Αργεντίνικα κουρέματα

Τον Ιούνιο του 2010 δημοσιεύθηκαν σε τούτο το ιστολόγιο δυο σημειώματα σχετικά με την Αργεντινή και τις οικονομικές της περιπέτειες ("Αργεντινή - Ελλάδα: βίοι παράλληλοι (;)", "Αργεντινή και Δ.Ν.Τ."). Στο χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από τότε, απεδείχθη ότι η αστική εξουσία τής χώρας κατάφερε, με τους κατάλληλους και γνωστούς στον καπιταλισμό ελιγμούς, να διατηρήσει τον έλεγχο, καταφεύγοντας σε ορισμένες υποχωρήσεις, οι οποίες ξεθύμαναν την λαϊκή οργή. Συγκεκριμένα, γράφαμε τότε: "Το βέβαιο είναι ότι παρ’ ότι δεν έχουν ούτε και σήμερα ανατραπεί τα αποτελέσματα από την καταστροφική πολιτική της δεκαετίας του 90, η ζωή για τους Αργεντίνους έχει βελτιωθεί".

Θα συμφωνήσω με όσους υποστηρίζουν ότι η Αργεντινή πρέπει να μας γίνει παράδειγμα. Αλλά, τί παράδειγμα; Παράδειγμα για το ότι οποιαδήποτε αλλαγή διαχείρισης, όσο κι αν μπορεί να αλλάξει κάποια πράγματα βραχυπρόθεσμα, δεν λύνει ριζικά κανένα πρόβλημα σε βάθος χρόνου. Στην Αργεντινή κοντεύουν να συμπληρωθούν δέκα χρόνια από τον τερματισμό τού νεοφιλελεύθερου πειράματος, όμως κανένας δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι ο απλός λαός έχει λύσει τα προβλήματά του. Το καπιταλιστικό θηρίο μπορεί να πληγώθηκε προσωρινά αλλά δεν εξοντώθηκε. Κι επειδή όλα τούτα δεν μπορεί παρά να έχουν ενδιαφέρον, ας δούμε κι ένα σημερινό παραμυθάκι άκρως διδακτικό

Όταν ο τότε πρόεδρος Νέστωρ Κίρσνερ αποφάσισε να απαλλάξει την χώρα του από τις δαγκάνες τού Δ.Ν.Τ., ζήτησε την βοήθεια του Ούγκο Τσάβες. Άλλο που δεν ήθελε ο Τσάβες και η Βενεζουέλα άρχισε να αγοράζει μαζικά αργεντίνικα ομόλογα. Έτσι, ο Κίρσνερ μάζεψε κάπου 10 δισ. δολλάρια και ξεπλήρωσε τις οφειλές τής χώρας στο Δ.Ν.Τ. Σε τελική ανάλυση, δηλαδή, ο Κίρσνερ δεν απάλειψε αλλά μεταχρονολόγησε τα κερατιάτικα που θα πλήρωνε ο λαός.

Στην συνέχεια, ο Κίρσνερ προχώρησε σε "κούρεμα" του χρέους τής χώρας προς τον ιδιωτικό τομέα (δηλαδή, άφησε "ακούρευτα" τα ομόλογα που είχαν αγοράσει κεντρικές τράπεζες) σε ποσοστό 1 προς 3. Έτσι, αντικαταστάθηκαν παλαιά ομόλογα ύψους 72 δισ. δολλαρίων με νέα ομόλογα ύψους 24 δισ. Με την αποδέσμευση του πέσο από το δολλάριο και μπροστά στον κίνδυνο να χαθούν και τα πασχάλια μαζί με τα αβγά, το "κούρεμα" έγινε αποδεκτό από την συντριπτική πλειοψηφία των "διεθνών τοκογλύφων". Δυστυχώς για την Αργεντινή, ένα 6% των ξένων ομολογιούχων (κυρίως από τις ΗΠΑ) δεν το δέχτηκε κι άρχισε τις προσφυγές. Τα πράγματα μπερδεύτηκαν επικίνδυνα.

Στις αρχές τού περασμένου Οκτώβρη, κατέπλευσε στην Άκκρα, την πρωτεύουσα της Γκάνας, το μεγαλοπρεπέστατο ιστιοφόρο "Libertad", πλοίο το οποίο ανήκει στο πολεμικό ναυτικό τής Αργεντινής και το οποίο βρισκόταν σε εκπαιδευτικό ταξίδι, έχοντας ως πλήρωμα 280 ναυτικούς δοκίμους. Προς τεράστια έκπληξη του πληρώματος, οι αρχές τής Γκάνας ενημέρωσαν τον πλοίαρχο ότι το πλοίο κατάσχεται! Τί είχε συμβεί;

Μια από τις εταιρείες που είχαν "επενδύσει" σε αργεντίνικα ομόλογα και δεν είχαν αποδεχτεί το "κούρεμα" του Κίρσνερ, η NML Group των ΗΠΑ (συμφερόντων τού διαβόητου κερδοσκόπου Πωλ Σίνγκερ), γνωρίζοντας το δρομολόγιο του "Libertad", προσέφυγε στην δικαιοσύνη τής Γκάνας και ζήτησε την συντηρητική κατάσχεση του πλοίου, μέχρι η κυβέρνηση της Αργεντινής να πληρώσει 20 εκατ. δολλάρια. Φυσικά, η αμερικανόδουλη "δημοκρατική" κυβέρνηση της Γκάνας έσπευσε να ικανοποιήσει το αίτημα της πολιτειακής εταιρείας. Έτσι, το πλήρωμα επέστρεψε αεροπορικώς στο Μπουένος Άυρες, το πλοίο βρίσκεται ακόμη στο λιμάνι τής Άκκρας και η Αργεντινή άρχισε τις δικαστικές προσφυγές προκειμένου να το πάρει πίσω.

Ας αφήσουμε προσωρινά το Libertad"  στήν τύχη του κι ας πάμε λίγο πίσω στον χρόνο. Τον περασμένο Μάρτιο, οι επενδυτικές εταιρείες NML, Elliot και Aurelius κατέθεσαν προσφυγή σε δικαστήριο της Νέας Υόρκης, απαιτώντας να καταδικαστεί η Αργεντινή και να υποχρεωθεί να πληρώσει τις οφειλές της στο ακέραιο. Την υπόθεση εκδίκασε ο "αδέκαστος" Τόμας Γκρήζα, ο οποίος εξέδωσε μια πρωτοφανή απόφαση. Μιας και η κυβέρνηση της Αργεντινής είχε ξεκαθαρίσει ότι δεν πρόκειται να συμμορφωθεί με οποιαδήποτε απόφαση θα την υποχρέωνε να πληρώσει, ο Γκρήζα απαγόρευσε να πληρώνονται εκείνοι που αποδέχτηκαν το κούρεμα και διέταξε την δημιουργία ειδικού λογαριασμού στον οποίο θα κατατίθενται τα χρήματα που θα καταβάλει η Αργεντινή και θα αποδίδονται στους ενάγοντες! Μ' αυτόν τον τρόπο, ο Γκρήζα ουσιαστικά τιμωρεί όσους αποδέχτηκαν το κούρεμα, χαρακτηρίζοντάς τους με την απόφασή του ως "συμπράττοντες με την Αργεντινή εις βάρος των συμφερόντων των ΗΠΑ"!!

Τελικά, ο Γκρήζα κατάφερε να κάνει το σύστημα μαντάρα και να βάλει τους τραπεζίτες να τρέχουν και να μη φτάνουν. Βλέπετε, οι ομολογιούχοι έχουν αναθέσει τον ρόλο τού θεματοφύλακα των ομολόγων τους σε τράπεζες, οι οποίες αναλαμβάνουν για λογαριασμό τους την είσπραξη των απαιτήσεών τους. Όμως, η απόφαση Γκρήζα υποχρεώνει αυτές τις τράπεζες να παρακρατούν τα εισπραττόμενα ποσά και να τα καταθέτουν στον ειδικό λογαριασμό υπέρ των εναγόντων. Το πρόβλημα είναι ότι στις 15 Δεκεμβρίου λήγουν νέα ομόλογα ύψους 3,5 δισ. περίπου και, αν δεν πληρωθούν έγκαιρα, θα ενεργοποιηθούν τα ασφάλιστρα κινδύνου (CDS), δημιουργώντας ένα ντόμινο με απρόβλεπτες επιπτώσεις.

Επιστρέφουμε στο παρόν. Είναι σαφές ότι η κατάσχεση του "Libertad" προέκυψε ως επίπτωση της απόφασης Γκρήζα. Μετά την διεθνή ανακατωσούρα από τις φωνές τής Αργεντινής για το πλοίο κι από τις διαμαρτυρίες των τραπεζών-θεματοφυλάκων, υποχρεώθηκε να βγει στα κεραμίδια ως και η ίδια η Fed, η ομοσπονδιακή τράπεζα, η οποία επισήμανε τον κίνδυνο διατάραξης του τραπεζικού συστήματος από την εφαρμογή τής παρακράτησης που προβλέπει η απόφαση Γκρήζα.

Και φτάνουμε στην φάση για τα πολλά γέλια. Η υπόθεση δόθηκε για επανεξέταση. Σε ποιόν; Στον ίδιο τον Γκρήζα! Ο οποίος, αφού την επανεξέτασε, εξέδωσε μια νέα απόφαση η οποία...επικύρωνε την προηγούμενη! Ωραίο; Απίστευτο κι όμως αληθινό, μέιντ ιν Ούζα! Τώρα, σε ποια απόφαση να κάνει κανείς έφεση; Στην πρώτη ή στην δεύτερη; Κι αν κάνει έφεση και την εκδικάσει κι αυτήν ο Γκρήζα; Το θρίλλερ συνεχίζεται...

Κάπου εδώ τελειώνει το σημερινό παραμυθάκι μας. Όμως, το ερώτημα προς όσους προτείνουν να ακολουθήσουμε τον δρόμο που χάραξε η Αργεντινή, παραμένει: είναι σίγουρο ότι ο δρόμος αυτός αποτελεί διέξοδο ή μπας και συνιστά μια διαφορετική μορφή αδιεξόδου; Με άλλα λόγια: να ανοίξουμε ψιλοκουβέντα με το θηρίο ή να παλαίψουμε να το τσακίσουμε μια για πάντα;

Cogito ergo sum

Σχόλια

  1. ...άρα επιβεβαιωνεται το ΚΚΕ και διαψευδεται ο Συριζα...(φτου φτου τρισκατάρατε!). Ωχ Παναγιά μου.... Ναταν συντροφοι έτσι απλά τα πράγματα, θα ακολουθούσαμε τον "άλλο" δρόμο, και αφού παλεύαμε με το θεριό δυο -τρεις γύρους, στο τέλος θα νικούσαμε! Άιντε ωρε παλικάρια, απάνω του! (του...θεριού)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις