Η μεγάλη χειρονομία

gallery thumbnail
1. Η μεγαλύτερη χειρονομία που έκανε το Κόμμα στο κίνημα δεν ήταν μόνο να αφυπνίσει τον κόσμο για τα δικαιώματά του, αλλά να προχωρήσει σε μια χειρονομία δραστική, η οποία έπαιξε καθοριστικό ρόλο σε κάθε αγωνιστή προσωπικά. Η καθημερινή μιζέρια οδηγούσε πολλές φορές τον εργαζόμενο να βιώνει μια κατάσταση ψυχικής αποτυχίας, που του είχε ενσταλάξει ο αστικός τρόπος ζωής με τη γνωστή ρήση «αν θέλεις να τη βγάλεις καθαρή μέσα στην κοινωνία, πρέπει να γίνεις τσάμπιον». Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ο εργαζόμενος να γίνει εχθρός του εαυτού του.
2. Ο κομμουνισμός που ονόμαζε ο ποιητής Λαπαθιώτης «το τελευταίο ατού της ταλαιπωρημένης ανθρωπότητας» διαδόθηκε - μέσω της δύναμης του Μαρξ και του ποιητή της πράξης Λένιν - μέσα σε κάθε ύπαρξη, λες και τα έργα που γράφτηκαν ν' αφορούσαν τον καθένα χωριστά, κυρίως στην καθημερινότητα και στις σχέσεις γύρω από το οικογενειακό τραπέζι. Δώρο μοναδικό, ηρωική έξοδος από τη βαρβαρότητα, διάλυση της βαρβαρότητας με τίμημα συνήθως βαρύ. Αν δεν είχε συντελεστεί αυτή η έξοδος, ακόμη θα ήμασταν εχθροί του εαυτού μας, αμείλικτοι, αφού θα πιστεύαμε μόνο τα βιβλία και τις φυλλάδες των πουλημένων κονδυλοφόρων της κυρίαρχης ιδεολογίας. Δυστυχώς, παρά τον μεγάλο αγώνα και την αγωνία των κομμουνιστών, η πίεση που ασκούν οι τεχνικοί της εξουσίας χτυπά τον εργαζόμενο στα σπλάχνα του έτσι που δεν είναι ικανός να αγαπήσει τον εαυτό του και λειτουργεί σαν ένα εσωτερικό κύκλωμα δίχως διέξοδο.
3. Πιστεύω ότι η αρχή της μη εχθρότητας ενάντια στον εαυτό μας - για κάθε αγωνιστή - έγινε με την ίδρυση του ΚΚΕ και πιο παραστατικά από τον Νίκο Ζαχαριάδη· χωρίς να υποτιμώ τους προδρόμους αυτής της ιδέας, τους αγωνιστές που έδωσαν το αίμα τους στις φυλακές και στα ξερονήσια. Ο αγαπημένος Νίκος, μέσω του πάθους, έθεσε σε λειτουργία ένα μηχανισμό ψυχικής ανταρσίας σε κάθε αγωνιστή και τον έκανε να ξεπεράσει την έννοια της προσωπικής αποτυχίας.
4. Τέτοιου είδους ανταρσία απλώθηκε και στον κόσμο, που, ενώ δεν ακολουθούσε τους κομμουνιστές, για πρώτη φορά έστω με τη λοξή τους σκέψη δέχτηκαν ένα δροσερό αεράκι αξιοπρέπειας και αυθόρμητα έβγαλαν σιγά - σιγά τον εαυτό τους ως εχθρό από το κάδρο και στη θέση του έβαλαν όσους τον αφανίζουν.
5. Το δώρο του κομμουνισμού χτυπήθηκε χειρότερα και από την ιδέα του διαβόλου στη σύγχρονη κοινωνία, γνωρίζοντας πολύ καλά όσοι συμμετείχαν στο χτύπημα ό,τι έπρεπε να εξαφανίσουν κάθε ανθρώπινο συναίσθημα και το κατάφεραν από τη στιγμή που είχαν όλα τα μέσα μαζί τους.
6. Οσο κι αν οι ηλίθιοι ψυχαναλυτές δίνουν στην εποχή μας τα ρέστα τους όταν εμφανιστεί μπροστά τους ένας ακόμα (πάντα με τις προδιαγραφές των αστών) «προσωπικά αποτυχημένος», προσπαθούν παρά ταύτα να τονώσουν το εγώ του με αρκετές δόσεις ναρκισσισμού, αγνοώντας τον Πέτερ Χάντκε: «Υπάρχει μια κόπωση όπου το εγώ αφήνεται στον κόσμο, μια υγιής κόπωση που εναποθέτει την εμπιστοσύνη της στον κόσμο. Η κόπωση του εγώ κατά μόνας είναι μια κόπωση χωρίς κόσμο· πτωχύνει και καταστρέφει τον κόσμο, απομονώνει και καταστρέφει κάθε σχέση με τον άλλον, υπέρ μιας ναρκισσιστικής σχέσης με τον εαυτό».
7. Σύντροφοι, εσείς που βρίσκεστε στην πρώτη γραμμή του αγώνα, γνωρίζω πως αρκετές φορές βιώνετε τη διπλή μοναξιά της πρωτοπορίας, γνωρίζω πως δεν είναι εύκολη υπόθεση η θέση σας. Αλλά εσείς που παίζετε στα δύσκολα, νιώθετε ότι ο πολίτης δεν πρέπει να γίνει εχθρός του εαυτού του, δεν αξίζει να πάρει μια θέση στην ατέλειωτη σειρά των αποτυχημένων της Δύσης. Ανήκουμε στην καθ' ημάς Ανατολή, όπου το παιχνίδι επιτυχίας - αποτυχίας ουδεμία σχέση έχει μ' εμάς. Αυτή, σύντροφοι, είναι μια επιπλέον διακονία και είμαι σίγουρος ότι - όπως και τις άλλες - θα φέρετε και αυτή σε πέρας.
Γιώργος  ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις