Και στην άκρη του τούνελ … φακός!

Επειδή για μια ακόμα φορά ακούμε για φως στην άκρη του τούνελ κι επειδή για μια ακόμη φορά κάποιοι είναι έτοιμοι να το πιστέψουν και να ανεχτούν τον «αριστερό» απατεώνα που το διατυμπανίζει, καλά θα είναι να σκεφτούν τους τόνους των ψεμάτων που τους είπε μέχρι τώρα, ώστε ν’ αντιληφθούν ότι είναι παραμύθια τα περί φωτός στην άκρη του τούνελ! Ότι φως έβλεπαν οι προηγούμενοι κεντροδεξιοί φωστήρες, το ίδιο βλέπει και ο Πανούκλας που ήρθε μεταμορφωμένος σε Ελπίδα!

Η αλήθεια είναι ότι στην άκρη του τούνελ υπάρχει κάποιου είδους φως, αλλά είναι από φακό που τον αναβοσβήνει άλλες φορές ο λεβέντης της πολιτικής, άλλες φορές ο ποτάμις, άλλες φορές η Ζωή, άλλες φορές ο Παναγιώτης ο αντιμνημονιακός, άλλες φορές ο Κούλης, άλλες φορές ο Καρατζαρουραίος, άλλες φορές ο ναζί που ντρέπεται να πει ότι είναι ναζί και ούτω καθ’ εξής! Για την ακρίβεια δεν αναβοσβήνουν τον φακό στην άκρη του τούνελ, αλλά έξω από μια αρένα με θηρία! Όποιος ξαναπέσει στην παγίδα τους και συρθεί στην κατεύθυνση που του δείχνουν όλοι αυτοί οι θεομπαίχτες μαύρο φίδι που τον έφαγε! Θα ριχτεί να παλέψει με τα θηρία, εξουθενωμένος και άοπλος! Θα έχει υπογράψει την θανατική του καταδίκη προκαταβολικά!

Αν πάλι τον ικανοποιεί το να πεθάνει σίγουρα αλλά μετά από λίγο καιρό, παρά να δώσει την μάχη εδώ και τώρα, ας λουφάξει, όπως αρμόζει σε προσκυνημένο! Αλλά επειδή η ζωή δεν είναι παίξε γέλασε κι επειδή κανένας δεν έχει το δικαίωμα να παίζει με τη ζωή των άλλων και με τις ζωές των παιδιών μας να ξέρει ο προσκυνημένος πως δικαιολογία δεν υπάρχει! Για τους προσκυνημένους έλεος δεν υπάρχει! Υπάρχει μόνο φωτιά και τσεκούρι που έλεγε ο Γέρος του Μοριά. Γιατί όταν γελάς με όσα τραγικά σου συμβαίνουν χωρίς να αντιδράς, είσαι απλά ένας αξιοθρήνητος ηλίθιος! Όταν όμως γελάς με όσα τραγικά συμβαίνουν στους διπλανούς σου είσαι ένας επικίνδυνος εγκληματίας!

Φως στην άκρη του τούνελ θα υπάρξει αν αποφασίσουμε να δώσουμε τη μάχη! Στην μάχη αυτή κάποιοι θα καούμε, αλλά θα ανοίξουμε το δρόμο για να πάψει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, για να γκρεμιστεί συθέμελα η σάπια κοινωνία της μισθωτής σκλαβιάς! Γιατί εν τέλει όπως έλεγε κι ο ποιητής «αν δεν καώ εγώ, αν δεν καείς εσύ, αν δεν καούμε εμείς, πώς θα γίνουν τα σκοτάδια φως»;!

Νάβις