Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου για την Παγκόσμια Ημέρα Νερού

Και φέτος η Παγκόσμια Ημέρα Νερού βρίσκει σχεδόν 800 εκατομμύρια ανθρώπους χωρίς πρόσβαση σε καθαρό νερό, το 40% του πληθυσμού να στερείται εγκαταστάσεων υγιεινής και εκατομμύρια άνθρωποι να πεθαίνουν ετησίως λόγω έλλειψης νερού και υγιεινής, παρά τις τεράστιες προόδους της τεχνολογίας και της επιστήμης που θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν το σύνολο αυτών των προβλημάτων. Την ίδια στιγμή, σε ολόκληρο τον πλανήτη, αρκετές λαϊκές οικογένειες στερούνται επαρκούς και φθηνής πρόσβασης στο πολύτιμο αυτό αγαθό. Ο μεγάλος ένοχος είναι ο ίδιος ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης, όπου το νερό, τα τρόφιμα, η γη, οι δασικές εκτάσεις, αποτελούν εμπορεύματα, ελέγχονται και αναπτύσσονται με γνώμονα τη κερδοφορία των μονοπωλίων. Η παγκόσμια αγορά νερού εκτιμάται σε περισσότερα από 300 δισ. δολάρια ετησίως, με σημαντικές τάσεις ανόδου.

Την κατεύθυνση αυτή, της περεταίρω εμπορευματοποίησης του νερού, προωθεί και η πολιτική της ΕΕ για εμπορευματοποίηση - απελευθέρωση της διαχείρισης των υδάτινων πόρων, του πόσιμου νερού, που έχει συνδιαμορφωθεί με όλες τις αστικές κυβερνήσεις.

Η πολιτική της ΕΕ επιβάλλει νέα αντιλαϊκή πολιτική τιμολόγησης του νερού και ένα νέο σχέδιο προστασίας των ευρωπαϊκών υδάτων. Η κοινοτική οδηγία-πλαίσιο αξιοποιεί το μανδύα της προστασίας του υδατικού περιβάλλοντος και της καλής κατάστασης των υδατικών σωμάτων, για να προωθήσει την αύξηση της τιμολόγησης του νερού, ιδιαίτερα στον αγροτικό τομέα και στη λαϊκή κατανάλωση στις πόλεις. Η επίκληση της προστασίας του περιβάλλοντος είναι υποκριτική, αφού υπάρχουν τεχνολογίες και τεχνικές λύσεις που επιτρέπουν την εξοικονόμηση της κατανάλωσης νερού χωρίς αλλαγή της τιμολογιακής πολιτικής και επιβάρυνσης των λαϊκών στρωμάτων.

Συγχρόνως, οι μονοπωλιακοί όμιλοι, παράγοντας με το μοναδικό κριτήριο που μπορούν να έχουν στον καπιταλισμό, το ποσοστό κέρδους τους, δηλητηριάζουν τα επιφανειακά και υπόγεια νερά, μαζί και το πόσιμο νερό.

Η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ αντιπαλεύει μόνο τη συγκεκριμένη μορφή ιδιωτικοποίησης, προτάσσοντας μια άλλη μορφή που εξυπηρετεί εξίσου το μεγάλο κεφάλαιο. Η διατήρηση των δικτύων διανομής υπό δημόσιο ή δημοτικό έλεγχο, που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ, θα συνδυαστεί με εμπορευματοποίηση όλων των άλλων κερδοφόρων πλευρών της διαχείρισης του νερού, από τη συντήρηση των δικτύων μέχρι την κατασκευή τους.  Ουσιαστικά, το κράτος διατηρεί την κυριότητα στα μη κερδοφόρα κομμάτια της ύδρευσης, παραχωρώντας στους ομίλους τα κερδοφόρα. Συγχρόνως, η ανταποδοτικότητα, η έλλειψη χρηματοδότησης, θα μεταφέρουν στις πλάτες των λαϊκών καταναλωτών το σύνολο των βαρών.

Αυτή η πολιτική της εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης του νερού δεν είναι τυχαία. Η πολιτική της απελευθέρωσης και των ιδιωτικοποιήσεων εφαρμόζονται σε όλους τους τομείς και κλάδους της οικονομίας σε ολόκληρη την ΕΕ. Προκύπτει απ' την ανάγκη διασφάλισης της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων μέσα απ' την απελευθέρωση νέων πεδίων κερδοφορίας για τα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια τους. Για το λόγο αυτό κωδικοποιούνται σε όλες τις σχετικές οδηγίες της ΕΕ, αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της πολιτικής της.

Στον αντίποδα αυτής της πολιτικής το ΚΚΕ προβάλλει τη θέση ότι το νερό είναι κοινωνικό αγαθό και η διαχείρισή του προς όφελος του λαού προϋποθέτει ένα ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, με κοινωνικοποιημένα τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας και εργατικό έλεγχο. Σ' αυτό το πλαίσιο ο Ενιαίος Κρατικός Φορέας Διαχείρισης του νερού θα σχεδιάζει, θα υλοποιεί και θα ελέγχει τη διαχείριση του νερού, με γνώμονα το σύνολο των κοινωνικών αναγκών. Για να ανοίξει ο δρόμος προς αυτή τη μόνη ελπιδοφόρα διέξοδο της εργατικής εξουσίας, οι σημερινοί αγώνες ενάντια σε κάθε μορφή άμεσης ή έμμεσης ιδιωτικοποίησης της ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ, οι αγώνες για φθηνό ποιοτικό νερό για όλους τους εργαζόμενους, για πλήρη σταθερή εργασία των εργαζόμενων στον κλάδο, με διασφάλιση των δικαιωμάτων τους, πρέπει να στοχεύουν στη συνολική ανατροπή της κοινοτικής πολιτικής εμπορευματοποίησης του νερού.