ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ: Κοροϊδεύει κι εκβιάζει το λαό ενώ του ... ράβει στενό κοστούμι

Δεν απομένει πια καμία αμφιβολία ότι η ολοκλήρωση της «αξιολόγησης» για την οποία πασχίζει η κυβέρνηση, ανοίγει για το λαό και τα εναπομείναντα δικαιώματά του τον «ασκό του Αιόλου». Κύρια, αλλά όχι μοναδικά, γνωρίσματα του νέου κύματος επίθεσης είναι η κλιμάκωση της φορολεηλασίας και το σμπαράλιασμα κοινωνικοασφαλιστικών δικαιωμάτων, όσων γλύτωσαν απ' τα «δρεπάνια» που προηγήθηκαν.

Μπροστά σ' αυτή την εξέλιξη, βασικό μέλημα των κυβερνητικών επιτελείων είναι η επικοινωνιακή διαχείρισή της, έτσι ώστε τα νέα μέτρα να συναντήσουν τις λιγότερες δυνατές αντιδράσεις. Οι παρεμβάσεις των τελευταίων ημερών, του πρωθυπουργού αλλά και κορυφαίων κυβερνητικών στελεχών, επιβεβαιώνουν ότι η κυβερνητική προπαγάνδα αποσκοπεί στο να φέρει το συναίσθημα και το θυμικό του λαού στα μέτρα της ανάγκης να χειραγωγηθεί η λαϊκή δυσαρέσκεια και οργή.

Το δήθεν μικρότερο κακό...

Οι ...καλοί προπαγανδιστές λέγεται ότι επικαλούνται συχνά νούμερα, στοιχεία, αριθμούς και στατιστικές για να περιβάλλουν με κύρος το ψέμα που υποστηρίζουν σαν αλήθεια.

Κάπως έτσι, η κυβέρνηση, πετώντας δισ. στον αέρα, υποστηρίζει ότι η δική της «προσαρμογή» είναι ήπια, ενώ τα μέτρα των άλλων ήταν άγρια, σκληρά και επώδυνα.

Είπε επ' αυτού ο Αλ. Τσίπρας, μιλώντας την Τετάρτη στη Βουλή στην προ ημερήσιας διάταξης συζήτηση για την ασφάλεια, παριστάνοντας τον ...εξοργισμένο: «Ξέρετε πόσα μέτρα ψηφίσατε όλα αυτά τα χρόνια; Να σας πω εγώ, 62,92 δισ. ευρώ μέτρα ψηφίσατε και μειώθηκε το ΑΕΠ 25%. Εμείς, πράγματι, μειώθηκε 0,3% στα χρόνια της διακυβέρνησής μας, όχι 25%, όμως κι εμείς μετά από μια διαπραγμάτευση που δεν πετύχαμε το στόχο, φέραμε μια προσαρμογή ήπια, 5,4 δισ. μέτρα και τι κάναμε μετά; Πήγαμε στο λαό, δεν το κρύψαμε κάτω απ' το τραπέζι. 63 δισ. μέτρα εσείς, 5,4 εμείς, είναι θράσος να κάνετε συγκρίσεις (...) Σας θυμίζω λοιπόν - και θα το καταθέσω και στα Πρακτικά - τι έλεγε η Εκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για την πέμπτη αξιολόγηση στη σελίδα "47": Απροσδιόριστα μέτρα 2 δισ. για το 2015, απροσδιόριστα μέτρα 3,7 δισεκατομμύρια για το 2016, σύνολο 5,7, συν η απόκλιση από τον στόχο για πρωτογενές πλεόνασμα που είχατε για το 2014, που μέχρι τώρα, μέχρι τα χθεσινά στοιχεία της Eurostat, είναι 2 δισ. Να δούμε μήπως μεγαλώσει αύριο! Το σύνολο είναι 7,7 δισ.! Εσείς θα παίρνατε μέτρα 7,7 δισ. με το "καλημέρα" και λέτε σε εμάς ότι καταστρέψαμε τη χώρα, επειδή φέραμε μια προσαρμογή 5,4 δισ.! Για να μην υπολογίσω βεβαίως και το γεγονός ότι η διαπραγμάτευση είχε ως αποτέλεσμα να μειωθούν οι στόχοι του πρωτογενούς πλεονάσματος κατά 20 δισεκατομμύρια ευρώ σε σχέση με τους προηγούμενους που είχε συμφωνήσει ο κ. Σαμαράς. Και αυτό, βεβαίως, θα έβγαινε από το εισόδημα των πολιτών».

Ας προσπεράσουμε τις προφανείς λαθροχειρίες για τα «μέτρα» που είναι πάντα των άλλων, ενώ τα δικά τους είναι «ήπια προσαρμογή», για τα πρωτογενή πλεονάσματα των άλλων, που βγαίνουν απ' το εισόδημα των πολιτών, ενώ τα δικά τους βγαίνουν απ' την αύξηση του τουρισμού και την απορρόφηση κοινοτικών κονδυλίων, όπως σοβαρά ισχυρίστηκε ο Αλ. Τσίπρας στην ίδια παρέμβαση. Τι δεν μας είπε ο πρωθυπουργός, τι παρέλειψε σκοπίμως να αναφέρει; Οτι τα 5,4 δισ. μέτρα προστέθηκαν στα προηγούμενα, αυξάνοντας αθροιστικά το βάρος που σηκώνει ο λαός. Ηρθαν να εφαρμοστούν σε συνθήκες εξάπλωσης της ανέχειας και της φτώχειας, επιτείνοντας αυτά τα φαινόμενα.

Την ίδια ώρα, βεβαίως, που εξελίσσεται η προσπάθεια να εκβιαστεί η συναίνεση ή έστω η ανοχή του λαού με τη λογική του «μικρότερου κακού», έχει ανοίξει για τα καλά η συζήτηση για επιπλέον μέτρα «καβάτζα», που θα παρθούν για να εφαρμοστούν υποτίθεται εφόσον δεν πιαστούν οι στόχοι. Σε αδρές γραμμές, λόγος γίνεται για πρόσθετα αντιλαϊκά μέτρα ύψους 2,7 δισ. ευρώ, προκειμένου να καλυφθεί ο στόχος για δημοσιονομικό πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ το 2018, αν τα μέτρα των 5,5 δισ. που έχουν ήδη συμφωνηθεί με το κουαρτέτο αποδειχτούν ανεπαρκή.

Η κυβέρνηση παρουσιάζει τα πρόσθετα μέτρα ως προϊόν συμβιβασμού ανάμεσα στην ΕΕ και το ΔΝΤ για να κλείσει η «αξιολόγηση» και καθησυχάζει το λαό ότι ο στόχος θα καλυφθεί με τα μέτρα που έχουν ήδη αποφασιστεί και ότι δεν θα χρειαστεί να ενεργοποιηθεί το «εφεδρικό» πακέτο.

Μάλιστα, τοποθετείται καταρχήν αρνητικά στο ενδεχόμενο αυτό, με την κυβερνητική εκπρόσωπο να δηλώνει την περασμένη Τρίτη: «Μια τέτοια προοπτική αφορά μόνο την περίπτωση που θα υπάρχουν αποκλίσεις από τον στόχο του 3,5% για το πλεόνασμα» και ότι «η εκ των προτέρων ανακοίνωση μέτρων που, πρώτον αφορούν μελλοντική φάση, δεύτερον δεν προβλέπεται να ληφθούν στο σύνολό τους, τρίτον το ενδεχόμενο εφαρμογής τους αφορά ειδική περίπτωση και, τέταρτον με βάση τις επιδόσεις της ελληνικής οικονομίας δεν χρειάζονται, θα λειτουργήσει ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία, προεξοφλώντας την αδυναμία υλοποίησης των στόχων».

Θα νόμιζε κανείς ότι η κυβέρνηση απορρίπτει τα επιπλέον μέτρα. Μια προσεκτικότερη, όμως, ματιά επιβεβαιώνει το ακριβώς αντίθετο. Η Ολγα Γεροβασίλη παραδέχτηκε πως «στη συμφωνία του Ιουλίου έχει αποτυπωθεί ότι εάν οι στόχοι δεν προσεγγίζονται, τότε προκύπτει ανάγκη νέων μέτρων (...)Εάν δεν εκπληρωθούν, βεβαίως, από μόνοι μας θα ήμασταν υποχρεωμένοι να πάρουμε κάποια μέτρα προκειμένου να φτάσουμε στο στόχο».

Αλλωστε, παρά τις ερωτήσεις, απέφυγε να δεσμευτεί ότι η λήψη πρόσθετων μέτρων συνιστά «κόκκινη γραμμή» για την κυβέρνηση, υποστηρίζοντας ότι δεν έχει ξεκινήσει η επίσημη συζήτηση με τους «θεσμούς». Αντιθέτως, σε μια αποστροφή του λόγου της ομολόγησε πως όταν ανοίξει η συζήτηση για το χρέος, «σε αυτή τη συζήτηση θα μπορούσαμε να δούμε τότε εάν υπάρχουν αποκλίσεις. Αυτές να κλείσουν».

Αλλά και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Γ. Δραγασάκης, επιβεβαίωσε ότι τα αντιλαϊκά μέτρα για λογαριασμό του κεφαλαίου αποτελούν βαρέλι δίχως πάτο, δηλώνοντας πως όταν ανοίξει η συζήτηση για το χρέος, θα εξεταστεί κατά πόσον χρειάζονται πρόσθετα μέτρα.

Κι ο εκβιασμός για την αποδοχή του

Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση επιδιώκει να κερδίσει χρόνο για να νομοθετήσει τα μέτρα ύψους 5,4 δισ., κρατώντας ταυτόχρονα ανοιχτό το δρόμο για τα επόμενα που με βεβαιότητα θα έρθουν, αν ο λαός δεν παρέμβει καθοριστικά στις εξελίξεις. Σε απλά ελληνικά, εκβιάζει το λαό πως αν δεν αποδεχτεί τις επώδυνες ανατροπές που φέρνει, τότε καραδοκούν ακόμα χειρότερες (νέες περικοπές των μισθών στο Δημόσιο, αύξηση του ΦΠΑ από το 13% στο 24% σε ρεύμα και νερό, περικοπές κύριων συντάξεων, απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων και άλλα). Κρύβει, βεβαίως, ότι τα μέτρα αυτά αργά ή γρήγορα ο λαός θα τα βρει μπροστά του, καθώς η ανάκαμψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας και η διατήρησή της θα απαιτεί «νέο αίμα».

Αυτός, όμως, δεν είναι ο μόνος εκβιασμός που επιχειρεί. Τις τελευταίες μέρες, φήμες και σενάρια κυκλοφόρησαν για παραίτηση του πρωθυπουργού, για πρόκληση πολιτικής και οικονομικής αστάθειας με αναγωγή στα όσα διαδραματίζονται στην ευρύτερη περιοχή, ώστε να προκαλούνται και εκφοβιστικοί συνειρμοί, με την ελπίδα ο φόβος να παραλύσει αγωνιστικά αντανακλαστικά, να κρατήσει το λαό στη γωνία, απαθή παρατηρητή των εξελίξεων.

Ανεξάρτητα απ' το αν και κατά πόσο αυτές οι φήμες αντανακλούν υπαρκτές διεργασίες στο αστικό πολιτικό σύστημα, στην παρούσα φάση ρίχνουν νερό στο μύλο της κυβέρνησης και των επιδιώξεών της να κλείσει στην πλάτη του λαού την «αξιολόγηση», προσφέροντας μια ακόμα υπηρεσία στο κεφάλαιο και την ανάκαμψη της κερδοφορίας του.

Στην κατεύθυνση αυτή κινήθηκαν οι «53+» του ΣΥΡΙΖΑ, άτυπος επικεφαλής των οποίων είναι ο υπουργός Οικονομικών, Ευ. Τσακαλώτος, εκφράζοντας προτίμηση στο να πέσουν ηρωικά απ' το να τους ρίξει η κοινωνία. Ο προσκείμενος στη συγκεκριμένη τάση βουλευτής Σ. Παπαδόπουλος δήλωσε ότι δεν θα ψηφίσει πρόσθετα μέτρα και ότι «οι λύσεις που έχουμε, είναι να καταφύγουμε σε νέα προσφυγή στους πολίτες, είτε με κοινοβουλευτικές εκλογές είτε με δημοψήφισμα».

Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Γ. Δραγασάκης, δήλωσε σε εκδήλωση ότι «η κυβέρνηση επιδιώκει να κλείσει την πρώτη αξιολόγηση χωρίς νέα μέτρα, στη βάση των αποφάσεων του καλοκαιριού» και πως«οτιδήποτε πέρα από αυτή δημιουργεί πολιτικό πρόβλημα, γιατί η κυβέρνηση εκλέχθηκε να εφαρμόσει τη συγκεκριμένη συμφωνία».

Από κοντά η Ολγα Γεροβασίλη, σχολίασε για τη δήλωση Δραγασάκη πως «δεν είναι το σημαντικό εάν αποτελεί πολιτικό πρόβλημα ή όχι για την κυβέρνηση - δεν αποτελεί πρόβλημα. Αποτελεί οικονομικό πρόβλημα για τη χώρα. Για την πορεία της χώρας, σε μία κρίσιμη φάση όπου περιμένουμε να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση, προκειμένου να ξεκινήσει μία άλλη πορεία οικονομικής και κοινωνικής σταθερότητας».

Είναι προφανώς στο χέρι του λαού να απορρίψει απειλές και εκβιασμούς. Είναι στο χέρι του να απορρίψει νέα και παλιά αντιλαϊκά μέτρα, ανοίγοντας με την πάλη του το δρόμο της κατάργησής τους, της ανάκτησης απωλειών. Η μαζική συμμετοχή στη 48ωρη απεργία είναι βήμα σημαντικό σε αυτή την κατεύθυνση.

Β. Ν.