει το λαό ότι υπάρχουν και χειρότερα, άρα πρέπει να σιωπά, αν όχι να βάζει ενεργά πλάτη στο αντιλαϊκό της έργο.

Φυσικά, αποκρύπτει ότι η αδυναμία του κεφαλαίου να βρει διέξοδο σε κερδοφόρα πεδία, από τη μια πλευρά, οξύνει την ενδοκαπιταλιστική διαπάλη και, από την άλλη, ενεργοποιεί τα αντιλαϊκά ανακλαστικά, με κοινά γνωρίσματα και στρατηγική την ανάγκη για την επιτάχυνση των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων (βλέπε εργασιακές σχέσεις, Ασφαλιστικό κ.λπ.), με στόχο την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου. Στην Ευρωζώνη, με την εμπλοκή των ΗΠΑ και του ΔΝΤ, βρίσκονται σε εξέλιξη μια σειρά από διεργασίες για την «ολοκλήρωση της Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης - ΟΝΕ», που σηματοδοτεί την ενίσχυση των μέτρων δημοσιονομικής εποπτείας και των ελέγχων, τα μνημόνια διαρκείας απέναντι σε όλους ανεξαιρέτως τους ευρωπαϊκούς λαούς.

Οι εκθέσεις τόσο της Κομισιόν όσο και του ΔΝΤ σχετικά με τους εκτιμώμενους ρυθμούς του ΑΕΠ στην ελληνική οικονομία, παρά τις διαφορετικές εκτιμήσεις που προβάλλονται από την κάθε πλευρά, ταυτίζονται στη θέση ότι η προσπάθεια για ανάκαμψη - αναιμική και αβέβαιη - περνάει μέσα από τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις. Και πράγματι, η αποκατάσταση της ανταγωνιστικότητας προϋποθέτει την κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής, την ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων. Διαπιστώσεις που επικροτεί ο ΣΕΒ, που βλέπει το μνημόνιο ως τελευταία ευκαιρία και εφαλτήριο ανάκαμψης.

Ο λαός οφείλει να γνωρίζει, για να προετοιμάζεται κατάλληλα, ότι σε κάθε περίπτωση το σύνολο των αντιλαϊκών μέτρων της μνημονιακής περιόδου θα παραμένει σε ισχύ και μάλιστα θα ενισχύεται, όσο τα μονοπώλια, οι κυβερνήσεις και οι διαχειριστές τους θα κρατούν το τιμόνι της οικονομίας και της παραγωγής.

Β. Ν.