Πώς σπέρνεται ο φασισμός; Σκέψεις με αφορμή το Ωραιόκαστρο

Κάποτε τις ανακοινώσεις των Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων δεν τις διάβαζαν ούτε αυτοί που τις έγραφαν. Τώρα, στην “μη ελεγχόμενη”ενημέρωση, έχουν γίνει πρώτο θέμα. Πότε στο Ωραιόκαστρο, πότε στη Φιλιππιάδα ή στην Αλεξάνδρεια, οι αποφάσεις των Συλλόγων καταλαμβάνουν μεγαλύτερο μέρος κι από τις αποφάσεις για το ξεπούλημα αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας.

Οι πρόεδροι των Συλλόγων ζουν το δικό τους 15λεπτο δημοσιότητας και με το παραπάνω. Βέβαια, το 15λεπτο αυτό δεν είναι απλά δημοσιότητας, αλλά ρατσιστικού μίσους και φασιστικού δηλητηρίου.

Αρκούσε λοιπόν μια ανακοίνωση ενός Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων για να γίνει διαπραγματεύσιμο το αυτονόητο. Η πρόσβαση των παιδιών στην εκπαίδευση, η οποία προβλέπεται ακόμα και στα πιο αντιδραστικά ή φασιστικά καθεστώτα, ακόμα και στις πιο μετριοπαθείς διακηρύξεις των υπερεθνικών και εθνικών οργανισμών, τέθηκε πια υπό αίρεση εδώ στη χώρα μας.

Η τεχνοτροπία είναι απλή: αρκεί ένα μικρό γεγονός για να πυροδοτήσει μια κατάσταση, σαν σπίθα σε μπαρουταποθήκη. Παίρνουν πχ. την ανακοίνωση του Ωραιόκαστρου τα ΜΜΕ και την αναπαράγουν. Φροντίζουν ωστόσο να το κάνουν χωρίς να παίρνουν σαφή θέση. Άλλωστε δεν τους ενδιαφέρει να τοποθετηθούν στο ζήτημα, αλλά να το τοποθετήσουν στην ατζέντα. Έπειτα το πιάνουν οι ιστοσελίδες, οι δημοσιολόγοι και τα τρολς και το τεντώνουν. Μέχρι να τοποθετηθεί ο τελευταίος κακομοίρης το ζήτημα έγινε θέμα. Η χρυσαυγίτικη προπαγάνδα σπάρθηκε.

Πλέον δεν έχει σημασία ποιος λέει τι, ούτε πως ξεκίνησε όλο αυτό. Σημασία έχει ότι πλέον, αντί να μιλάμε για το πως θα δοθεί πραγματική εκπαίδευση στα παιδιά, πως θα έχουμε ένα σχολείο στο οποίο θα μπορούν να μαθαίνουν και να φοιτήσουν σε γλώσσα που θα κατανοούν- και όχι να δίνουν κατατακτήριες εξετάσεις στα αρχαία ελληνικά (!!!) για να ενταχθούν σε κάποια από τις τάξεις όπου τα μαθήματα θα γίνονται στα ελληνικά και μόνο- εμείς μιλάμε για το αν θα έπρεπε τα προσφυγόπουλα να συμμετέχουν στα σχολεία “μας”.

Και μάλιστα το αυτονόητο θεωρείται πρωτοποριακό, προοδευτικό και άξιο λόγου. Και μόνο που συνδιαλεγόμαστε με αυτές τις αντιλήψεις καταλήγουμε να θεωρήσουμε προοδευτικό όποιον απλά δεν σιχαίνεται τα παιδιά των προσφύγων.

Κάπως έτσι μπαίνει η φασιστική ατζέντα στην καθημερινότητα. Τρυπώνει εκεί που δεν παίρνουμε χαμπάρι. Βρίσκεται στις λεπτομέρειες. Κρύβεται πίσω από τις δήθεν αντικειμενικές ειδήσεις που μας προβάλλουν δημοσιογράφοι-παπαγάλοι που πληρώνονται με μπλοκάκι από τα –με ή χωρίς άδεια- αφεντικά τους. Και μετά μας πιάνει πανικός, όταν ακούμε τον γείτονα, τον ξάδερφο ή τον συνάδελφό μας να παπαγαλίζει αυτά που λέει ο κάθε Κασιδιάρης. Αν του τα έλεγε απευθείας ο Κασιδιάρης ίσως να έφερνε αντίρρηση. Όμως του τα λέει ο κάθε πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων, ο άνθρωπος φασίστας της διπλανής πόρτας συνεπικουρούμενος από αυτούς που ελέγχουν την είδηση και την (παρα)πληροφορία. Όμως για ένα περίεργο λόγο η είδηση είναι τα βοσκοτόπια και οι προκαταβολές αυτών που πήραν άδεια για να μας παραπληροφορούν…

2310net