Μητρότητα και καπιταλισμός δεν συμβιβάζονται…

Με ή χωρίς μνημόνια, στον καπιταλισμό η μητρότητα «κοστίζει» γι' αυτό παραμένει στο στόχαστρο για την αύξηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Συμπτώματα τοξικού σοκ, που παραπέμπουν σε πιθανή χρήση σκουριασμένων χειρουργικών εργαλείων ή πλαστών φαρμάκων, εμφάνισαν οι 13 γυναίκες που πέθαναν σε ιατρικό κέντρο του κρατιδίου Τσατίσγκαρ της Ινδίας, κατά τη διάρκεια εφαρμογής κυβερνητικού προγράμματος μαζικών στειρώσεων.

Η Ινδία πραγματοποιεί τις περισσότερες στειρώσεις γυναικών στον κόσμο. Η στείρωση είναι η δημοφιλέστερη μέθοδος αντισύλληψης στη χώρα, και η κυβέρνηση προσφέρει χρήματα και άλλα προνόμια για να προσελκύσει γυναίκες και άνδρες στο κυβερνητικό πρόγραμμα. 

Στη χώρα μας και στην κρίση και τη σταθεροποίηση, αλλά ακόμα και στην όποια ανάκαμψη, η αναπαραγωγική λειτουργία των γυναικών θα πυροβολείται όταν και όποτε το αποφασίζει η εργοδοσία στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και της ανάπτυξης.

Μετά τις καταγγελίες για ενυπόγραφες διαβεβαιώσεις που ζητούσαν εργοδότες για να προσλάβουν εργαζόμενες ότι δεν θα τεκνοποιήσουν για ορισμένο χρονικό διάστημα, η εργοδοσία ξεσαλώνει αφού έχει στο πλευρό της ένα αντεργατικό νομοθετικό οπλοστάσιο από τις κυβερνήσεις και συγκυβερνήσεις των κομμάτων του ευρωμονόδρομου. Προχωρούν στις απολύσεις εγκύων, όπως η πρόσφατη περίπτωση όπου έγκυος εργαζόμενη δέχεται απειλές προκειμένου να παραιτηθεί, καθρεφτίζει την εργοδοτική τρομοκρατία και αυθαιρεσία που αντιμετωπίζουν χιλιάδες νέες γυναίκες.

Να γεννήσεις στο σπίτι, «στο χωράφι ή στη στάνη», για να πάρεις το «επίδομα τοκετού», αποφάσισαν οι φωστήρες του ΕΟΠΥΥ, υλοποιώντας απαρέγκλιτα το λόγο για τον οποίο δημιουργήθηκε αυτός ο οργανισμός.

Ρίχνει στις μυλόπετρες κοινωνικά και προνοιακά επιδόματα, τις προληπτικές εξετάσεις, την υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, και την μητρότητα στο στόχαστρο της αντιλαϊκής επίθεσης.

Το «επίδομα τοκετού» ήταν ένα χρηματικό βοήθημα με το οποίο τα νέα ζευγάρια, οι νέες μητέρες των λαϊκών στρωμάτων, μέσα στην ανεργία και στη φτώχεια που τους μαστίζει, κάλυπταν κάποια από τα πρώτα έξοδα των νεογέννητων παιδιών τους, πάνες, γάλα, εμβόλια και τόσα άλλα.

Είναι επικίνδυνοι.

Με τόσα επιτεύγματα της επιστήμης και της τεχνολογίας, με τέτοια ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων, προτρέπουν τις γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων, να γεννούν στο σπίτι ρισκάροντας τη ζωή τους και τη ζωή του παιδιού τους σε περίπτωση επιπλοκών στη γέννα, για να πάρουν αυτό το ευτελές «επίδομα».

Δεν είναι ο τοκετός στο σπίτι επιστροφή στην παράδοση και δέσιμο της γυναίκας με το παιδί. Είναι ένας επικίνδυνος αναχρονισμός για να καλύψει τις σοβαρές ελλείψεις στο σύστημα της υγείας.

Είναι αδίστακτοι.

Με «ραβασάκια», το ΙΚΑ ζητά από μητέρες να επιστρέψουν το ποσό, αφού γέννησαν μετά απ' αυτήν την περικοπή και σύμφωνα με την κυβέρνηση το επίδομα τους χορηγήθηκε «κατά λάθος».

Εξαγοράζουν τη μητρότητα με τα «κρυοσυντηρημένα ωάρια» και μετατρέπουν τις νέες γυναίκες του καθημερινού μόχθου σε ζόμπι των επιχειρήσεών τους στο όνομα της «καριέρας». Μετατρέπουν μια επιστημονική κατάκτηση, χρήσιμη σε ειδικές περιπτώσεις για το ζευγάρι, σε στρέβλωση της χρήσης της προς όφελος του μονοπωλιακού κέρδους.

Για να έχει η μητέρα που γεννά ένα παιδί, την απαιτούμενη στήριξη και φροντίδα από το κράτος, προϋπόθεση είναι μια άλλη οργάνωση της κοινωνίας, ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, ανατροπή του καπιταλισμού. Το μέλλον των γυναικών της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων δεν είναι ο καπιταλισμός. Είναι ο νέος κόσμος, ο Σοσιαλισμός.

Κάλι Καρά