ΜΙΑ ΚΑΘΟΛΟΥ ΕΠΕΤΕΙΑΚΗ ΕΝΑΣΧΟΛΗΣΗ...

Σελίδες επί σελίδων γράφτηκαν και αυτό το Σαββατοκύριακο στον αστικό Τύπο για την 100ή επέτειο της Οκτωβριανής επανάστασης. Και, πραγματικά, ο «μπαχτσές» τους τα έχει όλα: Από χυδαίο αντικομμουνισμό, μέχρι διαστρεβλώσεις της Ιστορίας και ανιστόρητες συγκρίσεις. Κι από στημένα αφιερώματα, μέχρι ύμνους στην Οκτωβριανή Επανάσταση, με στόχο όμως να τιμήσουν τους πεθαμένους για να θάψουν τους ζωντανούς!
Σ' όλο αυτόν τον ...επετειακό εκδοτικό οργασμό, επιστρατεύτηκαν καθηγητάδες, «ανανήψαντες κομμουνιστές», «ταξιδιώτες» που έκαναν οδοιπορικά σε «γκούλαγκ», «διανοούμενοι» και διάφοροι δημοσιολόγοι και σχολιαστές...
Απ' όσους ασχολήθηκαν με το θέμα, δεν μπορεί να μην ξεχωρίσει κανείς το ρόλο του «Βήματος» και της «Αυγής». Το μεν πρώτο, με ένα πολυσέλιδο αφιέρωμα στην Οκτωβριανή Επανάσταση, δεν άφησε κανέναν παραπονούμενο... Ούτε εκείνους που «θαύμασαν» τάχα την Επανάσταση, αλλά τους απογοήτευσε ο «σταλινισμός». Ούτε εκείνους που, στη δύση της ζωής τους, μετανοημένοι πλέον, επιδεικνύουν τα παράσημα της εξορίας για να διαπιστώνουν με ...θρήνο ότι η «τρομοκρατία (στον Σοσιαλισμό) δεν είχε όμοιό της σε κανένα καθεστώς, ούτε στο ναζιστικό» και ότι «ο κομμουνισμός άφησε πολλαπλάσια θύματα απ' όσα ο ναζισμός, εκατομμύρια νεκρούς...». Ούτε βέβαια εκείνους που αρέσκονται στον αντικομμουνισμό των σπηλαίων, με αγαπημένο θέμα τα «εγκλήματα του σταλινισμού»...
Περισσότερο «ευέλικτη» η «Αυγή» και απευθυνόμενη προφανώς σε άλλο ακροατήριο, πλέκει με μαεστρία το σενάριο της «καλής» Επανάστασης και του «κακού» σταλινισμού, για να ρίξει τελικά στο «πυρ το εξώτερον» την πάλη για την κοινωνική απελευθέρωση.
Αφού πρώτα η εφημερίδα «ταξιδεύει» τον αναγνώστη στην εποχή της Επανάστασης, με λόγους και κείμενα του Λένιν, με αφιερώματα στο ρόλο της γυναίκας και στη λογοτεχνία της εποχής, έρχεται ένα χορταστικό αντικομμουνιστικό τετρασέλιδο αφιέρωμα στα «Γκουλάγκ» του Καζακστάν, μάλιστα σαν οδοιπορικό της εφημερίδας!
Εκεί, διανθισμένο με πλούσιο φωτογραφικό υλικό, διαβάζουμε για το «κολαστήριο της οικογενειακής ευθύνης», όπου στέλνονταν «οι προδότες και όσες δεν υπέγραψαν αποκήρυξη συζύγων» και όπου το σχήμα της σκοπιάς του στρατοπέδου ήταν «ολόιδιο με το παρατηρητήριο σε μια άκρη του Αουσβιτς». Οτι τα πρόσωπα των Σοβιετικών κρατικών αξιωματούχων, του θυμίζουν «επιβλητικά φωτογραφικά στησίματα ναζιστών αξιωματούχων».
Με πόση μαεστρία η κυβερνητική εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ αναπαράγει τη θεωρία των «δύο άκρων», την εξίσωση του κομμουνισμού με το ναζισμό, την οποία αποδυόταν υποκριτικά πριν από μερικές βδομάδες, με αφορμή το αντικομμουνιστικό συνέδριο στο Ταλίν!
Φτάνουν οι αθεόφοβοι να παρουσιάζουν σε μια φωτογραφία μια σειρά συρματοπλέγματα από το «οδοιπορικό» τους, με λεζάντα τους στίχους του Ρίτσου «...γύρω στην ελπίδα το συρματόπλεγμα»! Αδίστακτοι, όπως όταν μετά τα χειροφιλήματα στον Τραμπ, κατέθεταν στεφάνια με υψωμένες γροθιές στο μνημείο των κολασμένων της Μακρονήσου...
Το «καρέ» συμπληρώνουν η «Δημοκρατία» και τα «ΝΕΑ». Η μεν πρώτη με τη διαφήμιση μιας νέας παρτίδας από αντικομμουνιστικά βιβλία που προσφέρει στους αναγνώστες με αφορμή και την επέτειο της Οκτωβριανής Επανάστασης. Και τα «ΝΕΑ» με ένα άρθρο που συγκρίνει δύο «επαναστάσεις»: Την Οκτωβριανή, τη «βίαιη» του 1917, με την «ειρηνική» του 1957. Η δεύτερη, για όποιον δυσκολεύτηκε να το καταλάβει, αφορά την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (η σημερινή ΕΕ)!
Καμιά έκπληξη δεν προκαλεί. Αλλωστε, η ΕΕ, που έχει για επίσημη ιδεολογία της τον αντικομμουνισμό, ανακήρυξε την 9η Μάη, Μέρα της Μεγάλης Αντιφασιστικής Νίκης, με καθοριστική συμβολή του Κόκκινου Στρατού, σε μέρα της Ευρώπης!
Τόσο τους στοιχειώνει η εικόνα της κόκκινης σημαίας με το σφυροδρέπανο ν' ανεμίζει στ' αετώματα του Ράιχσταγκ. Τόσο τους στενοχωρεί το γεγονός ότι η ίδια κόκκινη σημαία, που κατέβηκε από το Κρεμλίνο σχεδόν τριάντα χρόνια πριν, συνεχίζει να ανεμίζει στα χέρια εκατομμυρίων εργατών σε όλον τον κόσμο, που την κρατούν ψηλά, στους καθημερινούς αγώνες, για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση, πολέμους, φτώχεια, προσφυγιά.
Βέβαια, η ενασχόληση όλων αυτών με την Οκτωβριανή επανάσταση μόνο επετειακή δεν είναι. Ο Οκτώβρης φώτισε τη δύναμη της επαναστατικής ταξικής πάλης, τη δύναμη των εκμεταλλευομένων και των καταπιεσμένων, όταν βγαίνουν ορμητικά στο προσκήνιο και γυρίζουν τον τροχό της Ιστορίας μπροστά, προς την κατεύθυνση της κοινωνικής απελευθέρωσης.
Φανέρωσε την ικανότητα και δυνατότητα της εργατικής τάξης να υλοποιήσει την ιστορική της αποστολή ως μοναδικής τάξης πραγματικά επαναστατικής, να ηγηθεί της κοσμογονίας της οικοδόμησης του σοσιαλισμού - κομμουνισμού. Σάρωσε τον παλιό κόσμο και έδειξε πως ο καινούργιος μπορεί να γεννηθεί. Και βέβαια, απέδειξε τον αναντικατάστατο ρόλο του Κομμουνιστικού Κόμματος, ως καθοδηγητή της σοσιαλιστικής επανάστασης.
Ο Οκτώβρης του 1917 εγκαινίασε μια ολόκληρη ιστορική εποχή για την ανθρωπότητα, την εποχή των σοσιαλιστικών επαναστάσεων. Η εποχή αυτή δεν τελείωσε λόγω των αντεπαναστατικών γεγονότων του 1989 - 1991. Ο αιώνας μας είναι αιώνας νέων νικηφόρων σοσιαλιστικών επαναστάσεων, που θα στείλουν ανεπίστρεπτα τον καπιταλισμό στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας. Κι αυτό δεν αλλάζει, όσο βρώμικο μελάνι κι αν χύσουν οι γραφίδες των αστών, για να σκεπάσουν τα διδάγματα και τα οράματα της Οκτωβριανής Επανάστασης.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις