Η Ενέργεια είναι κοινωνικό αγαθό

Ο

ι εξελίξεις στη γειτονική Βουλγαρία με τις μεγάλες διαμαρτυρίες του λαού για το τσουχτερό ηλεκτρικό ρεύμα και τη γενικότερη φτωχοποίησή του λόγω της αντιλαϊκής φιλομονοπωλιακής πολιτικής φέρνουν στο προσκήνιο το πού οδηγεί η ιδιωτικοποίηση του κοινωνικού αγαθού της Ενέργειας. Στο όνομα της απελευθέρωσης της αγοράς ενέργειας, μια εικοσαετία μετά την καπιταλιστική παλινόρθωση, οι εργαζόμενοι καλούνται να χρυσοπληρώσουν αυτό που επί σοσιαλισμού απολάμβαναν ως αγαθό. Οι τσέχικες και αυστριακές εταιρείες που πήραν τη μερίδα του λέοντος από τη λεηλατημένη λαϊκή περιουσία προχώρησαν σε υπέρογκες αυξήσεις, που συνδυαστικά «ξεχείλισαν το ποτήρι» της λαϊκής οργής.

Κ

αι μπορεί οι διαμαρτυρίες να έφεραν κυβερνητική κρίση με παραίτηση του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης αλλά το κύριο ζήτημα παραμένει η πολιτική που παραχωρεί την Ενέργεια βορά στα μονοπώλια. Οσο για ορισμένες δυνάμεις που αναφέρονται στους Βούλγαρους αστούς πολιτικούς ως δήθεν «ευαίσθητους» και με «μεγαλύτερη ευθιξία» κάνουν πως ξεχνάνε ότι ο πρωθυπουργός Μπόικο Μπόρισοφ, ως πολιτικός εκπρόσωπος της αστικής τάξης, προχώρησε μαζί με την ΕΕ στη φτωχοποίηση των λαϊκών στρωμάτων. Δεν τον έπιασε ξαφνικά ο πόνος σήμερα, απλώς ελίσσεται για τη μελλοντική του πολιτική πορεία και την εξυπηρέτηση του κεφαλαίου στη Βουλγαρία.

Τ

ο ζήτημα της Ενέργειας και στη Βουλγαρία, ένα ζήτημα κομβικής σημασίας για κάθε χώρα, έρχεται να επιβεβαιώσει και πάλι ότι είναι αδύνατο να λειτουργήσει υπέρ των εργαζομένων και της κοινωνικής ανάπτυξης όσο βρίσκεται στα χέρια καπιταλιστών, είτε είναι το κράτος τους είτε επιχειρηματικοί όμιλοι. Μπορούμε να θυμηθούμε τι συνέβη στις ΗΠΑ το 2001 με το μπλακάουτ που προκάλεσαν τα παιχνίδια του ενεργειακού κολοσσού της «Ενρον» και άλλων εταιρειών στην Καλιφόρνια, που είχαν επωφεληθεί από τη διαδικασία ιδιωτικοποίησης της ηλεκτρικής ενέργειας και κερδοσκόπησαν ακόμα και με τα ασφαλιστικά ταμεία των εργαζομένων στο χρηματιστήριο, με αποτέλεσμα για μεγάλο χρονικό διάστημα να βυθίζουν στο σκοτάδι εκατομμύρια ανθρώπους. Το ίδιο συνέβη το 2003 σε άλλες πολιτείες των ΗΠΑ και περιοχές του Καναδά. Εγκληματικές επίσης ήταν οι ευθύνες του ιαπωνικού ενεργειακού μονοπωλίου «Tepco», που από τις παραλείψεις του, τις ελλείψεις μέτρων προστασίας και δικλίδων ασφαλείας, προκειμένου να μειωθεί το κόστος, προκάλεσε ουσιαστικά την τεράστια καταστροφή στους πυρηνικούς σταθμούς της Φουκουσίμα το Μάρτη του 2011, που βρέθηκαν ανυπεράσπιστοι μετά από σεισμό και τσουνάμι.

Ο

λα αυτά τα παραδείγματα είναι πολύ διδακτικά ιδιαίτερα σήμερα που κλιμακώνεται και στη χώρα μας η παραπέρα ιδιωτικοποίηση της Ενέργειας και της ΔΕΗ. Δείχνουν ότι η διαδικασία της ιδιωτικοποίησης - απελευθέρωσης της ηλεκτρικής ενέργειας είναι μια πολιτική στήριξης του κεφαλαίου, προς όφελος της υψηλής κερδοφορίας του, με πολλαπλές αρνητικές συνέπειες για το λαό. Τεράστιες αυξήσεις των τιμολογίων και χτύπημα δικαιωμάτων των εργαζομένων καθώς και απολύσεις. Η μόνη εναλλακτική λύση για το λαό είναι να διαμορφωθεί ένας ενιαίος αποκλειστικά κρατικός φορέας Ενέργειας, που θα αξιοποιεί σχεδιασμένα όλες τις δυνατότητες της χώρας για φθηνή Ενέργεια και με σεβασμό στο περιβάλλον. Αυτή τη λύση προτείνει μόνο το ΚΚΕ και είναι ενταγμένη σε έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης, όπου η εξουσία και οι παραγωγικές δυνάμεις θα είναι στα χέρια της εργατικής τάξης και των συμμάχων της, που θα έχουν απαλλαγεί από τα μονοπώλια και όλες τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις και τις δεσμεύσεις τους. Σε συνθήκες λαϊκής εξουσίας και οικονομίας.

Δημήτρης ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ