Συνομιλίες εν κρυπτώ!

Ν. Κοτζιάς - Β. Νούλαντ

Την Τετάρτη 18/3/2015, ο υπουργός Εξωτερικών, Ν. Κοτζιάς, ενημέρωνε τη διαρκή Επιτροπή Εξωτερικών και Αμυνας της Βουλής για τις έως τότε πρωτοβουλίες της εξωτερικής πολιτικής και τη στόχευση του υπουργείου Εξωτερικών στο μέλλον, μιλώντας για «την άνοδο της σημασίας της εξωτερικής πολιτικής, έναν τομέα δράσης που είχε υποχωρήσει τα τελευταία χρόνια», και ότι πρέπει για διαπραγματευτικούς λόγους «να μετατεθεί η θεματολογία από την οικονομία σε μία πολιτική αντίληψη με γεωπολιτική διάσταση μέσα σε ένα περιβάλλον που χαρακτηρίζεται από ρευστότητα και αποσταθεροποίηση στο τρίγωνο Ουκρανία - Λιβύη - Μ. Ανατολή, όπου η Ελλάδα θα μπορούσε να συμβάλει». Αναφέρθηκε στις δύο πρωτοβουλίες του ΥΠΕΞ τόσο για την προστασία του πληθυσμού στη Μαριούπολη, όσο και αυτή των χριστιανικών πληθυσμών στη Μ. Ανατολή, με την τελευταία να έχει εξελιχθεί σε μια πρωτοβουλία συντονισμού με Κύπρο, Ιταλία, Γαλλία και Ολλανδία, στο πλαίσιο της οποίας έχει συνταχθεί ένα κείμενο και ετοιμάζεται μία διεθνής συνδιάσκεψη το Μάη με επίκεντρο αυτούς τους πληθυσμούς και την πολυπολιτισμικότητά τους. Είπε ακόμη ότι «δεν είναι απομόνωση για τη χώρα μας το να πείθουμε για την ανάγκη συμβιβασμού στο θέμα των κυρώσεων κατά της Ρωσίας» (το ρεπορτάζ από το ηλεκτρονικό «Βήμα», 18/3/2015).

Αυτή η ενημέρωση έγινε μία μέρα μετά τη συνάντηση με την Αμερικανίδα υφυπουργό Εξωτερικών, Β. Νούλαντ. «Σύμφωνα και με την ανακοίνωση της πρεσβείας των Ηνωμένων Πολιτειών, οι συνομιλίες που είχε η Αμερικανίδα βοηθός υπουργός Εξωτερικών χαρακτηρίζονται "πολύ καλές". Αυτό που επιθυμεί η Ουάσιγκτον είναι να δει την Ελλάδα να εξέρχεται από την κρίση πιο σταθερή, θέση που εκπορεύεται από τη θεώρηση της σταθερότητας της ΕΕ και της νοτιοανατολικής της πτέρυγας υπό σαφές γεωπολιτικό πρίσμα και η παρούσα φάση δεν επιτρέπει στην Ουάσιγκτον να δει την προσοχή της να αποσπάται από νέες εξελίξεις που θα επιβαρύνουν την ήδη βαριά ατζέντα (Ιράν, ISIS, ουκρανική κρίση). Η Αμερικανίδα αξιωματούχος είχε μακρά συνάντηση και με τον γενικό γραμματέα του υπουργείου Εξωτερικών, πρέσβη Δημήτρη Παρασκευόπουλο, για όλη την ατζέντα των ελληνοαμερικανικών σχέσεων, από την κρίση στην Ουκρανία, το Σκοπιανό και το Κυπριακό, ως την εκστρατεία εναντίον των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους». Αυτά έγραψε το ηλεκτρονικό «Βήμα» την επομένη, 18/3/2014.

Επίσης η «Αυγή» έγραψε: «Η εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Τζένιφερ Ψάκι, κληθείσα να σχολιάσει τα αποτελέσματα των συναντήσεων που είχε στην Αθήνα η Αμερικανίδα υφυπουργός Εξωτερικών, Βικτόρια Νούλαντ, δήλωσε: "Είχε παραγωγικές συναντήσεις στην Αθήνα με τον Ελληνα υπουργό Εξωτερικών και με τον υπουργό Αμυνας για να συζητήσουν τις διμερείς μας σχέσεις και τις περιφερειακές εξελίξεις, όπως η κατάσταση στην Ουκρανία, οι προσπάθειες για την καταπολέμηση του Ισλαμικού Κράτους, η οικονομική και χρηματοπιστωτική κατάσταση της Ελλάδας, καθώς και θέματα άμυνας και ασφάλειας"».

Για όλ' αυτά η κυβέρνηση δεν έκανε καμιά ενημέρωση. Εδώ η «διαφάνεια» πήγε περίπατο. Τα δύο ζητήματα ίσως να είναι και άσχετα μεταξύ τους, δηλαδή η επίσκεψη Νούλαντ, χωρίς ενημέρωση, και η ενημέρωση της επιτροπής της Βουλής για τη στρατηγική της εξωτερικής πολιτικής. Αλλά μόνο και μόνο απ' αυτά μπορεί να συμπεράνει κανείς ότι η προθυμία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ να αναλάβει ρόλους που ουσιαστικά στηρίζουν ευρωατλαντικούς ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς σε όλο το τόξο εκδήλωσης των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών (με τις πολεμικές συγκρούσεις από την Ουκρανία έως τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική) σημαίνει ολοένα και πιο ενεργό παιχνίδι με τη φωτιά. Αυτό επιβεβαιώνεται από τον ίδιο τον υπουργό Εξωτερικών όταν λέει ότι αναλαμβάνει δράση για τους Ελληνες της Μαριούπολης αλλά και τους χριστιανικούς πληθυσμούς της Μέσης Ανατολής. Ιδιαίτερα αυτό το τελευταίο, ενταγμένο στη στρατηγική των ΗΠΑ κατά του λεγόμενου «Ισλαμικού Κράτους», είναι κακός οιωνός για το λαό μας αφού αντί να αποκλείει μάλλον ενισχύει στρατιωτική εμπλοκή.

Επομένως, δεν πρέπει να προκαλεί κατάπληξη που ο Ν. Κοτζιάς τοποθετεί τη δράση του υπουργείου Εξωτερικών «από την οικονομία σε μία πολιτική αντίληψη με γεωπολιτική διάσταση μέσα σε ένα περιβάλλον που χαρακτηρίζεται από ρευστότητα». Βεβαίως, εδώ γίνεται μία σκόπιμη αλχημεία. Η οικονομία με την πολιτική, εσωτερική και εξωτερική, είναι άρρηκτα δεμένες. Φαίνεται όμως ότι ο υπουργός Εξωτερικών, η κυβέρνηση δηλαδή, δίνει βάρος στην ανάληψη, ουσιαστικά, επεμβατικού ρόλου στην περιοχή, στην οποία επιδιώκεται γεωστρατηγική αναβάθμιση για λογαριασμό του κεφαλαίου. Στόχος που βεβαίως μπορεί να επιτευχθεί στο πλαίσιο της ευρωατλαντικής σχέσης, με πρωτοκαθεδρία του ΝΑΤΟ, στο οποίο κουμάντο κάνουν οι ΗΠΑ. Ας μην ξεχνάμε ότι στην Ελλάδα υπάρχουν αμερικανικές βάσεις με καθοριστικό ρόλο στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, ιδιαίτερα αυτή της Σούδας. Απ' αυτή την άποψη το γεγονός ότι η κυβέρνηση συζήτησε εν κρυπτώ με την Νούλαντ, έχοντας ταυτόχρονα δείξει δείγματα γραφής ότι ακουμπά στις ΗΠΑ για να εφαρμόσει την πολιτική της, «ψυλλιάζει» ότι συζητήθηκαν «ρόλοι και καθήκοντα» για τα ζητήματα που ανέφεραν η πρεσβεία των ΗΠΑ και η εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.

Αυτά τα ζητήματα διαδραματίζονται σε μια στιγμή που Τουρκία και Ισραήλ δεν έχουν τις καλύτερες σχέσεις με τις ΗΠΑ. Ενώ και η Σαουδική Αραβία, καθώς και το Ισραήλ, αλλά σε πιο χαμηλούς τόνους, θεωρούν προβληματική τη συμφωνία ΗΠΑ - Ιράν, αφού αλλάζει τα γεωστρατηγικά δεδομένα στην περιοχή και τους ρόλους αυτών των κρατών.

Σ' αυτό το πλαίσιο η αστική τάξη της Ελλάδας φαίνεται να εκτιμά ότι είναι ευκαιρία να αναβαθμίσει τη θέση της ακουμπώντας στις ΗΠΑ, σε όφελος βεβαίως των δικών της επιχειρηματικών ομίλων. Μόνο που βάζει το λαό μας «στο λάκκο των λεόντων»...

Ι.