Αυτά μπορούμε, αυτά κάνουμε...

Τα στελέχη της συγκυβέρνησης όταν τους ασκείται κριτική για τα περίφημα μέτρα για την ανθρωπιστική κρίση που είναι ακόμα πιο πίσω και από αυτά τα ψίχουλα που είχαν υποσχεθεί στο Πρόγραμμά τους λένε «έχετε δίκιο όμως αυτά μπορούμε αυτά κάνουμε σήμερα, αργότερα που θα μπορέσουμε θα κάνουμε και αυτά που πραγματικά θέλουμε». Πρόκειται για υπεκφυγή της συγκυβέρνησης. Πρώτα απ' όλα αυτά που υποτίθεται ότι θέλουν να κάνουν δεν είναι τίποτα περισσότερο από αυτά που υπόσχονταν στο Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης. Αυτό είναι το «όριό» τους τίποτα περισσότερο. Αυτό βεβαίως συμβαίνει γιατί δυο καρπούζια δεν χωράνε στην ίδια μασχάλη, έτσι λοιπόν όταν στη διπλανή σελίδα του Προγράμματος της Θεσσαλονίκης απαριθμούνται δεσμεύσεις προς το κεφάλαιο, τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, την ΕΕ, τότε είναι λογικό ότι για τους εργαζόμενους μένουν απλώς τα ψίχουλα.

Και τελικά ακόμα και αυτές οι εξαγγελίες της Θεσσαλονίκης εξανεμίστηκαν, προκειμένου η κυβέρνηση να αντεπεξέλθει στις δημοσιονομικές ανάγκες σε όφελος του κεφαλαίου. Στη διάρκεια της συζήτησης του νομοσχεδίου στις αρμόδιες κοινοβουλευτικές Επιτροπές, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Ν. Φίλης έκανε την εξής ...διευκρίνιση: «Σήμερα δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε το θέμα της ακραίας φτώχειας με τα χρήματα που υπάρχουν αποτελεσματικά, και γι' αυτό έχουμε εντάξει, επαναλαμβάνω, στην τετράμηνη συμφωνία, για πρώτη φορά, το θέμα της ανθρωπιστικής κρίσης (...) Από την έκβαση της τετράμηνης συμφωνίας και κυρίως της μεγάλης συμφωνίας για την ανάπτυξη, σε μεγάλο βαθμό κρίνεται και η ιστορία της αντιμετώπισης της ακραίας φτώχειας». Τι λέει δηλαδή; Οτι όλα εξαρτώνται από τη νέα συμφωνία (βλέπε νέο μνημόνιο) με τους δανειστές και δεν αποκλείεται να προκύψει και άλλο «κούρεμα»...

Ο υπουργός Οικονομικών, Γ. Βαρουφάκης, εξάλλου, την περασμένη Παρασκευή σε συνέντευξή του στο πλαίσιο οικονομικού φόρουμ, που διοργανώθηκε από το ίδρυμα «The European House: Ambrosetti» στο Κόμο της Β. Ιταλίας, είπε: «Οσο διαρκούν οι διαπραγματεύσεις, θα πρέπει να αναστείλουμε προσωρινά ή να καθυστερήσουμε κάποιες από τις εξαγγελίες. Θα το κάνουμε για να δώσουμε εμπιστοσύνη στους Ευρωπαίους εταίρους μας».

Βεβαίως έξω από κάθε σκέψη της συγκυβέρνησης είναι η ανάκτηση απωλειών και δικαιωμάτων που χάθηκαν τα προηγούμενα χρόνια αφού ακόμα και την επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων την παραπέμπει στις ελληνικές καλένδες.

Ομως και εκεί που υποτίθεται ότι πετάει κάποιο ψίχουλο, έχει φροντίσει να υπάρχουν «αντισταθμιστικά» για το κεφάλαιο. Για παράδειγμα, οι εκπρόσωποι του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων, στην τελευταία συνάντησή τους με τον υπουργό Εργασίας, συνέδεσαν χωρίς περιστροφές τη σταδιακή αύξηση του κατώτερου μισθού με την εξασφάλιση από το κράτος χαμηλών ασφαλιστικών εισφορών. Κάτι που, όπως φαίνεται, η κυβέρνηση εξετάζει αφού οι εκπρόσωποι των τουριστικών επιχειρήσεων χαρακτήρισαν τη συνάντηση εποικοδομητική και έκαναν λόγο για «σύγκλιση απόψεων»...

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο είναι κατανοητό ότι οι «παροχές» της συγκυβέρνησης δεν αποτελούν ορισμένα μικρά βήματα στην κατεύθυνση της ανάκτησης των απωλειών, δεν αποτελούν μέρος μιας διαδικασίας έστω σταδιακής αποκατάστασης δικαιωμάτων και εισοδημάτων αλλά είναι ενταγμένα σε ένα πλαίσιο αποδοχής μειωμένων απαιτήσεων και υποβαθμισμένων εργατικών-λαϊκών δικαιωμάτων. Γι' αυτό το πρόβλημα δεν αφορά το πότε θα υλοποιηθούν κάποια μέτρα αλλά την συνολική κατεύθυνση της πολιτικής, τις ιεραρχήσεις και τα κριτήρια της συγκυβέρνησης που δεν διαφέρουν στην ουσία από αυτά που είχε και η προηγούμενη.