"Προστασία" ... των τραπεζών!
Ποια είναι η πραγματικότητα; Την ώρα που η συγκυβέρνηση κλιμακώνει τη συνολικότερη αντιλαϊκή επίθεση για λογαριασμό της καπιταλιστικής ανάκαμψης, έρχεται με το νέο πολυνομοσχέδιο να βάλει οριστική ταφόπλακα στην αναστολή πλειστηριασμών για την πρώτη κατοικία των λαϊκών νοικοκυριών, να πετσοκόψει κι άλλο ακόμα και αυτούς τους ανεπαρκέστατους περιορισμούς που υπήρχαν στο λεγόμενο «νόμο Κατσέλη», ενάντια στους πλειστηριασμούς λαϊκών σπιτιών.
Το πολυνομοσχέδιο, που ψηφίζεται σήμερα με διαδικασίες «fast track» στη Βουλή, είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των τραπεζών και συνολικότερα του κεφαλαίου. Πάνω στις πλάτες των χρεωμένων λαϊκών νοικοκυριών, διευκολύνει τις τράπεζες να διαχειριστούν με πιο λυμένα τα χέρια τους τα «κόκκινα» δάνεια που έχουν συσσωρεύσει, ενώ για το αμέσως επόμενο διάστημα παραπέμπεται το τι ρόλο θα έχουν και σε αυτήν την «αγορά» τα λεγόμενα «distress funds», τα «επενδυτικά» αρπακτικά που έχουν μυριστεί «ψητό» για τα κέρδη τους...
Οι σωρευτικές προϋποθέσεις που θέτει το πολυνομοσχέδιο για την ένταξη στο καθεστώς «μερικής» ή «αυξημένης προστασίας» της πρώτης κατοικίας (προϋποθέσεις περιουσιακές, εισοδηματικές, αλλά και το αν... «ο οφειλέτης υπήρξε συνεργάσιμος», από την πρώτη στιγμή που «κοκκίνισε» το δάνειό του, με τις τράπεζες που τον κυνηγούσαν να το αποπληρώσει!), σε συνδυασμό με την περιορισμένη διάρκεια της όποιας ρύθμισης (3 χρόνια, λες και μετά τα τσακισμένα εργατικά - λαϊκά νοικοκυριά θα μπορέσουν ξαφνικά να αποπληρώνουν τα δάνειά τους!), δείχνουν ποια είναι ακριβώς η «προστασία» για την οποία πανηγυρίζει η κυβέρνηση...
Πολύ περισσότερο, το ίδιο το κείμενο του πολυνομοσχεδίου αποτυπώνει ανάγλυφα ότι ο μόνος που «προστατεύεται» - και μάλιστα με πολλαπλές δικλείδες ασφαλείας - είναι τα συμφέροντα των τραπεζών:
-- «Ειδική μέριμνα», λέει η αιτιολογική έκθεση, «λαμβάνεται ώστε να μη βλάπτονται τα συμφέροντα των πιστωτών (σ.σ. των τραπεζών)», καθώς ορίζεται ότι οι τράπεζες θα ρυθμίζουν την οφειλή με μίνιμουμ ποσό τα όσα θα έπαιρναν από τον πλειστηριασμό κι από κει και πέρα θα κυνηγάνε τι θα μαζέψουν παραπάνω...
-- Για να σιγουρέψει το πράγμα, μάλιστα, στο σχετικό άρθρο προβλέπεται ότι ακόμα και αν... καταφέρει κανένας οφειλέτης να πουλήσει το σπίτι του σε τιμή που «υπερβαίνει το ποσό το οποίο θα ελάμβαναν οι πιστωτές σε περίπτωση αναγκαστικής εκτέλεσης (...) τότε το ήμισυ της διαφοράς κατανέμεται στους πιστωτές»!
-- Για κάθε σχέδιο ρύθμισης προσδιορίζονται οι μηνιαίες δόσεις, με βάση «τον προσδιορισμό της μέγιστης ικανότητας αποπληρωμής του οφειλέτη». Για να ενταθούν, μάλιστα, οι εκβιασμοί στα χρεωμένα νοικοκυριά, ορίζεται ότι αν δεν καταφέρουν να πληρώσουν τρεις δόσεις, χάνουν τη ρύθμιση...
-- Ακόμα και για τα πιο οικονομικά ανήμπορα νοικοκυριά, που ζουν κάτω και από τα όρια της επίσημης φτώχειας, ορίζονται μηνιαίες δόσεις, τις οποίες μάλιστα οι τράπεζες θα εισπράττουν βρέξει - χιονίσει, με την εγγύηση του κράτους, το οποίο θα «συνεισφέρει» για τις δόσεις αυτών των νοικοκυριών, που όσα και να έκοβαν από τις πιο στοιχειώδεις ανάγκες τους, πάλι δε θα μπορούσαν να πληρώνουν στις τράπεζες.
Ποιον προστατεύουν όλα τα παραπάνω; Τις χρεωμένες λαϊκές οικογένειες; `Η τις τράπεζες;
Να λείπει το δούλεμα, λοιπόν! Το νομοσχέδιο λύνει τα χέρια των τραπεζών να προχωρούν σε εκείνους τους πλειστηριασμούς που αυτές επιλέγουν (είτε για λόγους «παραδειγματισμού», για να εντείνουν τους εκβιασμούς στα χρεωμένα λαϊκά νοικοκυριά, είτε για τη συγκέντρωση γης και ακινήτων σε περιοχές που το κεφάλαιο βλέπει «ψητό»), αλλά και στην προώθηση άλλων «τραπεζικών προϊόντων» (π.χ. μεταβίβαση κυριότητας σπιτιού στην τράπεζα, με τον ιδιοκτήτη να μετατρέπεται σε ενοικιαστή), που οδηγούν στα ίδια αντιλαϊκά αποτελέσματα.
Κόντρα σε αυτή τη νέα επίθεση, η απάντησή μας θα είναι η ένταση της επαγρύπνησης, για να μην περάσουν οι εκβιασμοί, για να μην ξεσπιτωθεί καμιά λαϊκή οικογένεια!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου