Οι τζιχαντιστές των γηπέδων

Στην ποδοσφαιρική Ευρώπη το Σαββατοκύριακο κύλησε υπό το φόβο ενός νέου χτυπήματος των Τζιχαντιστών, ενώ στις Βρυξέλες αναβλήθηκε προληπτικά, για λόγους ασφαλείας, ένα παιχνίδι του Βελγικού πρωταθλήματος. Στην Ελλάδα ο εχθρός βρισκόταν εντός των τειχών, στις κερκίδες της Λεωφόρου, αφήνοντας πίσω του ένα γήπεδο Γης Μαδιάμ, και το ελληνικό ποδόσφαιρο σε κώμα ή μάλλον στο αντίθετο της νεκροφάνειας: από μέσα πεθαμένο και απόξω ζωντανό.
Στο ισπανικό κλάσικο, Ρεάλ-Μπαρτσελόνα, οι οπαδοί της γηπεδούχου έβλεπαν την ομάδα τους να ταπεινώνεται με 0-4 απ’ τη μεγάλη της αντίπαλο, αλλά δεν είχαν κανένα κόμπλεξ να χειροκροτήσουν τον καλύτερο παίκτη των Καταλανών, τον Αντρές Ινιέστα, καθώς γινόταν αλλαγή και αποχωρούσε από τον αγωνιστικό χώρο. Στην Ελλάδα, το ντέρμπι των αιωνίων δεν έφτασε καν στο ζέσταμα των παικτών και αρκετά πρωτοσέλιδα το βάφτισαν πολύ εύστοχα «ελ κάφρικο».
Τα παραπάνω πυροδότησαν ένα νέο κύκλο αφόρητων κλισέ: ανεγκέφαλοι, αυτά μόνο στην Ελλάδα γίνονται, Ουγκάντα, η Θάτσερ στην Αγγλία, και δε συμμαζεύεται.
Η αλήθεια είναι πως στην Ουγκάντα και σε άλλες χώρες του τρίτου κόσμου δεν υπάρχουν οργανωμένοι κανίβαλοι-χούλιγκαν, γιατί δεν είναι τόσο ανεπτυγμένες οικονομικά και δε χρειάζεται, κατά κανόνα, να αφιονίζουν με τέτοιο τρόπο τη νεολαία και τα λαϊκά στρώματα, για να διοχετεύουν την ενέργειά τους σε ακίνδυνα (για την εξουσία) ρυάκια.
Ότι η Θάτσερ το μόνο που κατάφερε ήταν να φτιάξει μια ωραία βιτρίνα εντός γηπέδων, μετατοπίζοντας αυτούσιο το πρόβλημα έξω από αυτά. Ενώ οι Άγγλοι φίλαθλοι παραμένουν ακόμα και σήμερα δημόσιος κίνδυνος στις μαζικές μετακινήσεις τους εκτός νησιού.
Κι ότι αυτό το περιβόητο «μόνο στην Ελλάδα γίνονται» είναι ένας αστικός μύθος, όπως αποδεικνύουν πχ τα σοβαρά επεισόδια στο Σάλκε-Μπάγερν, την ίδια ακριβώς μέρα, με τη διοίκηση των Βαυαρών να εκδίδει ανακοίνωση, για να ζητήσει συγνώμη.
Αλλά το πιο βασικό είναι άλλο. Όποιος μιλάει για τζιχαντιστές χούλιγκαν, αφήνοντας έξω από το κάδρο της ευθύνης τις ΠΑΕ, την Ομοσπονδία και την Πολιτεία, «ξεχνάει» επιμελώς να αναφέρει ποιος δημιούργησε κι εξόπλισε αυτούς τους τζιχαντιστές. Κι όποιος κατασκευάζει πλαστά δίπολα, χούλιγκαν vs αξιότιμοι παράγοντες του ποδοσφαίρου, θυμίζει πολύ τα εύκολα σχήματα περί «σύγκρουσης των πολιτισμών», μεταξύ Ισλάμ και πολιτισμένης Ευρώπης. Λες και ο κάφρος με τον πρόεδρο δε μοιράζονται τις ίδιες «ευρωπαϊκές αξίες» της νίκης με κάθε μέσο, θεμιτό ή αθέμιτο, δεν αλληλοτροφοδοτούνται και δεν προϋποθέτουν ο ένας την ύπαρξη του άλλου, ο «προεδράρας» τον «υπέροχο λαό».
Στο ποδόσφαιρο, όπως και στην πραγματική ζωή, που καθρεφτίζεται στα γήπεδα, ο εχθρός είναι εντός των τειχών και δεν είναι άλλος από τα μεγάλα συμφέροντα που το λυμαίνονται και φανατίζουν τον κόσμο.
Να σκοτώνονται οι οπαδοί για τ’ αφέντη το φαΐ

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις