Για Βατόμουρο

Αν στον αντίποδα του Νόμπελ υπήρχε το Βατόμουρο Μαθηματικών, θα έπρεπε να απονεμηθεί στον υπουργό Οικονομίας Γ. Σταθάκη, τον μεγαλοαστό με το σαρδόνιο χαμόγελο και το μπλαζέ ύφος, που παριστάνει τον μεγάλο οικονομολόγο. Θαυμάστε τον: "Προβλέπεται 2,5% ύφεση φέτος, 1% του χρόνου, το οποίο σημαίνει ότι η οικονομία γυρίζει σε ανάπτυξη κάποια στιγμή το 2016, αφού μειώνεται η ύφεση, απλά μαθηματικά είναι"!

Τρεις το λάδι, τρεις το ξύδι, έξι το λαδόξυδο, όπως έλεγε ο πονηρός μπακάλης του παραδοσιακού ανέκδοτου. Μόνο που εκείνος απευθυνόταν σε νοικοκυρές που δε γνώριζαν ανάγνωση και γραφή, πρόσθεση και αφαίρεση. Ενώ ο Σταθάκης απευθύνεται σε ανθρώπους που, αν μη τι άλλο, γνωρίζουν τι σημαίνει μείωση και τι σημαίνει αύξηση. Οπως επίσης γνωρίζουν πως η πτώση του ρυθμού μείωσης, στη μονάδα του χρόνου, δε γίνεται με αύξηση, αλλά πάλι με μείωση.

Γιατί έπρεπε να πέσει τόσο χαμηλά, να εξευτελιστεί σε τέτοιο βαθμό ένας καθηγητής πανεπιστημίου που παριστάνει το μεγάλο οικονομολόγο (τρομάρα του); Για να δικαιολογήσει τον Τσίπρα, που την προηγουμένη είχε μιλήσει για ανάπτυξη από το πρώτο εξάμηνο του 2016, όταν το Προσχέδιο Κρατικού Προϋπολογισμού προβλέπει μείωση του ΑΕΠ για ολόκληρο το 2016. Σκεφθείτε το, όμως, και διαφορετικά, πέρα από τη γελοιοποίηση του Σταθάκη. Πόσο αδίστακτοι πολιτικά και ανάλγητοι κοινωνικά μπορεί να είναι αυτοί οι άνθρωποι, που δε διστάζουν να (προσπαθήσουν να) υποτιμήσουν τόσο χυδαία τη νοημοσύνη του ελληνικού λαού; Τι μπορεί να τους σταματήσει, όταν έχουν πετάξει κάθε ηθικό έρμα;