Η 10η Απριλίου να γίνει θεσμός

1. Ο Δήμαρχος Πατρέων όχι μόνο ανέστησε την πορεία ειρήνης, αλλά της έδωσε ταξικό περιεχόμενο ξεπερνώντας ιστορικά τον αφηρημένο ουμανισμό του Μαραθωνίου στα μέσα της δεκαετίας του '60. Από δω και στο εξής οφείλουμε κάθε χρόνο την ίδια ακριβώς ημερομηνία η πορεία σταθερά να κάνει την εμφάνισή της, εγκαινιάζοντας μια νέα παράδοση.

2. Η πορεία εμφανίζεται στον απόηχο μιας από τις ελεεινότερες βραδιές που γνώρισε το κοινοβούλιο. Σαν τις πουτάνες που εκθέτουν από τα μπαλκόνια τους τα άπλυτα η μία της άλλης, κυβέρνηση και αντιπολίτευση έκαναν επίδειξη της χαμέρπειάς τους, δικαιώνοντας έτσι τον αγώνα που δίνουν για το ποιος είναι πιο περήφανος για την καταγωγή του. Η βραδιά αυτή δεν παραγράφεται. Και μας δίνει πληροφορίες όχι μόνο για το ρόλο όσων ακολούθησαν τα μνημόνια, οι οποίοι ήδη φροντίζουν να δοκιμάζουν πάνω μας ό,τι τους κατεβαίνει στο κεφάλι, αλλά και για την ποιότητα των προσώπων που χρόνια ολόκληρα τα μακιγιάρει το θέαμα. Αρκούσε μια νύχτα για να τους εκθέσει όπως ακριβώς είναι.

3. Η εμφάνιση Μητσοτάκη, με τη θλιβερή ομιλία του και τα χαρακτηριστικά του παθολογικού συνδρόμου της οικογένειάς του για εξουσία, δεν είχε ιδιαίτερη διαφορά από εκείνη του πρωθυπουργού, που εμφανίστηκε με το προσωπείο του εκδικητή Ζορό, αλλά κάτω από τη μάσκα έκρυβε έναν φτηνό εξουσιαστή.

4. Ο χειρότερος όλων, ο θλιβερός νάρκισσος που διεκδικεί από το πανελλήνιο τη δόξα του μοναδικού σπινθηροβόλου πνεύματος στη χώρα, Ευάγγελος Βενιζέλος, δεν κατάφερε να εμφανιστεί με τη γνωστή μορφή του, αυστηρός και είρων, αλλά εξόκειλε και μας χάρισε το αληθινό του πρόσωπο. Η αλλεργία του για κάθε επαφή με τη λογική, μετά το τέλος της παρέας του με τον Σαμαρά, τον οδηγεί σε έναν φυσικό μαρασμό, τον οποίο προσπαθεί να αναχαιτίσει με οξύθυμη υπεροψία. Αλλά ας μην παραμυθιάζεται, είτε έτσι είτε αλλιώς, θα πληρώσει για τη συγκυβέρνησή του με τον Σαμαρά. Οσο για την κατά φαντασία του κόντρα με τον Καμμένο, αυτή συμβαίνει γιατί και οι δύο μοιάζουν σαν σταγόνες νερό.

5. Σβάστικα να την κλαιν κι οι ρέγκες. Ο καλύτερος μονόλογος που απόλαυσα: του Μιχαλολιάκου. Εμφανίστηκε σαν να βιώνει ένα βουβό δράμα και μέσα από μια δακρύβρεχτη, μελό ομιλία προσπάθησε να μας πείσει για την άδικη κοινωνία που τον έβαλε φυλακή. Προφανώς, πιστεύει πως είναι ακόμα έγκλειστος! Τα υποκριτικά του προσόντα πρόσθεσαν στο βιογραφικό του μια ακόμη μέτρια θεατρική εμφάνιση. Κρίνοντας ωστόσο την προσπάθεια, του απονέμω το βραβείο «Μπράβο Ρούλα», με την ευχή να τον καλέσει η παρουσιάστρια στην καινούρια της εκπομπή.

6. Η σοσιαλδημοκρατία που κυβερνά είναι αποδυναμωμένη, γι' αυτό και δεν θα αργήσει να περάσει στον αυταρχισμό, που θα φροντίσει να επιβάλει μέσα από τις ειδικές δυνάμεις και τους απανταχού μπάτσους. Αν δεν το κάνει, θα καταρρεύσει. Προκλητικά προβλέψιμη, οι κινήσεις της αντιγράφουν τη συμπεριφορά των προσφύγων, που γυρίζουν δεξιά κι αριστερά ελπίζοντας ακόμη και τώρα ότι θα λάβουν χείρα βοηθείας από τους Ευρωπαίους.

7. Οποτε μπορώ, κατηφορίζω στο παρκάκι των γερόντων - όπως το έχω βαφτίσει - στη γειτονιά μου. Κάθομαι πλάι τους, κλείνω τα μάτια και τους ακούω. Με συναρπάζει η σοφία τους, που δεν τους επιτρέπει κανένα παράπονο. Ακούω τα βιώματά τους, που τα μοιράζονται με όλους με μια αξιοπρέπεια που θα έπρεπε να διδάσκεται στα σχολεία. Ας συνεχίσουν στο παρκάκι τους να μορφώνουν όποιον, έστω και τυχαία, κάθισε για λίγο να ξεκουραστεί. Ενα είναι σίγουρο: αργά ή γρήγορα θα κολλήσει κι αυτός και θα γίνει ένα ακόμη μέλος τους.

Γιώργος  ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ