Στην απεργία να ακουστεί ακόμα πιο δυνατά η δική μας φωνή

Μ

ετά την απόφαση της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής του ΠΑΜΕ, στις αρχές Σεπτέμβρη, για τη διοργάνωση δίμηνης καμπάνιας με κορύφωση το πανελλαδικό συλλαλητήριο, συνεδρίασαν οι τοπικές Γραμματείες σε όλους τους νομούς της Κρήτης. Η κατεύθυνση που δόθηκε στα σωματεία ήταν με πιο αποφασιστικό τρόπο να αναδειχτούν τα σοβαρά ζητήματα που απασχολούν την εργατική - λαϊκή οικογένεια, να συζητηθεί πλατιά η απάντηση που πρέπει να δώσει σήμερα το εργατικό κίνημα, από τη σκοπιά των πραγματικών λαϊκών αναγκών και συμφερόντων.

Τα σωματεία, με πλειοψηφία τις δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, έκαναν καλύτερη προσπάθεια να εξειδικεύσουν το σχέδιο δράσης στο χώρο τους και να βάλουν συγκεκριμένους στόχους, που να συνδέονται με τη συνολικότερη δουλειά για την ανασύνταξη του κινήματος.

Σε πολλές συνεδριάσεις ΔΣ δε συζητήθηκε μόνο το σχέδιο δράσης αλλά και η επιχειρηματολογία με την οποία θα άνοιγε η συζήτηση με τους εργαζόμενους σε κάθε κλάδο και, ταυτόχρονα, η αντιπαράθεση με τον εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό εκεί που έβαζε εμπόδια στο συλλαλητήριο, προσπαθώντας να φρενάρει τη συσπείρωση και τη δυναμική του με την προπαγάνδα για «κομματική συγκέντρωση».

Η συκοφαντία τους έπεσε στο κενό. Σ' αυτό συνέβαλαν καθοριστικά οι περισσότερες από 40 αποφάσεις σωματείων, αγροτικών συλλόγων, συλλόγων ΕΒΕ της Κρήτης, όπου δεν πλειοψηφούν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, ούτε βέβαια οι δυνάμεις που συσπειρώνει η ΠΑΣΥ και η ΠΑΣΕΒΕ.

Η συζήτηση σ' αυτές τις συνδικαλιστικές οργανώσεις για την αναγκαιότητα να εκφραστεί μαζικά το «δε θα ζήσουμε με ψίχουλα», που ήταν το κεντρικό σύνθημα του συλλαλητηρίου, έφερε αποτέλεσμα. Σημαντική ήταν, επίσης, η διαπάλη μέσα στις Γενικές Συνελεύσεις, που ξεγύμνωσε τις δυνάμεις του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, παλιού και νέου, αποκάλυψε τον υπονομευτικό τους ρόλο, πείσμωσε και ατσάλωσε εργάτες, ανέργους που συμμετείχαν.

Μ' αυτό το πνεύμα, τα σωματεία «άπλωσαν» τη δουλειά τους στα εργοστάσια, στα καταστήματα και στις γειτονιές. Στη διάρκεια του δίμηνου, μέχρι το συλλαλητήριο, έγιναν θετικά βήματα τόσο στη λειτουργία των συνδικάτων, όσο και στα αποτελέσματα που αυτή φέρνει. Ενα παράδειγμα είναι η δημιουργία σωματειακής επιτροπής του Συνδικάτου Οικοδόμων στην Αλικαρνασσό, μια εργατογειτονιά του Ηρακλείου με πολλούς άνεργους οικοδόμους.

Η δημιουργία της επιτροπής ήταν αποτέλεσμα της καμπάνιας που οργάνωσε το ΔΣ του συνδικάτου, βάζοντας συγκεκριμένο σχέδιο για τη συνοικία. Πηγαίνοντας στις πιάτσες των συναδέλφων αλλά και πόρτα - πόρτα, το συνδικάτο πραγματοποίησε μια μαζική σύσκεψη οικοδόμων. Μετά τη συζήτηση, πολλοί οικοδόμοι δήλωσαν πρόθυμοι να στελεχώσουν τη σωματειακή επιτροπή, εντάχθηκαν στη δουλειά για την επιτυχία της Γενικής Συνέλευσης του συνδικάτου και του πανελλαδικού συλλαλητηρίου.

Δεν είναι τυχαίο ότι και στην Κρήτη μετράμε δεκάδες νέες εγγραφές σε όλα τα σωματεία το δίμηνο που μας πέρασε. Αποδείχτηκε ότι εκεί που το ΔΣ του σωματείου πάει με σχέδιο και καλό έλεγχο, όταν αξιοποιεί και βάζει σε κίνηση τα μέλη του, η δράση παίρνει άλλα χαρακτηριστικά και νέες δυνάμεις εντάσσονται στην ταξική πάλη. Βγήκε πολύτιμη εμπειρία από τις παρεμβάσεις έξω από τον ΟΑΕΔ, όπου η παρουσία μας χρειάζεται να είναι μόνιμη. Εκεί μιλήσαμε με ανέργους, συσπειρώσαμε στα σωματεία, κοντραρίστηκε η λογική της αναποτελεσματικότητας των αγώνων. Μέσα στο δίμηνο, συγκροτήθηκαν στο Ηράκλειο δυο νέες Επιτροπές Ανέργων.

Τροχοπέδη στους ταξικούς αγώνες

Η δουλειά για το συλλαλητήριο ανέδειξε ακόμα καλύτερα στα μάτια των εργαζόμενων το ρόλο του σάπιου εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού στην περιοχή, που στην πλειοψηφία του μετατοπίζεται από την ΠΑΣΚΕ προς στις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ. Στο Εργατικό Κέντρο Ηρακλείου, μετά την αποτυχία της πλειοψηφίας να «περάσει» προς τα έξω ότι το συλλαλητήριο είναι «κομματικό», κατέφυγαν στην ωμή τρομοκράτηση σωματείων και συνδικαλιστών που είχαν πάρει αποφάσεις συμμετοχής.

Παρά τη λυσσασμένη επίθεση, δεν κατάφεραν να αλλάξουν αποφάσεις σωματείων όπου δεν πλειοψηφούν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ. Πήραν απάντηση από τους ίδιους τους εργαζόμενους και αυτό δημιουργεί καινούριο έδαφος για τη συνέχεια. Αποδείχτηκε στην πράξη ότι αυτοί είναι που διασπούν το κίνημα. Οχι μόνο αρνήθηκαν να συμμετέχουν στο συλλαλητήριο αλλά καλλιεργούν ταυτόχρονα την αναμονή και τη λογική της ανάθεσης, ότι όλα θα τα λύσει μια άλλη μορφή διαχείρισης, από μια άλλη κυβέρνηση.

Δίπλα σ' αυτούς, συντάχτηκε και ο νέος εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός, ο δήθεν «αριστερός» και «προοδευτικός». Τέτοια περίπτωση αποτέλεσε η πλειοψηφία του ΔΣ του σωματείου του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Ηρακλείου (ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΤΑΡΣΥΑ), όπου προσπάθησε με κάθε τρόπο να εμποδίσει να συζητηθεί στη Γενική Συνέλευση η συμμετοχή του σωματείου στο συλλαλητήριο. Τα ίδια περίπου έγιναν και στο ΔΣ της ΕΛΜΕ Ηρακλείου, όπου, αφού αποφάσισαν τη συμμετοχή τους στο πανηρακλειώτικο συλλαλητήριο στις 4/10 και στο πανελλαδικό, μέσα σε μερικές μέρες την ανακάλεσαν!

Αποδείχτηκε ότι οι εργατοπατέρες των πλειοψηφιών σε ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ - ΕΚΗ, όλο αυτό το στρώμα της συνδικαλιστικής αριστοκρατίας, είναι τροχοπέδη στους ταξικούς αγώνες και μετακινείται εύκολα ανάλογα πώς γέρνει η πλάστιγγα: Από τη ΔΑΚΕ στην ΠΑΣΚΕ, από την ΠΑΣΚΕ στη ΔΑΚΕ και από τις ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ στις παρατάξεις που στηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Στον αντίποδα, υπήρξαν συνδικαλιστές που δε συμφωνούν σε όλα με το ΠΑΜΕ αλλά αναγνωρίζουν τη μαχητικότητά του, την αναγκαιότητα να παρθούν πρωτοβουλίες, να προσπεράσουν οι εργαζόμενοι το συμβιβασμό της πλειοψηφίας στο συνδικαλιστικό κίνημα. Η επίμονη συζήτηση για το περιεχόμενο και τα αιτήματα του συλλαλητηρίου, έπαιξε το βασικό ρόλο στο να παρθούν αποφάσεις συμμετοχής από σωματεία αλλά και από τα Εργατικά Κέντρα Χανίων και Ρεθύμνου, μετά από ψηφοφορίες στη διοίκηση.

Ολη αυτή η δράση της δίμηνης καμπάνιας συνέπεσε και με πολλές αρχαιρεσίες σε σωματεία του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, όπου οι ταξικές δυνάμεις κατέγραψαν θετικά αποτελέσματα. Τέτοια είναι ο διπλασιασμός των ψήφων και εδρών στο Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ρεθύμνου, η πρωτιά στο Σωματείο Εργαζομένων Νοσοκομείου Ρεθύμνου, το καλό αποτέλεσμα στο Σωματείο Εργαζομένων στις ΔΟΥ Ανατολικής Κρήτης.

Μπροστά μας είναι η απεργία

Μετά το μεγάλο πανελλαδικό συλλαλητήριο, με αγωνιστική ανάταση και ενθουσιασμό, οργανώνουμε την πάλη για την επιτυχία της πανελλαδικής - πανεργατικής απεργίας, στις 27 Νοέμβρη. Συζητάμε πλατιά την πείρα του συλλαλητηρίου, σε Γενικές Συνελεύσεις και σε συσκέψεις, για να φτάσει σε κάθε εργαζόμενο και άνεργο, σε κάθε λαϊκό σπίτι το μήνυμα, ο παλμός και η αποφασιστικότητα που εκφράστηκαν μαζικά την 1η του Νοέμβρη.

Οι εξελίξεις σε όλα τα μέτωπα, σημαίνουν συναγερμό. Οι ανατροπές στην Ασφάλιση, που σχεδιάζουν κυβέρνηση - κεφάλαιο - τρόικα, οι αντιδραστικές αλλαγές στο συνδικαλιστικό νόμο, το σάρωμα σε ό,τι έχει απομείνει όρθιο στην Υγεία, πάνε ένα βήμα πιο πέρα την επίθεση σε βάρος των εργαζόμενων και του λαού.Κανένας δεν μπορεί να μένει ασυγκίνητος, απαθής, να περιμένει άλλοι να τον σώσουν. Καθένας από μας, μέσα από το συνδικάτο, την Επιτροπή Αγώνα, τη Λαϊκή Επιτροπή στη γειτονιά του, πρέπει τις επόμενες μέρες να γίνει αυτός που θα ξεσηκώσει, θα οργανώσει την απεργία στο χώρο του.

Το βήμα που έγινε με το πανελλαδικό συλλαλητήριο πρέπει να συνεχιστεί με νέα δυναμική κατά κλάδο και κατά περιοχή, σε κάθε τόπο δουλειάς, ξεπερνώντας αδυναμίες και δυσκολίες. Να ακουστεί και στις 27 Νοέμβρη ακόμη πιο δυνατά η δική μας φωνή!

Γιάννης ΓΩΝΙΑΝΑΚΗΣ

Πρόεδρος του Συνδικάτου Οικοδόμων Ηρακλείου

Μέλος της Γραμματείας Κρήτης του ΠΑΜΕ