Κυνικές ομολογίες

"Οι πολίτες πληρώνουν και περιμένουν...", τιτλοφορεί το χτεσινό φύλλο της η εφημερίδα «Αυγή», σχετικά με το βαθμό της «εισπραξιμότητας» των κάθε είδους φόρων και των άλλων αντιλαϊκών χαρατσιών που επιβάλλονται πάνω στο εξαϋλωμένο λαϊκό εισόδημα και τη μαζική κατανάλωση. Η εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ έρχεται να διαφημίσει την ικανότητα της συγκυβέρνησης στην επιβολή της αντιλαϊκής πολιτικής. Οπως χαρακτηριστικά ομολογείται στο σχετικό ρεπορτάζ, «σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της εν λόγω εικόνας διαδραμάτισε ο φόβος των οφειλετών για τις κατασχέσεις στις οποίες προβαίνει η εφορία»...

Την ίδια ώρα, η συγκυβέρνηση και ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός του κράτους δίνουν στην κυριολεξία τα ρέστα τους, προχωρώντας σε μαζικές κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών, προκειμένου να συγκεντρωθούν στο κρατικό ταμείο οι ληξιπρόθεσμες «οφειλές» των λαϊκών νοικοκυριών, είτε αυτές προέρχονται από τα χαράτσια της σημερινής κυβέρνησης είτε από αυτά που έχουν αφήσει «παρακαταθήκη» οι προκάτοχες κυβερνήσεις. Μάλιστα, σύμφωνα με εκτιμήσεις παραγόντων του υπουργείου Οικονομικών που ήρθαν στη δημοσιότητα, το ύψος των συνολικών κατασχέσεων για ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο, από τραπεζικούς λογαριασμούς, τους επόμενους μήνες, υπολογίζεται ότι θα ανέλθει σε τουλάχιστον 5 δισ. ευρώ!

Αποκαλυπτικό σε αυτό το επίπεδο είναι το «τεχνικό μνημόνιο» της συνεργασίας συγκυβέρνησης - κουαρτέτου, το οποίο προβλέπει συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα και στοχοθεσία. Εν προκειμένω, οι «ποσοτικοί στόχοι» «μιλάνε» από μόνοι τους. Σε αυτό το πλαίσιο, η επιβολή μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης (κατασχέσεις, πλειστηριασμοί) θα απογειωθεί στο 52% των οφειλετών έως το τέλος Σεπτέμβρη και στο 55% έως το τέλος του έτους. Ταυτόχρονα, η αύξηση της εισπραξιμότητας των κάθε είδους αντιλαϊκών φόρων προβλέπεται να συνεχίσει σε ρότα διόγκωσης, συγκεκριμένα στο 78% επί του συνόλου των φόρων στο τέλος του Σεπτέμβρη και στο 81,5% το Δεκέμβρη. Και βέβαια, τα ποσοστά αυτά αφορούν στους αντιλαϊκούς στόχους σε σχέση με την αυξημένη μάζα της βαριάς φορολογίας που φορτώνει η διαχείριση της σημερινής κυβέρνησης.

«Οι πολίτες πληρώνουν και περιμένουν...» «τσαμπουνάει» στο πρωτοσέλιδό της η «Αυγή», επιχειρώντας να καλλιεργήσει «φρούδες ελπίδες», σπέρνοντας αυταπάτες. Την ίδια ώρα, τα λαϊκά νοικοκυριά βρίσκονται αντιμέτωπα με τα χαράτσια του ΕΝΦΙΑ, που θα «τρέχουν» τους επόμενους μήνες, αλλά και με τις νέες ανατιμήσεις στους Ειδικούς Φόρους Κατανάλωσης (βενζίνες, καύσιμα κ.ά.) που ήδη έχουν ψηφιστεί, προκειμένου να εφαρμοστούν το επόμενο διάστημα. Ταυτόχρονα και παράλληλα, από το φετινό χειμώνα επιβάλλεται και η παραπέρα διόγκωση του ειδικού φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης, μέτρο που έρχεται να «δέσει» με τη διάλυση του σχετικού επιδόματος για τα φτωχά νοικοκυριά, που ξεκίνησε από τον περσινό χειμώνα. Και βέβαια, η καθημερινότητα των λαϊκών στρωμάτων της χώρας στοιχειώνεται από τις μαζικές παραπέρα περικοπές σε μισθούς και συντάξεις και λόγω της αυξημένης μηνιαίας παρακράτησης του επιβαλλόμενου φόρου στο εισόδημα.

Είναι χαρακτηριστικό το ότι ο αριθμός των φορολογουμένων με ληξιπρόθεσμα χρέη αυξήθηκε τον Ιούλη κατά 125.000, φτάνοντας στα 4,1 εκατομμύρια. Μάλιστα, σύμφωνα με τα στοιχεία της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων (ΓΓΔΕ), «οι οφειλέτες στους οποίους δύναται να ληφθούν αναγκαστικά μέτρα είσπραξης» φτάνουν περίπου το 1,6 εκατομμύριο. Σε αυτό το φόντο, το επόμενο διάστημα, οι κατασχέσεις, οι εκβιασμοί και τα άλλα μέτρα «αναγκαστικής εκτέλεσης» απέναντι στα χρεωμένα εργατικά - λαϊκά νοικοκυριά, θα πάρουν ακόμη μαζικότερες διαστάσεις, προκειμένου να αποφευχθούν τυχόν «αποκλίσεις» από τους στόχους του κρατικού προϋπολογισμού, ενώ το τοπίο των εκβιασμών και των απειλών συμπληρώνεται για τα ληξιπρόθεσμα χρέη στις τράπεζες, με τους πλειστηριασμούς και τις κατασχέσεις ακόμη και για την πρώτη κατοικία της λαϊκής οικογένειας.

Με βάση τα παραπάνω αλλά και ενόψει της σφοδρής κλιμάκωσης που θα ακολουθήσει στο πλαίσιο της δεύτερης «αξιολόγησης» του μνημονίου, η συγκυβέρνηση, από την πλευρά της, έχει κάθε λόγο να καλεί το λαό να «περιμένει», δηλαδή να αποδεχθεί και να υποταχθεί στα μέτρα και την πολιτική που τον σφαγιάζουν. Σε αυτό το φόντο, διέξοδος για την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα είναι η οργάνωση της αντεπίθεσης, χωρίς καμία χρονοτριβή, απέναντι στο κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του, με μοναδικό κριτήριο της πάλης τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες.

″Ρ″