Η "διαφοροποίηση"... και τα αυτονόητα

«Εγώ δεν μιλώ 17 ώρες με κάποιον που με προσβάλλει! Εγώ εκπροσωπώ τη Γαλλία! Οι Γερμανοί δεν έχουν δει ποτέ απέναντί τους μια Γαλλία η οποία να τους λέει όχι». Αυτά είπε ο υποψήφιος της «αριστερής» σοσιαλδημοκρατίας στις γαλλικές εκλογές, Μελανσόν, απαντώντας σε άλλες αστικές δυνάμεις, που του κάνουν κριτική ότι όσα λέει για επαναδιαπραγμάτευση των καταστατικών αρχών της ΕΕ δεν γίνονται. Οπως ήταν λογικό, η δήλωση προβλήθηκε πολύ από τα ΜΜΕ, ως «διαφοροποίηση» Μελανσόν από το «αδελφό» κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Βέβαια, η ουσία της δήλωσης είναι πολύ πιο ενδιαφέρουσα από τη ρηχή αυτή ανάλυση, καθώς περιγράφει ανάγλυφα το πόσο έχουν μεγαλώσει οι αντιθέσεις στο εσωτερικό της ιμπεριαλιστικής ένωσης, πάνω στο έδαφος της καπιταλιστικής ανισομετρίας που αύξησε την απόσταση ανάμεσα στα καπιταλιστικά κράτη, ακόμα και στο «σκληρό πυρήνα» της.
Το κλείσιμο αυτό της ψαλίδας προς όφελος της δικής τους αστικής τάξης διαπραγματεύονται στην πραγματικότητα οι αστικές πολιτικές δυνάμεις στη Γαλλία, με «δυνατό χαρτί» τους ότι εκπροσωπούν τη δεύτερη σε μέγεθος καπιταλιστική οικονομία της Ευρωζώνης και της ΕΕ. Από αυτή την άποψη, είναι προφανές ότι δεν πάνε στα παζάρια με τους ανταγωνιστές τους με τους ίδιους όρους που πάει η ελληνική αστική τάξη, η οποία βέβαια αξιοποιεί άλλα «χαρτιά», όπως τη γεωστρατηγική της θέση. Η δήλωση Μελανσόν είναι επίσης ενδεικτική για το πόσο ρευστές είναι οι γραμμές ανάμεσα στον αστικό «ευρωσκεπτικισμό» και στους οπαδούς της «ολοκλήρωσης» της ιμπεριαλιστικής ένωσης, αλλά και για το πώς μπορούν να συναντιούνται πάνω σε στόχους του κεφαλαίου αστικές δυνάμεις με θεωρητικά «αβυσσαλέες» διαφορές. Αυτά τα «αυτονόητα» για την αστική τάξη είπε και ο Μελανσόν. Για τους λαούς ο δρόμος είναι σε αντιπαράθεση με όλα τα εναλλακτικά σχέδια που έχουν στη «φαρέτρα» τους οι αστοί και οι εκπρόσωποί τους.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις