Ο μπουρδολόγος

Ο Άδωνις μηχανοδηγός

Προχτές, ο ειδησεογραφικός ιστοτόπος News247 διοργάνωσε συζήτηση με καλεσμένο τον υποψήφιο πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας Άδωνι Γεωργιάδη. Δεν ξέρω πόσο σωστό είναι να αποκαλείται "συζήτηση" η διαδικασία κατά την οποία οι επισκέπτες τού ιστοτόπου υποβάλλουν ερωτήσεις και ο καλεσμένος απαντά αλλά ας μη μείνουμε σ' αυτό. Μέσα σε 35 λεπτά που κράτησε η επίδειξη, ο Άδωνις απάντησε σε 7-8 ερωτήσεις της πλάκας κι ύστερα έφυγε γιατί είχε δουλειά. Όμως την παράσταση έκλεψε η εξής ερωταπόκριση (τηρείται η ορθογραφία και η στίξη τού πρωτοτύπου):

Ερώτηση: Κύριε Γεωργιάδη, έχετε δηλώσει σε όλους τους τόνους ότι είστε αντικομμουνιστής και αυτό είναι καταγεγραμμένο. Αν βγείτε πρόεδρος στη ΝΔ και εν συνεχεία Πρωθυπουργός (αφού αυτό είναι το ζητούμενο για εσάς στην τελική) τι θα κάνετε? Θα ανοίξετε τη Μακρόνησο και τα άλλα ξερονήσια για τους κομμουνιστάς? Με λίγα λόγια, θα είστε Πρωθυπουργός για ΟΛΟΥΣ τους Έλληνες ή μόνο για τους αντικομμουνιστάς? Αν ισχύει το πρώτο , με ποιό τρόπο θα πείσετε τους αριστερούς να σας έχουν εμπιστοσύνη σαν πρόσωπο αφού ένας πρωθυπουργός πρέπει να νοιάζεται για ΟΛΟΥΣ τους πολίτες και αυτοί να τον εμπιστεύονται?

Απάντηση: Φυσικά και είμαι αντικομμουνιστής, αφού πιστεύω στην ελευθερία και στη δημοκρατία. Οι κομμουνιστές πιστεύουν στη δικτατορία του προλεταριάτου και εχθρεύονται τη δημοκρατία. Αλλά αυτή είναι και η βασική μας διαφορά. Εμείς και σεβόμαστε τη δική τους γνώμη και εξασφαλίζουμε την ελευθερία του λόγου και για αυτούς με τους οποίους διαφωνούμε. Για αυτό είμαστε δεξιοί. Οπως βλεπετε στο δικό μας πολίτευμα το ΚΚΕ μπορεί να είναι στη Βουλή και ας αμφισβητεί το Σύνταγμα. Αν κυβερνούσαν όμως οι κομμουνιστές, όπως έκαναν όπου κυβέρνησαν, εμάς οχι στη Βουλή δε θα μας είχαν, αλλά μάλλον θα είμασταν στα γκουλάγκ μπροστά στα οποία τα ξερονήσια μοιάζουν με το Χίλτον. 

Εφτά αράδες απάντηση έδωσε ο Άδωνις αλλά κατάφερε να συμπυκνώσει σ' αυτές τόση μπουρδολογία και τόση προπαγάνδα που άλλοι πρέπει να γράψουν ολόκληρο βιβλίο για να το πετύχουν! Θα εξηγήσω τι εννοώ, όσο είναι δυνατόν κάτι τέτοιο στα περιορισμένα πλαίσια ενός ιστολογικού σημειώματος:

(α) Απέναντι στην πολύ συγκεκριμμένη έννοια "αντικομμουνισμός", ο Άδωνις βάζει την λίαν αόριστη έννοια "ελευθερία". Η συνθήκη τού Μάαστριχτ κάνει λόγο για τέσσερις ελευθερίες (εργαζομένων, αγαθών, υπηρεσιών και κεφαλαίου), κάνοντας σαφές ότι υπάρχουν και άλλες. Ο Άδωνις σε ποιά ελευθερία πιστεύει; Στην ελευθερία των προβάτων να διαλέξουν τον σφαγέα τους; Στην ελευθερία των αγορών; Στην ελεύθερη διακίνηση ναρκωτικών; Στην ατομική ελευθερία, η οποία, ως γνωστόν, φτάνει μέχρις εκεί όπου αρχίζει η ελευθερία του άλλου; Στο ελεύθερο σεξ; Στην ελευθερία επιλογής μεταξύ ρεπουμπλικανού και δημοκρατικού υποψήφιου προέδρου των ΗΠΑ; Στην ελευθερία των ποινικών κρατουμένων; Στην ελευθερία κατά Μαρξ; Ή, μήπως, στην ελευθερία που υπεννοεί η λαϊκή παροιμία "εγώ με τον παρά μου γαμώ και την κυρά μου";

(β) Την ίδια ακριβώς μπαγαποντιά κάνει ο Άδωνις και με την πολύ συγκεκριμένη έννοια "δικτατορία του προλεταριάτου", στην οποία αντιπαραθέτει την αόριστη έννοια "δημοκρατία". Βέβαια, σκοπός τού Άδωνι ήταν να μπει η δικτατορία απέναντι στην δημοκρατία αλλά, αν η δόλια η δημοκρατία ήταν κάτι συγκεκριμένο, τότε όλα τα δημοκρατικά κράτη θα είχαν το ίδιο σύνταγμα και, μάλιστα, ένα σύνταγμα μόνιμο και σταθερό, το οποίο δεν θα δεχόταν καμμιά αναθεώρηση. Επίσης, ο Άδωνις παραβλέπει, πολύ βολικά, ότι η "δικτατορία τού προλεταριάτου" αντιπαραβάλλεται προς την "δικτατορία τού κεφαλαίου" και όχι προς την "δημοκρατία", άσχετα αν για πολλούς οι δυο τελευταίες έννοιες είναι ταυτόσημες. Εν πάση περιπτώσει, όπως και με την "ελευθερία", θα έπρεπε να μας πει ο Άδωνις σε ποια δημοκρατία πιστεύει. Στην δημοκρατία της γαλλικής επανάστασης; Στην δημοκρατία των ΗΠΑ; Στην "λαϊκή δημοκρατία" της Κίνας; Ή, μήπως, στην "ελληνική δημοκρατία" των συνταγματαρχών;

(γ) Κομπάζει ο Άδωνις ότι "εμείς (δηλαδή, οι αντικομμουνιστές) σεβόμαστε τη δική τους γνώμη και εξασφαλίζουμε την ελευθερία του λόγου και για αυτούς με τους οποίους διαφωνούμε". Αν τον άκουγε ο Βολταίρος, ή θα χτυπιόταν από τα γέλια ή θα τραβούσε τα μαλλιά του. Τί να πρωτοθυμηθούμε για τον σεβασμό που τρέφουν οι αντικομμουνιστές προς τους ιδεολογικούς τους αντιπάλους; Το ιδιώνυμο του Βενιζέλου; Τις διώξεις του τεταρταυγουστιανού καθεστώτος; Τους ταγματασφαλίτες; Τον εμφύλιο; Την Μακρόνησο ως "σύγχρονο Παρθενώνα" (κατά Κανελλόπουλο); Το Μπογιάτι; Την Μπουμπουλίνας; Τις περίφημες δηλώσεις "αποκηρύξεως του κομμουνισμού και των παραφυάδων αυτού"; Ή, μήπως, την εγκληματική οργάνωση που λέγεται "Χρυσή Αυγή"; Ας πει κάποιος στον Άδωνι ότι κανένας δεν χάρισε την ελευθερία του λόγου στους κομμουνιστές. Την κατέκτησαν μόνοι τους, χύνοντας ποτάμια αίματος.

(δ) Δεν καταλαβαίνω γιατί είναι απόδειξη δημοκρατίας το ότι το ΚΚΕ είναι στην βουλή. Κατά την ίδια έννοια, απόδειξη δημοκρατίας πρέπει να είναι και η ύπαρξη της Χρυσής Αυγής και, μάλιστα, πιο τρανή αφού η Χρυσή Αυγή έχει μεγαλύτερη κοινοβουλευτική εκπροσώπηση από το ΚΚΕ. Επίσης, κατά την ίδια έννοια, πρέπει να συνιστά έλλειμμα δημοκρατίας το ότι δεν είναι στην βουλή η ΑντΑρΣυΑ ή ο Τζήμερος. Παρεμπιπτόντως, ας θυμίσει κάποιος στον Άδωνι ότι το ΚΚΕ δεν περίμενε να μπει στην βουλή για να πει αυτά που λέει. Τα ίδια έλεγε και επί πολλές δεκαετίες πρωτύτερα (ο "ξύλινος λόγος" του ΚΚΕ), τότε που η "δημοκρατία" του Άδωνι είχε κηρύξει απηνή διωγμό των κομμουνιστών.

Το "Χίλτον" της Μακρονήσου.

(ε) Μπορεί η σύγκριση των γκουλάγκ με τα ξερονήσια να βγάζει γέλιο αλλά δημιουργεί και απορίες, για να μη πω πως προκαλεί ανατριχίλες. Αφού ο  Άδωνις θεωρεί τα ξερονήσια καλύτερα από τα γκουλάγκ, αν ποτέ διαπιστώσει ότι υπάρχει ενδεχόμενο να επικρατήσει στην Ελλάδα ο κομμουνισμός (άρα, να ανοίξουν και στον τόπο μας γκουλάγκ), θα προτιμήσει να ξανανοίξει τα ξερονήσια...

Τελικά, ο Άδωνις δεν με εξέπληξε. Πάντοτε τον θεωρούσα ως ανερμάτιστο μπουρδολόγο φασίστα και δεν έχω λόγο να αλλάξω γνώμη. Αντίθετα, όσο περισσότερο μιλάει τόσο περισσότερο με πείθει για την ορθότητα της γνώμης που έχω σχηματίσει περί του προσώπου του. Μάλιστα δε, τον θεωρώ τόσο μπουρδολόγο ώστε έχω αρχίσει να σκέφτομαι (ναι, ντρέπομαι αλλά το παραδέχομαι) να πετάξω τρία ευρώ προκειμένου να τον ψηφίσω για πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας!

Θου κύριε...

Cogito ergo sum