Παράδεισος για το κεφάλαιο ο νέος επενδυτικός νόμος

Ο

νέος επενδυτικός νόμος που φέρνει η συγκυβέρνηση και κατατέθηκε την περασμένη Πέμπτη στη Βουλή, παρέχει «γην και ύδωρ» στους επιχειρηματικούς ομίλους. Το νομοσχέδιο αποκαλύπτει με αδιάψευστο τρόπο ότι στρατηγική επιλογή της κυβέρνησης είναι να διαμορφώσει έναν παράδεισο για το μεγάλο κεφάλαιο και μια κόλαση για τους εργαζόμενους, που θα συνεχίσουν να πληρώνουν με τα πολλαπλά χαράτσια και τους αβάσταχτους φόρους, τις φοροελαφρύνσεις και τον πακτωλό επιδοτήσεων στο όνομα των «επενδύσεων» που διακηρύσσει η κυβέρνηση ότι θα φέρει και αυτός ο νόμος.

Συνοπτικά με το νομοσχέδιο:

• Θα προκαταβάλλεται στους επιχειρηματίες μέχρι και το 100% της προβλεπόμενης επιδότησης, ενώ, όπως σημειώνεται, «δίνεται έμφαση στη δυνατότητα εισαγωγής φορολογικών κινήτρων για την ανάπτυξη στρατηγικών επενδύσεων (...)».
• Συστήνεται στο υπουργείο Ανάπτυξης Γενική Γραμματεία Στρατηγικών και Ιδιωτικών Επενδύσεων που θα συγκεντρώσει το σύνολο των αρμοδιοτήτων των σχετικών με τις επενδύσεις με στόχο την απλούστευση και συντόμευση των διαδικασιών αδειοδότησης. Μεταξύ άλλων, στη Γενική Γραμματεία υπάγεται ακόμα και η έκδοση πολεοδομικών αδειών.
• Σε ειδικό κεφάλαιο του νομοσχεδίου περιλαμβάνονται σειρά διατάξεων σχετικών με το ξεπούλημα φιλέτων της δημόσιας γης. Συγκεκριμένα, συστήνεται η «Παράκτιο Αττικό Μέτωπο ΑΕ», που, με διάρκεια 99 χρόνια, αναλαμβάνει την παράδοση στους ενδιαφερόμενους μνηστήρες της περιοχής από το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας μέχρι το Σούνιο. Σε αυτό το σχέδιο έχουν συμφωνήσει σχεδόν όλοι οι δήμοι του παραλιακού μετώπου, ενώ στόχος τους είναι να παραχωρήσουν μεγάλα τμήματα (σ.σ. σήμερα πολλά από αυτά είναι κατακερματισμένα και μοιρασμένα σε πολλούς ιδιώτες) εκτάσεων, μαρίνων και άλλων χρήσεων σε επιχειρηματίες. Είναι χαρακτηριστικό ότι με κοινή υπουργική απόφαση ακίνητα που υπάρχουν στη συγκεκριμένη έκταση περιέρχονται από το δικαιούχο στην εταιρεία, η οποία δικαιούται να ενεργεί κάθε σχετική πράξη διαχείρισης, αξιοποίησης και εκμετάλλευσης για λογαριασμό της. Ακόμα, η «Παράκτιο Μέτωπο» υπεισέρχεται αυτοδικαίως σε τυχόν ισχύουσες συμβάσεις μίσθωσης, παραχώρησης ή άλλες συμβάσεις διοίκησης, διαχείρισης και εκμετάλλευσης των ως άνω ακινήτων και κτιρίων.
• Καθιερώνεται η λεγόμενη «πολυάδεια», που θα αντικαταστήσει μια σειρά από αναγκαίες μέχρι σήμερα άδειες από αρμόδιες υπηρεσίες και φορείς, ενώ, ακόμη, οι επενδυτές θα μπορούν με... δική τους ευθύνη να «βεβαιώσουν» την τήρηση των προϋποθέσεων για συγκεκριμένες άδειες.

Αυτός ο νόμος επισφραγίζει την προτεραιότητα της χρηματοδότησης των ομίλων σε βάρος των λαϊκών αναγκών. Οι φοροελαφρύνσεις προς τους ομίλους εκτινάσσονται και μοναδικό αποτέλεσμα για τους εργαζόμενους είναι οι ακόμα σκληρότερες θυσίες, καθώς ο πολλαπλασιασμός της νόμιμης φοροδιαφυγής των μονοπωλιακών ομίλων σε όλους τους τομείς της οικονομίας σημαίνει ακόμα σκληρότερα μέτρα για τους εργαζόμενους. Αποδεικνύεται πως τα έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού, έσοδα που βασίζονται στη φοροληστεία των λαϊκών στρωμάτων, στο τσάκισμα μισθών, συντάξεων και κοινωνικών παροχών, θα κατευθύνονται στη χρηματοδότηση των επιχειρηματικών ομίλων.

Σε μια πραγματική «κρίση ειλικρίνειας» το σχέδιο νόμου αποσυνδέει και τυπικά τις επιδοτήσεις από τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, αντιστοιχίζοντας το γράμμα με την ουσία του νόμου ως κρατική ρύθμιση που στοχεύει στη θωράκιση της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Αποδεικνύεται πως η καπιταλιστική ανάπτυξη δε σημαίνει νέες θέσεις εργασίας, πλούτο και ευημερία για τους εργαζόμενους αλλά εντατικοποίηση της εργασίας, φτώχεια και σχετική εξαθλίωση.

Ταυτόχρονα, με πρόσχημα την καταπολέμηση της γραφειοκρατίας, ακόμα και οι υποτυπώδεις τυπικοί όροι πολεοδομικού και περιβαλλοντικού ελέγχου, που έχουν απομείνει, πρακτικά καταργούνται. Η έγκριση της λειτουργίας των επενδύσεων θα γίνεται πρακτικά με ευθύνη του ίδιου του επενδυτή (!!!) με τραγικές συνέπειες στο περιβάλλον και στην υγεία της λαϊκής οικογένειας, ενώ η ανάθεση των ελέγχων υλοποίησης των επενδύσεων σε ιδιωτικές εταιρείες πολλαπλασιάζει την κερδοφορία των ομίλων, επιτρέποντας να καταστρατηγούν ακόμα και τους όποιους τυπικούς όρους των επενδυτικών προγραμμάτων.

Ο ελληνικός λαός δεν πρέπει να επιτρέψει την παράδοση της «γης και του ύδατος» στους επιχειρηματικούς ομίλους. Η όποια ανάπτυξη μπορεί να φέρει ο καπιταλιστικός δρόμος θα βασίζεται στην εξαθλίωση των εργαζομένων, σε μισθούς πείνας, σε ανύπαρκτα δικαιώματα, στην καταστροφή του περιβάλλοντος. Ο μονόδρομος των εργαζομένων είναι ο δρόμος της αποδέσμευσης απ' την ΕΕ, της μονομερούς διαγραφής του χρέους, της κοινωνικοποίησης των μονοπωλίων.