Οι σβουνιές των ταγματασφαλιτών ...

Οι σβουνιές των ταγματασφαλιτών δέρνουν, εκβιάζουν, δολοφονούν. Οι απόγονοι των ταγματασφαλιτών προσπαθούν να φοβίσουν τον Άνθρωπο, προσπαθούν να τον κάνουν να σωπάσει, προσπαθούν να τον κάνουν να συρθεί σαν το σκουλήκι. Οι απόγονοι των ταγματασφαλιτών προσπαθούν να κόψουν με κάθε τρόπο όποιο κεφάλι σηκώνεται. Οι απόγονοι των ταγματασφαλιτών μηνύουν όσους δεν μπορούν να ξυλοφορτώσουν ή να δολοφονήσουν! Οι απόγονοι των ταγματασφαλιτών φωτογραφίζουν μέσα στα δικαστήρια τα θύματά τους για να τα εκβιάσουν. Οι απόγονοι των ταγματασφαλιτών θα μπορούσαν να σύρουν και τα νεκρά θύματά τους έξω από τους τάφους τους και να παλουκώσουν τα κεφάλια τους για παραδειγματισμό!

Έχει και κόσμο που φοβάται και τρέμει αυτές τις κοπριές, τους απογόνους των ταγματαλητών! Τις φοβάται γιατί το κεφάλι του είναι σκυμμένο! Ας το σηκώσει! Όχι αύριο! Σήμερα! Τώρα! Ας το σηκώσει να δει. Ο καπετάνιος κατεβαίνει καβάλα στ’ άλογο. Οι νεκροί περιμένουν. Οι αγέννητοι απαιτούν. Το μαχαίρι του μπαρμπα – Κώστα, αυτό που δίνει αντί για λέξεις παρηγόρια, ανυπομονεί. Τα χέρια που θα τελειώσουν άπαξ δια παντός το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα, το πολιτικό του προσωπικό και την πιο ακραία έκφραση του, τους φασίστες, τους απογόνους των ταγματαλητών, δυναμώνουν από τα χτυπήματα των αιμοβόρων θηρίων που πλουτίζουν πίνοντας ανθρώπινο αίμα! Οι χολεριασμένοι του Παπά Φώτη, οι πεινασμένοι απεργοί των σταφυλιών της οργής, οι κολασμένοι της γης με υψωμένη την σημαία με τα εργαλεία και τον νεκρό Αϊλάν στους ώμους τους κινούν να κατακτήσουν τους ουρανούς!

Νικολαΐδης Χρηστάκης