Ο «πεινασμένος καρβέλια ονειρεύεται... »

Τρία άρθρα μετρήσαμε στην «Αυγή» της Τρίτης σχετικά με τον «902» και τον «Ριζοσπάστη». Αντιγράφουμε αποσπάσματα:

«"Ο 902 ήταν το τέλειο έγκλημα", έλεγε ένας φίλος και να που πάει να γίνει σκέτο έγκλημα. Μπορεί άραγε η επίκληση όποιων οικονομικών δυσκολιών, να αθωώσει μια τέτοια κίνηση; Κι αφού οι οικονομικές δυσκολίες προήλθαν από τη συρρίκνωση του ποσοστού, πώς γίνεται να προκρίνονται οι απολύσεις και οι πωλήσεις και να μην υπάρχει προβληματισμός για την πολιτική που οδήγησε σ' αυτή τη συρρίκνωση; Μια πολιτική δυσθυμίας, βλοσυρότητας, πολιορκημένου κάστρου, υψωμένου δάχτυλου έναντι όλων των "άλλων", πόσο μπορεί να εμπνεύσει; (...) Οι κομμουνιστές έχουν περάσει διά πυρός και σιδήρου (...) Μόνο που είχαν το κεφάλι ψηλά, είχαν πέσει στη φωτιά, στα πεδία των τίμιων μαχών. Και η ήττα τους ακόμα είχε φτερά. Φτερά που τα φορούσαν και στους διπλανούς τους».

Και: «...προτείναμε από την "Αυγή" να εξαντληθούν όλες οι δυνατότητες ώστε ο "902" να παραμείνει στην Αριστερά. Και κυρίως να μην καταλήξει στα χέρια της διαπλοκής και μάλιστα της ακροδεξιάς εκδοχής της που στήνουν ο κ. Σαμαράς και οι συν αυτώ. Το ηθικό επιχείρημα - πέραν του κινδύνου, ο 902 να γίνει μνημονιακός - είναι ότι η συχνότητα δεν είναι περιουσιακό στοιχείο ενός κόμματος, αλλά κοινωνική περιουσία της Αριστεράς»...

Ο «πεινασμένος καρβέλια ονειρεύεται» και η «Αυγή» δεν κρύβει την όρεξή της. Να αφαιρεθεί απ' το ΚΚΕ η συχνότητα του «902». Ζήτημα γύρω απ' το οποίο κλωθογυρνάνε μέρες τώρα, λασπολογώντας κιόλας ότι το ΚΚΕ ετοιμάζεται να παραδώσει στη διαπλοκή τον «902»... Θα επιμείνουμε, να μην κρίνουν εξ ιδίων τα αλλότρια. Αλλοι είναι αυτοί που διαφημίζουν στις σελίδες τους επιφανείς εκπροσώπους της αστικής τάξης της χώρας. Αλλοι, και όχι το ΚΚΕ, είναι που θέλουν να διαχειριστούν την εξουσία που είναι συνυφασμένη με τη διαπλοκή. Θα 'πρεπε να 'χουν μάθει ήδη ότι στο ΚΚΕ λάσπη δεν πιάνει.

Ταυτόχρονα, μην ξεχνώντας τη γενικότερη αποστολή τους ρίχνουν και τα βέλη τους στη στρατηγική του Κόμματος, συστήνοντάς μας να την αλλάξουμε, να αναθεωρήσουμε, να χαράξουμε άλλη πορεία πλεύσης προς τη διαχείριση, για να πάψουν όλες μας οι δυσκολίες, πρωτίστως οι οικονομικές. Και ποιος τους είπε, των θλιβερών, ότι το ΚΚΕ και η στρατηγική του διατίθενται για εξαγορά; Το ΚΚΕ όσες φορές κι αν πέρασε διά πυρός και σιδήρου δεν τα «δίπλωσε» ποτέ. Το κεφάλι μας το κρατάμε ψηλά. Συμβουλές και υποδείξεις απ' όσους θέλουν να σύρουν το ΚΚΕ εκεί που σέρνονται δε δεχόμαστε.