Τι σχεδιάζει η «Gazprom» στην Ελλάδα;

-- Τι σχέδια κάνει το ρώσικο μεγαθήριο «Gazprom» για την Ελλάδα και πώς αυτά συνδέονται με τις υποδομές που φτιάχνει το ελληνικό κράτος;

Μ

ια ακόμα διάσταση των σκληρών ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών για τους δρόμους και τις πηγές Ενέργειας που βρίσκεται σε εξέλιξη στην περιοχή μας, καταγράφουν δημοσιεύματα στον Τύπο. Σύμφωνα με αυτά, η ρώσικη «Gazprom» επιδιώκει να αποκτήσει τις ΔΕΠΑ - ΔΕΣΦΑ για τον επιπλέον λόγο ότι θέλει να αναπτύξει τις δραστηριότητές της στον τομέα της παραγωγής και εξαγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από φυσικό αέριο. Πιο συγκεκριμένα, η «Gazprom» φαίνεται πως επαναφέρει ένα παλιότερο σχέδιο για την κατασκευή τριών μονάδων ηλεκτροπαραγωγής, που θα χρησιμοποιούν ως καύσιμο το φυσικό αέριο (CCGT - Combined Circle Gas Turbine) και θα εξάγουν ηλεκτρική ενέργεια στην Ιταλία, όπου υπάρχει μεγαλύτερη ζήτηση, αλλά υψηλότερες τιμές σε σχέση με την Ελλάδα. Για να γίνει πράξη ένα τέτοιο σχέδιο, θα χρειαστεί η αναβάθμιση της υποβρύχιας διασύνδεσης Ελλάδας - Ιταλίας, της οποίας η μέγιστη ισχύς σήμερα φτάνει τα 500MW (κατασκευάστηκε το 2002, με κόστος 300 εκατ. ευρώ περίπου). Το ρώσικο σχέδιο προβλέπει και αυτήν την επένδυση, με αποτέλεσμα ο συνολικός προϋπολογισμός για την κατασκευή - αξιοποίηση των νέων μονάδων και τη διασύνδεση με την Ιταλία, να ξεπερνάει το 1 δισ. ευρώ. Επειδή, όμως, η κατασκευή νέων μονάδων εκτός από το υψηλό κόστος, απαιτεί και πολύ χρόνο, η «Gazprom» φέρεται να μελετά τη δραστηριοποίησή της στην ελληνική αγορά ηλεκτρισμού μέσω της εξαγοράς μονάδων που ήδη λειτουργούν από ανεξάρτητους ηλεκτροπαραγωγούς, οι οποίοι αναζητούν τρόπους να απεμπλακούν, καθώς η εγχώρια ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας υποχωρεί τα τελευταία χρόνια και οι τιμές στη χονδρεμπορική αγορά επίσης έχουν μειωθεί.

Σ

τα ίδια σχέδια, η «Gazprom» φαίνεται πως προσαρμόζει και το ελληνικό παρακλάδι του αγωγού φυσικού αερίου South Stream, το οποίο σχεδιαζόταν αρχικά να επεκταθεί στην Ιταλία. Σύμφωνα με στελέχη της εταιρείας, το ελληνικό τμήμα του αγωγού δε θα είναι transit με προορισμό την Ιταλία, αλλά θα έχει τελικό προορισμό την ελληνική αγορά, μεταφέροντας ρωσικό αέριο. Χωρίς την επέκταση προς την Ιταλία, δεν υφίσταται νότιο παρακλάδι του South Stream, αφού θα πρόκειται για μία επέκταση του αγωγού στη Βουλγαρία μέχρι τα ελληνικά σύνορα, όπου και θα συνδέεται με το ελληνικό δίκτυο, προκειμένου να καλυφθούν αποκλειστικά οι εγχώριες ανάγκες σε αέριο, ιδιαίτερα εάν προχωρήσουν τα σχέδια της «Gazprom» στον τομέα της ηλεκτροπαραγωγής. Με τον τρόπο αυτό, η Ρωσία φαίνεται πως θέλει να παρακάμψει και τις ενστάσεις που υπάρχουν από την πλευρά της ΕΕ σε σχέση με την κατασκευή και λειτουργία ενός ολοκληρωμένου αγωγού στο νότιο διάδρομο του φυσικού αερίου προς την Ευρώπη με τη λογική ότι ο πάροχος αερίου δεν μπορεί να κάνει και τη μεταφορά, τη διακίνηση. Τα συνολικότερα σχέδια για τους δρόμους και τις πηγές Ενέργειας καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό και τις επενδύσεις που σχεδιάζει το ελληνικό κράτος, σε μια προσπάθεια να διασφαλίσει στην ντόπια αστική τάξη καλύτερη θέση στους ανταγωνισμούς. Σύμφωνα με πληροφορίες, η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας σχεδιάζει επενδύσεις συνολικού ύψους 1,6 δισ. ευρώ για την ανάπτυξη του Εθνικού Συστήματος Φυσικού Αερίου τη δεκαετία 2013 - 2022. Το μεγαλύτερο έργο, προϋπολογισμού ύψους 1,1 δισ. ευρώ, είναι ο αγωγός Κομοτηνή - Θεσπρωτία. Πρόκειται για το χερσαίο τμήμα του ελληνοϊταλικού αγωγού, έργο το οποίο απορρίφθηκε μεν από την κοινοπραξία εκμετάλλευσης του κοιτάσματος Σαχ Ντενίζ του Αζερμπαϊτζάν, αλλά παραμένει στον προγραμματισμό της ΔΕΣΦΑ, με προοπτική ολοκλήρωσης το 2018, χωρίς ωστόσο να έχει ληφθεί οριστική απόφαση υλοποίησής του.

Παράλληλα, ο ΔΕΣΦΑ προετοιμάζει τις απαιτούμενες υποδομές για την υποδοχή και λειτουργία των άλλων αγωγών που εξετάζεται να κατασκευασθούν μέσω Ελλάδας, δηλαδή τον αγωγό TAP (Ελλάδα - Αλβανία - Ιταλία), που παραμένει στην κούρσα διεκδίκησης του κοιτάσματος «Σαχ Ντενίζ» και τον ελληνοβουλγαρικό αγωγό. Ανάλογα με τα έργα που θα αποφασιστεί να κατασκευασθούν, θα καθοριστεί και η επένδυση για την απαιτούμενη μονάδα συμπίεσης που θα εγκατασταθεί στους Κήπους του Εβρου, προκειμένου να εξυπηρετείται τόσο η ελληνική αγορά, όσο και η διαμετακόμιση αερίου σε τρίτες χώρες. Στα έργα που περιλαμβάνονται στον προγραμματισμό είναι, μεταξύ άλλων, και η αναβάθμιση του σταθμού της Ρεβυθούσας, όπου αποθηκεύεται και αεριοποιείται υγροποιημένο φυσικό αέριο. Το έργο περιλαμβάνει την κατασκευή τρίτης δεξαμενής υγροποιημένου αερίου και την αναβάθμιση των εγκαταστάσεων αεριοποίησης. Εχει προϋπολογισμό 159 εκατ. ευρώ και προβλέπεται να ολοκληρωθεί το 2015. Εχει ξεκινήσει ακόμα η κατασκευή του αγωγού Αγ. Θεόδωροι - Μεγαλόπολη, προκειμένου να τροφοδοτήσει τη νέα μονάδα φυσικού αερίου της ΔΕΗ στη Μεγαλόπολη, καθώς και έργα τροφοδοσίας μονάδων ηλεκτροπαραγωγής, ΔΕΗ και ιδιωτών (Αλιβέρι, Αγ. Νικόλαος Βοιωτίας, Θίσβη, Αγ. Θεόδωροι Κορινθίας, κ.ά.). Στήνεται, δηλαδή, μια υποδομή από το κράτος, η οποία, ανεξάρτητα από το πού θα καταλήξουν τελικά οι ΔΕΠΑ/ΔΕΣΦΑ και από το ποιος αγωγός θα επιλεγεί να μεταφέρει φυσικό αέριο στην Ευρώπη, θα καταλήξει στα πολυεθνικά μεγαθήρια, που τσακώνονται για τη νομή των πηγών και των δρόμων της Ενέργειας, βάζοντας μπουρλότο συνολικά στην περιοχή.