Χρυσή Αυγή: τα λυσσασμένα μαντρόσκυλα του συστήματος

Δεν πρέπει να προκαλεί εντύπωση το λυσσαλέο ρεσιτάλ αντικομμουνισμού του υπόδικου βουλευτή της Χρυσής Αυγής χθες στη Βουλή. Η ναζιστική-εγκληματική οργάνωση αντιλαμβάνεται ότι ο πραγματικός εχθρός τόσο της ίδιας όσο και του συστήματος που υπηρετεί είναι το ΚΚΕ, είναι οι κομμουνιστές. Ως γέννημα-θρέμμα του καπιταλιστικού συστήματος, η Χρυσή Αυγή αποτελεί το μαντρόσκυλο του μεγάλου κεφαλαίου απέναντι στους εργατικούς-λαϊκούς αγώνες και το ταξικό κίνημα.

Πίσω από το «αντισυστημικό» προσωπείο της ναζιστικής οργάνωσης κρύβεται η δουλικότητα της απέναντι στο μεγάλο κεφάλαιο, στους εφοπλιστές και τους μεγαλοεργοδότες. Τα παραδείγματα είναι ουκ ολίγα:

136 ερωτήσεις στη Βουλή υπέρ των συμφερόντων και των φοροελαφρύνσεων του εφοπλιστικού κεφαλαίου…

οι από του βήματος της Βουλής «ύμνοι» απέναντι στο μεγαλοεπιχειρηματία Λάτση, «έναν εκ των πλουσιοτέρων ανθρώπων της γης»…

η θέση τους να μην περικοπεί ούτε ευρώ απ’ τις ΝΑΤΟϊκές εξοπλιστικές δαπάνες, μιας και η δολοφονική συμμαχία του ΝΑΤΟ, σύμφωνα με τους «πατριώτες» και «αντισυστημικούς» χρυσαυγίτες, εξυπηρετεί τα εθνικά συμφέροντα της χώρας…

η «πρεμούρα» τους μην τυχόν και φορολογηθεί επιπλέον η… «αναξιοπαθούσα» τάξη των ελλήνων καπιταλιστών, την ίδια στιγμή που ζητάνε επίμονα νέες φοροαπαλλαγές και επιδοτήσεις για τους μεγαλοεπιχειρηματίες…

τα δουλεμπορικά γραφεία με τα οποία, εκμεταλλευόμενοι την ανεργία και την απελπισία συμπολιτών μας, εξασφαλίζουν πάμφθηνο εργατικό δυναμικό για μεγαλοεργοδότες…

ο ρόλος τους ως μαντρόσκυλων των εφοπλιστών στο Πέραμα, έχοντας αναλάβει να τραμπουκίζουν και να απειλούν πρωτοπόρους εργάτες και συνδικαλιστές («το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ θα εξαφανιστούν απ’ δω πέρα» απειλούσε ο χρυσαυγίτης Λαγός λίγους μήνες πριν τη δολοφονικη επίθεση στα μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ τον Σεπτέμβρη του 2013).

Εκτός από γέννημα-θρέμμα του καπιταλιστικού συστήματος και τσιράκια του μεγάλου κεφαλαίου, εκτός από ιδεολογικοί απόγονοι και «σπορά των ηττημένων του 1945», δηλαδή των Ναζί, ο εσμός των εγκληματιών της Χρυσής Αυγής είναι και κάτι άλλο: Είναι, όπως είχε πει τον περασμένο Σεπτέμβρη σε μια ομιλία του ο Θανάσης Παφίλης, ένας εσμός από «τομάρια και κότες». Είναι τόσο τομάρια και τόσο κότες ώστε αφότου μαθεύτηκε η δολοφονία του Παύλου Φύσσα άρχισαν οι μεταξύ τους κατηγορίες και τα αλληλοκαρφώματα. Είναι, τόσο τομάρια και τόσο κότες που ενώ είναι καραμπινάτοι, πατενταρισμένοι Ναζί, δεν το παραδέχονται αλλά παριστάνουν τους εθνικιστές.

Γι’ αυτούς, λοιπόν, τους ιδεολογικούς απογόνους του Χίτλερ και των Ναζί με το αντισυστημικό προσωπείο, αξίζει να παραθέσουμε τη φράση ενός ομοϊδεάτη τους, του  αμερικανού ποιητή Έζρα Πάουντ ο οποίος έλεγε: «αν δεν κάνεις θυσίες για τις Ιδέες σου, τότε ή εσύ δεν αξίζεις ή οι ιδέες σου».

Στην περίπτωση του χρυσαυγίτικου ναζιστικού εξαμβλώματος ισχύουν και τα δύο: δεν αξίζουν μία ούτε οι ίδιοι, ούτε οι ιδέες τους.

Νίκος  Μόττας