"Προσφυγικό": Προκάλυμμα επικίνδυνων σχεδιασμών

Το περασμένο Σάββατο, η καγκελάριος της Γερμανίας, Αγκελα Μέρκελ, και ο πρωθυπουργός της Τουρκίας, Αχμέτ Νταβούτογλου, βρέθηκαν μαζί στη νοτιοανατολική επαρχία της Τουρκίας Γκαζιαντέπ, συμμετέχοντας σε εγκαίνια διαφόρων δομών «στήριξης» Σύρων προσφύγων που φιλοξενούνται εκεί. Στο πλαίσιο της συνεργασίας ΕΕ - Τουρκίας για την «αντιμετώπιση του Προσφυγικού», πόζαραν αγκαλιά με προσφυγόπουλα, μαζί με άλλους Ευρωπαίους αξιωματούχους, όπως τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Ντόναλντ Τουσκ, διαμηνύοντας την αποφασιστικότητά τους να προχωρήσει η συνεργασία τους έτσι όπως σηματοδοτήθηκε και στις δύο Συνόδους Κορυφής (Νοέμβρης και Μάρτης), όπου, βέβαια, στην πραγματικότητα, δυνάμωσε ένα πολλαπλά επικίνδυνο για τους λαούς παζάρι.

Ο ίδιος ο ερχομός της Μέρκελ στην Τουρκία, για πολλοστή φορά το τελευταίο 6μηνο, συζητήθηκε πολύ, με δεδομένη την κριτική που δέχεται η καγκελαρία για υπερβολική «ανοχή» στην «αυταρχική Αγκυρα». Αυτό, όμως, που περισσότερο έκανε αίσθηση ήταν η επιλογή της Μέρκελ, από το Γκαζιαντέπ, να θέσει θέμα για «τη δημιουργία ζωνών στις περιοχές όπου τηρείται ιδιαιτέρως η εκεχειρία (στα τουρκο-συριακά σύνορα) και όπου μπορεί να υπάρξει εγγύηση για υψηλό επίπεδο ασφαλείας», ένα ζήτημα που η Αγκυρα επανειλημμένως προβάλλει προσδοκώντας ότι θα μπορέσει έτσι να ανακόψει (έστω σχετικά) τις κινήσεις δυνάμεων που θεωρεί ότι την απειλούν, συμπεριλαμβανομένων των Κούρδων της Συρίας.

Στο μεταξύ, την περασμένη Δευτέρα, εμφανίστηκε η είδηση ότι η Γερμανία ετοιμάζει υποδομές ώστε να χρησιμοποιεί μόνιμα ένα μέρος της αεροπορικής βάσης στο τουρκικό Ιντσιρλίκ (ακτές Μεσογείου) για να σταθμεύει μαχητικά αεροπλάνα «Τορνέιντο», στο πλαίσιο των αναγκών του «αγώνα» κατά του «Ισλαμικού Κράτους» («ΙΚ»). Σε διάφορες αναδημοσιεύσεις, εμφανίστηκαν και δηλώσεις Γερμανών βουλευτών, που σχολίαζαν μάλιστα ότι «αν και η αποστολή ενάντια στο "ΙΚ" προέκυψε τόσο ξαφνικά, η υπουργός Αμυνας, Ούρσουλα φον ντερ Λέγεν, φαίνεται να θέλει να "σκάψει" μακροπρόθεσμα». Θυμίζουμε ότι η «ανάμειξη» της Γερμανίας στη στρατιωτική επιχείρηση κατά του «ΙΚ» ήταν αποτέλεσμα της προθυμίας της να προσφέρει στήριξη στον «αντιτρομοκρατικό αγώνα», ειδικά μετά το μακελειό που έγινε στο Παρίσι το Νοέμβρη και τις διάφορες επαφές που τότε είχε ξεκινήσει ο Πρόεδρος της Γαλλίας, Φρανσουά Ολάντ. Ολες αυτές οι εξελίξεις φαίνεται να έχουν «έρθει κουτί» στο Βερολίνο που, σε ένα πλαίσιο κλιμάκωσης σφοδρών ανταγωνισμών στη Μέση Ανατολή, ασφαλώς και δε σκοπεύει να μείνει «εκτός», πολύ περισσότερο δε σκοπεύει να μείνει θεατής. Αντίθετα, είναι καθαρό πως μελετά τις κινήσεις του και «ζυγίζει» συμμαχίες. Να σημειωθεί επίσης ότι, όταν η Μέρκελ επανέφερε το Σάββατο το θέμα των «ζωνών ασφαλείας», Τούρκοι αρθρογράφοι έτρεξαν να εκφράσουν «απορία» (;) για τα κίνητρα, την ώρα που η Ουάσιγκτον εξακολουθεί να διαφωνεί.

Το πώς ακριβώς θα εξελιχθούν τα πράγματα δεν μπορεί κανείς να προβλέψει. Το σίγουρο είναι, όμως, πως μια σειρά από «εναλλακτικά» αντιλαϊκά σχέδια είναι ήδη έτοιμα ή ετοιμάζονται. Χαρακτηριστικά είναι τα αμερικανικά «Σχέδια Β'» που διάφορες πηγές δηλώνουν πως έχουν ήδη καταρτιστεί. Επιπλέον, ισχυρές δυνάμεις με κρίσιμο ρόλο στη Μέση Ανατολή δεν έχουν σταματήσει να διακηρύσσουν τη διάθεσή τους να αναλάβουν «κάθε είδους δράση» κατά της τρομοκρατίας.

Ενδεικτικά είναι ακόμα και μια σειρά δημοσιευμάτων που συνεχίζουν να εμφανίζονται στον τουρκικό Τύπο, αποτυπώνοντας την ετοιμότητα των ιμπεριαλιστών για κάθε είδους μεθοδεύσεις: Ετσι, στις 12 Απρίλη 2016, εμφανίστηκε στη «Χουριέτ» άρθρο ενός αναλυτή διεθνούς εταιρείας συμβουλευτικής σε ζητήματα Ενέργειας (της «Στράτας Αντβάισορς») που κάτω από τον τίτλο «Πώς το συριακό προσφυγικό πρόβλημα μπορεί να γίνει ευκαιρία» σημείωνε τα εξής:

«Το ΝΑΤΟ θα έπρεπε να δράσει δουλεύοντας με τους εταίρους του στην περιοχή για να μετασχηματίσει τον πληθυσμό των Σύρων προσφύγων σε μια βιώσιμη μάχιμη δύναμη έτοιμη να καταλάβει και να διατηρήσει εδάφη στο βόρειο και το νότιο μέτωπο της Συρίας με την εναέρια στήριξη του ΝΑΤΟ και με επιχειρήσεις ειδικών δυνάμεων εξοπλισμένων με αντιαεροπορικούς πυραύλους. Αυτά τα μέτωπα θα μπορούσαν να επεκταθούν ώστε να αυξηθεί η πίεση στο εσωτερικό του καθεστώτος Ασαντ ώστε αυτός να προδοθεί, ίσως με ρωσική και / ή ιρανική ενθάρρυνση. Οι Σύροι πρόσφυγες σε μάχιμη ηλικία θα πρέπει να υποβληθούν σε κατάλληλο έλεγχο και να εκπαιδευτούν ώστε να ελαχιστοποιηθεί κάθε ριζοσπαστική ισλαμιστική επίδραση (...) Σε αυτούς που θα ενταχθούν σε αυτή πρέπει να δοθεί η υπόσχεση πως αν δεσμευτούν και υπηρετήσουν τουλάχιστον τριετή θητεία, οι οικογένειές τους θα τακτοποιηθούν σε γειτονικές ή δυτικές χώρες αντί να συνεχίσουν να μαραζώνουν σε προσφυγικούς καταυλισμούς...».

Τα παραπάνω είναι ενδεικτικά και των θεμάτων που απασχολούν διάφορους «συμβούλους» εταιρειών και των προεκτάσεων που αποκτά η «αντιμετώπιση» και αξιοποίηση του Προσφυγικού για πολλά επιτελεία των μονοπωλίων. Το ενδιαφέρον τόσων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων για τον «έλεγχο των προσφυγικών ροών» και τη «στήριξη των προσφύγων» διαπλέκεται με ισχυρά μονοπωλιακά συμφέροντα, η υπεράσπιση των οποίων προκαλεί νέους κινδύνους, θανάσιμους για τους λαούς. Χρειάζεται επαγρύπνηση, για την αποκάλυψη όλων των επικίνδυνων σχεδιασμών. Για την οργάνωση του λαού μας σε σύγκρουση με κάθε ιμπεριαλιστικό κέντρο. Για την απόκρουση κάθε προσπάθειας να εμπλακεί ο λαός μας σε επεμβάσεις εναντίον άλλων λαών, με δεδομένη και την προθυμία της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ να διεκδικήσει με κάθε τρόπο τη γεωπολιτική αναβάθμιση του ελληνικού κεφαλαίου.

Α. Μ.