Μια ρατσιστική δολοφονία ενταγμένη στον πόλεμο ενάντια στον "εχθρό λαό"

Τ

ις βαθιά ταξικές και φυλετικές ανισότητες στις φτωχογειτονιές αστικών κέντρων όπως το Φέργκιουσον του Μιζούρι και την εντεινόμενη στρατιωτικοποίηση της αστυνομίας στις ΗΠΑ ανέδειξαν τα γεγονότα που ακολούθησαν τη δολοφονία του 18χρονου άοπλου Αφροαμερικανού Μάικλ Μπράουν, το απόγευμα της 9ης Αυγούστου, από τα πυρά του λευκού αστυνομικού Ντάρεν Γουίλσον.

Αν μη τι άλλο, η δολοφονία του Αφροαμερικανού εφήβου ήταν η σταγόνα που έκανε το ποτήρι της λαϊκής οργής να ξεχειλίσει για τα χρόνια, κραυγαλέα κρούσματα αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας σε βάρος ασθενέστερων οικονομικά στρωμάτων της αμερικανικής κοινωνίας, ιδιαίτερα σε βάρος των Αφροαμερικανών.

Οσον αφορά στις ρατσιστικές διακρίσεις, αυτές όχι μόνο δεν καταλάγιασαν από την έναρξη διακυβέρνησης της χώρας από τον πρώτο Αφροαμερικανό Πρόεδρο αλλά εντάθηκαν, καθώς δεν είναι προϊόν μιας «κυβέρνησης» ή ενός μείγματος διαχείρισης αλλά ένα από τα απτά αποτελέσματα του καπιταλιστικού συστήματος που βασίζεται στην εκμετάλλευση των εργαζομένων από τα μονοπώλια.

Τα φαινόμενα της ρατσιστικής βίας είναι ακριβώς αυτά που εξηγούν γιατί στις σφυγμομετρήσεις της διετίας 2012 - 2014 καταγράφεται σταθερά ότι το 64% των Αφροαμερικανών έχουν λίγη, ελάχιστη ή καθόλου εμπιστοσύνη στην αστυνομία. Η στάση της αφροαμερικανικής κοινότητας πατάει στο γεγονός ότι τείνει να γίνει «καθεστώς» η ατιμωρησία αστυνομικής βίας, με χαρακτηριστικές τις αθωώσεις λευκών αστυνομικών σε υποθέσεις όπως ο άγριος ξυλοδαρμός του Ρούντλεϊ Κινγκ το 1992 στο Λος Αντζελες, ο θάνατος του ταξιτζή Τζον Σμιθ στο Νιους Τζέρσεϊ το 1967, του μοτοσικλετιστή Αρθουρ Μακντάφι στο Μαϊάμι το1980, του 19χρονου Τίμοθι Τόμας στο Σινσινάτι το 2001. `Η η δολοφονία του Τρέβορ Μάρτιν το Φλεβάρη του 2012 από τον Ισπανόφωνο εθελοντή σε ομάδα «περιφρούρησης γειτονιών», Τζορτζ Ζίμερμαν, ο οποίος και αθωώθηκε πανηγυρικά από δικαστήριο της Φλόριντα.

Γεγονός, επίσης, αδιαμφισβήτητο είναι ότι με βάση τα στοιχεία του ομοσπονδιακού υπουργείου Δικαιοσύνης το 75% των αστυνομικών στις ΗΠΑ είναι λευκοί και στις μικρές πόλεις το ποσοστό φτάνει το 87,5%. Το δεύτερο μεγάλο ζήτημα που άνοιξε η εν ψυχρώ δολοφονία του 18χρονου Μπράουν είναι η στρατιωτικοποίηση της αστυνομίας, η οποία ασφαλώς δεν είναι φαινόμενο μόνον της μικρής κοινωνίας του Φέργκιουσον, το 70% των περίπου 21.000 του οποίου είναι Αφροαμερικανοί που μαστίζονται από τη φτώχεια και την ανεργία.

Οπως επισήμανε ρεπορτάζ της ειδησεογραφικής ιστοσελίδας newsday.com στις 20/8, η στρατιωτικοποίηση της αστυνομίας είναι ζήτημα ομοσπονδιακό, εξαιτίας του «προγράμματος 1033», με το οποίο η κεντρική κυβέρνηση έχει εξουσιοδοτήσει τη διανομή στρατιωτικών υλικών αξίας 4,3 δισ. δολαρίων στις τοπικές δυνάμεις καταστολής. Ο εξοπλισμός αυτός συμπεριλαμβάνει πιστόλια, αυτόματα πυροβόλα, χειροβομβίδες κρότου - λάμψης, σιγαστήρες, εξοπλισμένα τηλεκατευθυνόμενα αεροπλάνα και τεθωρακισμένα οχήματα τύπου MRAPS που χρησιμοποιούνται σε Ιράκ και Αφγανιστάν. Πρόσφατη έκθεση της Αμερικανικής Ενωσης Πολιτικών Ελευθεριών (ACLU) σημειώνει ότι τα ομοσπονδιακά προγράμματα δεν αρκούνται μόνον στον εξοπλισμό των αστυνομικών με πολεμικά όπλα, αλλά και στην πολεμική και «αντιτρομοκρατική» εκπαίδευσή τους.

Είναι χαρακτηριστικό ότι μόνο στο Σεντ Λούις του Μιζούρι, μεταξύ 2010 - 2013, οι δυνάμεις καταστολής πήραν, στο πλαίσιο του προγράμματος 1033, 12 πυροβόλα διαμετρήματος 5,56 χιλιοστών, έξι σαρανταπεντάρια πιστόλια από το υπουργείο Αμυνας, και πρόσφατα, δύο στρατιωτικά οχήματα. Παράλληλα, οι αστυνομικοί του Σεντ Λούις (στην οποία υπάγεται το Φέργκιουσον), σε συνεργασία με πολιτειακές και ομοσπονδιακές υπηρεσίες, συμμετείχαν σε προγράμματα αντιτρομοκρατικής εκπαίδευσης από την Ισραηλινή Αστυνομία και τον Ισραηλινό Στρατό. Είναι, δηλαδή, φανερό ότι η αντιμετώπιση του εχθρού λαού για την αστική τάξη των ΗΠΑ είναι πρωτεύον ζήτημα και βέβαια «κοιτάει» στο μέλλον.

Δέσποινα ΟΡΦΑΝΑΚΗ