Ακόμα πιο αποφασιστικά για την ανασύνταξη του κινήματος

Το ΠΑΜΕ, με απόφαση της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής, απηύθυνε πρόταση στις οργανώσεις της εργατικής τάξης, αλλά και στις αγωνιστικές δυνάμεις των άλλων κοινωνικών δυνάμεων (αυτοαπασχολουμένων, φτωχών αγροτών, γυναικών, νεολαίας) για ένα δίμηνο έντονης αγωνιστικής δράσης, ενάντια στα αντιλαϊκά μέτρα, με συγκεκριμένο διεκδικητικό πλαίσιο.

Το αγωνιστικό δίμηνο, που είναι ήδη σε εξέλιξη, θα κορυφωθεί με πανελλαδικό συλλαλητήριο στην Αθήνα το Σάββατο, 1η Νοέμβρη, και μπορεί να αποτελέσει την αφετηρία για κλιμάκωση των αγώνων και τη διαμόρφωση συνθηκών αντεπίθεσης του εργατικού - συνδικαλιστικού κινήματος.

Η συζήτηση, τα θετικά παραδείγματα δράσης, αλλά και οι αρνητικές επισημάνσεις που ήρθαν ως πείρα από πολλούς κλάδους και τοπικές γραμματείες στο διήμερο της συζήτησης στη Θεσσαλονίκη, φώτισαν δυνατά την ανάγκη, αλλά και τη δυνατότητα, να δοθεί μια νέα ισχυρή ώθηση για την ανασύνταξη του εργατικού - συνδικαλιστικού κινήματος.

Παίρνοντας υπόψη το πού βρίσκεται σήμερα η πορεία της ανασύνταξης του συνδικαλιστικού κινήματος, αυτό το δίμηνο αγωνιστικό πρόγραμμα πρέπει να οργανωθεί με τέτοιον τρόπο που να γίνουν ουσιαστικά βήματα στους δείχτες που συνδέονται με την ανασύνταξη.

Οι δείχτες αφορούν την ενίσχυση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ σε βάρος του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, την οργάνωση των εργαζομένων στα συνδικάτα, την αποκατάσταση της αξιοπιστίας τους στους δεκάδες χιλιάδες των εργατοϋπαλλήλων, των ανέργων, που ο μεγάλος τους όγκος είναι σήμερα έξω από την οργανωμένη πάλη.

Στόχος μας είναι συνδικάτα που θα ανταποκρίνονται στις σημερινές ανάγκες του αγώνα και κυρίως θα είναι απαλλαγμένα από τους εγκάθετους της εργοδοσίας, του εργατοπατερισμού και του κυβερνητικού συνδικαλισμού, με ταξικό προσανατολισμό. Το ΠΑΜΕ, που εδώ και χρόνια έχει σαλπίσει αυτήν την ανάγκη, είναι στην πρώτη γραμμή του αγώνα για την ανασύνταξη του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος.

Ορισμένες παρατηρήσεις

Τι δείχνουν τα στοιχεία από τις αρχαιρεσίες και πώς πρέπει να τα αξιοποιήσουμε στη δράση μας το επόμενο διάστημα;

1.

Το ΠΑΜΕ ενισχύεται. Είναι σημαντικό ζήτημα που όλη αυτήν την περίοδο της κρίσης, με την απομαζικοποίηση αρκετών σωματείων, δεν έχουμε υποχώρηση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ. Απεναντίας, μέσα σε αυτήν την εξαιρετικά δύσκολη και σύνθετη περίοδο και σε συνθήκες γενικής υποχώρησης, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ όχι μόνο αντέχουν, αλλά στους περισσότερους κλάδους και σωματεία κερδίζουν σε ποσοστά, αλλά και σε ψήφους.

Ταυτόχρονα, και ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα στις αρχαιρεσίες, στις περισσότερες των περιπτώσεων, η δράση και ο ρόλος τους είναι αποφασιστικός στους χώρους δουλειάς, στους κλάδους.

Ωστόσο, αυτή η αντοχή και η τάση ενίσχυσης του ΠΑΜΕ, δεν μπορεί να μας ικανοποιεί. Πολύ περισσότερο, όταν τα άλλα στοιχεία που συνθέτουν την ανασύνταξη του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, δε δείχνουν σημάδια ανάκαμψης. Τα όποια βήματα στη βελτίωση της λειτουργίας των σωματείων, στη μαζικοποίηση, στην ενίσχυση των δεσμών με τους τόπους δουλειάς, στη συμμετοχή των εργαζομένων στην προετοιμασία των κινητοποιήσεων, στην ανάπτυξη και τον προσανατολισμό των αγώνων, είναι μικρά, αποσπασματικά, όχι εδραιωμένα και σταθερά.

2.

Συνεχίζεται η τάση μείωσης των ψηφισάντων στα σωματεία, εκτός ορισμένων κλάδων και σωματείων όπου σημειώνεται μικρή αύξηση, όχι ικανή για να ανατρέψει τη γενική τάση απομαζικοποίησης των συνδικάτων.

Η μείωση αυτή δεν οφείλεται αποκλειστικά στην κρίση στους κλάδους παραγωγής και υπηρεσιών και στη μείωση των εργαζομένων στο Δημόσιο. Εχουμε σωματεία σε κλάδους με κρίση, όπως στους οικοδόμους, στο Εμπόριο κ.α., όπου καταγράφεται μαζικοποίηση και αύξηση των ψηφισάντων. Συνεπώς, και μέσα σε αυτές τις συνθήκες υπάρχει η δυνατότητα ανακοπής της τάσης μείωσης των συνδικαλισμένων. Για τις δυνάμεις του ταξικού κινήματος, η κρίση γενικά δεν μπορεί να αποτελεί άλλοθι για την απομαζικοποίηση των συνδικάτων.

3.

Ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός, παρά τη μικρή υποχώρησή του, παραμένει ισχυρός, εργαλείο στα χέρια της εργοδοσίας και των κυβερνήσεων. Αποτελεί ένα από τα πιο μεγάλα εμπόδια για την ανασύνταξη του εργατικού - συνδικαλιστικού κινήματος. Εξακολουθεί, και σε αρκετές περιπτώσεις ενισχύει, τη συνεργασία του με την εργοδοσία, μια κατάσταση εκφυλισμού και σαπίλας, όπου τα συνδικάτα αποτελούν ενιαίο μηχανισμό χειραγώγησης των εργαζομένων με αυτόν της εργοδοσίας.

Ενδεικτικός αυτής της κατάστασης είναι ο αριθμός των σωματείων που έκαναν αρχαιρεσίες και που είναι αρκετά μικρότερος από αυτόν που έπρεπε να κάνουν με βάση τις προηγούμενες εκλογές. Αυτό δείχνει την κακή λειτουργία πολλών σωματείων. Σωματείων αδρανοποιημένων και σε κατάσταση διάλυσης, σωματείων - σφραγίδων, που τα διατηρούν οι δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού από σκοπιμότητα για την παραγωγή αντιπροσώπων και που κάνουν τις αρχαιρεσίες όταν και όπως τους βολεύουν. Ταυτόχρονα, όμως, δείχνει και αδυναμίες του ίδιου του ταξικού κινήματος, να έχουμε εικόνα, να παρεμβαίνουμε έγκαιρα, να αποτρέπουμε νοθείες, να αποκαλύπτουμε τους σχεδιασμούς και τις ευθύνες τους.

4.

Ενισχύεται η τάση των ενιαίων ψηφοδελτίων από όλες τις άλλες συνδικαλιστικές παρατάξεις (κυρίως ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ). Αλλά και εκεί που κατεβαίνουν σε ξεχωριστά ψηφοδέλτια, δεν εκφράζουν διαφορετική αντίληψη για το ρόλο των συνδικάτων. Εξακολουθούν να έχουν κοινό μέτωπο ενάντια στο ΠΑΜΕ, όπως και να τοποθετούνται ενιαία και με τις ίδιες θέσεις στήριξης της πολιτικής της ΕΕ, συναλλαγής με την εργοδοσία και γενικότερα στήριξης της γραμμής της ταξικής συνεργασίας.

5.

Η ΠΑΣΚΕ είναι ο βασικός αιμοδότης των δυνάμεων του ΜΕΤΑ (ΣΥΡΙΖΑ), με στελέχη και ψήφους σε ορισμένους χώρους του Δημοσίου και των πρώην ΔΕΚΟ, όπου έχει μια μικρή αύξηση. Οι δυνάμεις του, παρά την όψιμη φραστική κριτική στην πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, κινούνται στην ίδια γραμμή υπεράσπισης της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου, του ευρωπαϊκού δήθεν μονοδρόμου, της συνεργασίας με την εργοδοσία. Παραμένουν σταθερά συνοδοιπόροι της Συνομοσπονδίας των Ευρωπαϊκών Συνδικάτων, η οποία είναι το μακρύ χέρι της Κομισιόν στα ευρωπαϊκά συνδικάτα.

Στην προσπάθειά μας για συνολική αποδυνάμωση του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, καθόλου δεν πρέπει να υποτιμήσουμε την επιδίωξη των δυνάμεων του ΜΕΤΑ για ενίσχυσή του στο πλαίσιο του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού και σε βάρος της ταξικής γραμμής στο συνδικαλιστικό κίνημα.

Η ενίσχυση του νέου πόλου της σοσιαλδημοκρατίας στα συνδικάτα, ως προέκταση, επιδίωξη και αποτέλεσμα της αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος, πρέπει να αποκαλυφθεί και ο κίνδυνος που αντιπροσωπεύει δεν πρέπει να υποτιμηθεί.

Η ΠΑΣΚΕ αποτέλεσε το βασικό μοχλό του ΠΑΣΟΚ και του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού για τη χειραγώγηση και την υποταγή των συνδικάτων στις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της ταξικής συνεργασίας και το ίδιο επιδιώκουν να κάνουν οι δυνάμεις του ΜΕΤΑ (ΣΥΡΙΖΑ), προσπαθώντας να γίνουν ΠΑΣΚΕ στη θέση της ΠΑΣΚΕ.

6.

Δεν πρέπει να υποτιμηθεί η προσπάθεια κυρίως από ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ σε αρκετούς χώρους να διασωθούν, αλλάζοντας τίτλο και φθαρμένα πρόσωπα μέσα από «ακομμάτιστους», «αδέσμευτους», «ανεξάρτητους» δήθεν συνδυασμούς, την ίδια ώρα που παραμένουν φορείς των ίδιων αντιδραστικών αντιλήψεων και πρακτικών, φορείς της ταξικής συνεργασίας.

Ταυτόχρονα, πρέπει να πάρουμε υπόψη μας ότι την ίδια περίοδο, παρά την οξύτητα των προβλημάτων, οι αγώνες είναι πίσω από την έκταση και το βάθος της επίθεσης. Είναι ξεσπάσματα (σημαντικά σε αρκετές περιπτώσεις) αμυντικού χαρακτήρα μέσα σε ένα κλίμα μείωσης των απαιτήσεων από την πλειοψηφία των εργαζομένων.

Να αξιοποιήσουμε τις δυνατότητες

Τους επόμενους μήνες, είναι ζήτημα καθοριστικής σημασίας να ανακοπούν τα στοιχεία υποχώρησης του συνδικαλιστικού κινήματος, να σημειωθούν σταθερά βήματα στην ανασύνταξή του.

Με μέτωπα πάλης την προστασία των ανέργων, την απόκρουση των σχεδιασμών για νέα μέτρα στο ασφαλιστικό - συνταξιοδοτικό, το «άνοιγμα» πιο αποφασιστικά της πάλης για αυξήσεις στους μισθούς και τα μεροκάματα, ενάντια στις απολύσεις και την αντιμετώπιση των σχεδίων της κυβέρνησης και της ΕΕ για χτύπημα των συνδικαλιστικών ελευθεριών και δικαιωμάτων, για περιορισμό του δικαιώματος της απεργίας και κυρίως αντιπαλεύοντας αποφασιστικά την προσπάθεια των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και των άλλων πολιτικών και συνδικαλιστικών δυνάμεων, να μάθουν τους εργαζόμενους να ζουν με τα ελάχιστα και να διεκδικούν τόσα όσα το κεφάλαιο μπορεί να αποδεχτεί, προετοιμάζουμε τις δυνάμεις του ταξικού κινήματος ενιαία σε όλους τους κλάδους, σε όλες τις περιοχές, για ορμητική αντεπίθεση.

Βασική προϋπόθεση και προαπαιτούμενο γι' αυτά αποτελεί η ύπαρξη γερών Κομματικών Οργανώσεων στους μεγάλους χώρους δουλειάς, στους κλάδους παραγωγής και υπηρεσιών. Να ανεβάσουμε ακόμα πιο πολύ το κύρος του Κόμματος μέσα στους εργαζόμενους. Ολο το προηγούμενο διάστημα, δράσαμε μαζί με εκατοντάδες πρωτοπόρους εργαζόμενους και μπορούμε θαρραλέα να τους ζητήσουμε να γίνουν μέλη του ΚΚΕ.

Γενικότερα, τους επόμενους μήνες πρέπει να έρθουμε σε επαφή με τις πλατιές μάζες των εργαζομένων που είναι μακριά από τα συνδικάτα και ιδιαίτερα τους νέους, τις γυναίκες, τους μετανάστες. Μέσα από αυτό το άνοιγμα και μέσα από τη δράση και τις πρωτοβουλίες μας, να κάνουμε παραπέρα βήματα:

• Στην εδραίωση και παραπέρα ενίσχυση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ στις Ομοσπονδίες, στα Εργατικά Κέντρα και τα σωματεία, όπου το ΠΑΜΕ είναι πρώτη δύναμη και έχει αυτοδυναμία. Με μαζικοποίηση των σωματείων, την καλύτερη λειτουργία τους, το δέσιμό τους με τους τόπους δουλειάς, την ενεργοποίηση περισσότερων εργαζομένων στη δράση των σωματείων, με περισσότερες πρωτοβουλίες για τα προβλήματα, με συσπείρωση και διεύρυνση του ΠΑΜΕ, με νέο, ευρύτερο κόσμο.

• Στη βελτίωση των συσχετισμών υπέρ των δυνάμεων του ΠΑΜΕ όπου δρουν από θέσεις μειοψηφίας, ή δεν έχουν παρουσία, με μοχλό τη σταθερή και καλή λειτουργία των συνδυασμών και των ψηφοδελτίων, με περισσότερες πρωτοβουλίες δράσης για την επίλυση προβλημάτων, με σταθερή αποκάλυψη του εκφυλιστικού ρόλου και των ευθυνών του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού.

Γιώργος  ΣΚΙΑΔΙΩΤΗΣ
Μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και του Τμήματος της ΚΕ για την Εργατική Συνδικαλιστική Δουλειά