Κράτα μικρό καλάθι...

Είναι γνωστό πλέον ότι ο ΣΥΡΙΖΑ σταδιακά αναίρεσε μία προς μία τις υποσχέσεις που είχε δώσει στο λαό. Αυτό όμως διόλου δεν απαλύνει την κυνικότητα παραδοχών, όπως αυτή που έκανε ο Γ. Δραγασάκης μιλώντας στον ρ/σ «Αθήνα 9,84». Εκεί, λοιπόν, δήλωσε ότι κατά τη γνώμη του «η στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να είναι "μικρό καλάθι"» και αν κάποιος έχει καταλάβει το αντίθετο, τότε πρόκειται «απλά για εντύπωση»!

Διευκρίνισε ότι αν αύριο ο ΣΥΡΙΖΑ αναλάβει κυβέρνηση της χώρας τότε«θα πας με τα λεφτά που έχεις, που θα βρεις, ό,τι υπάρχει». Για να κάνει τι; Απαντά «ένα πρόγραμμα για τους άστεγους», ένα άλλο «για την αντιμετώπιση της πείνας»... Ο,τι δηλαδή κάνουν οι δήμοι, οι εκκλησίες, οι ΜΚΟ με τα συσσίτια και τα καταλύματα για όσους δεν έχουν πού την κεφαλήν κλίνη: Παρηγοριά στον άρρωστο μέχρι να βγει η ψυχή του...

Ο ΣΥΡΙΖΑ τάζει ψίχουλα, τόσα όσα να μη σωριάζονται σαν κοτόπουλα στους δρόμους οι άνθρωποι του μόχθου. Τόσα όσα θα του επιτρέψουν να κρατά σε επίπεδα ασφαλείας για την αστική τάξη τη λαϊκή οργή, βαλβίδες εξαέρωσής της. Αυτή η περιβόητη «κοινωνική συνοχή» στην οποία ομνύει είναι όρος για την καπιταλιστική ανάκαμψη και ο ΣΥΡΙΖΑ το γνωρίζει εξ ου και δεσμεύεται στην πλουτοκρατία πως θα κάνει το παν για να την πετύχει.

Τι άλλο θα κάνει για την πλουτοκρατία; Λέει ο Γ. Δραγασάκης: «Διαπραγμάτευση με συναίνεση. Αυτό που κάνουν ως τώρα οι κυβερνήσεις. Επειδή υπάρχει τέτοια ασυμμετρία δύναμης, αυτό καταλήγει σε υποταγή. Το δεύτερο είναι ή όλα ή τίποτα. Πάμε σε ρήξη (...) Αυτό το απορρίψαμε. Πάμε, λοιπόν, σε μια διαπραγματευτική λογική, διεκδικητική θα έλεγα, που λέει ότι εμείς λέμε ότι "με αυτή την πολιτική οδηγούμαστε σε καταστροφή, ενώ με μια άλλη πολιτική μπορούμε να διασώσουμε ό,τι μπορούμε και να χαράξουμε μια διαφορετική πορεία". Διεκδικούμε καταρχάς να γίνει δεκτή αυτή η θέση. Εφόσον δεν γίνει δεκτή, πρέπει να είμαστε έτοιμοι και για ρήξη, αλλά εντός της Ευρωζώνης πάντα (...) Και δεύτερον, δεν μπορεί η οικονομία στην κατάσταση που έχει περιέλθει, να βγει από την ύφεση, χωρίς μια χρηματοδοτική ώθηση».

Θα πάνε, δηλαδή, να αξιώσουν ρευστό για τους καπιταλιστές της Ελλάδας, υπογράφοντας εκ των προτέρων δηλώσεις αφοσίωσης στην ΕΕ και την Ευρωζώνη. Αυτό είναι γνωστό, μένει να φανεί και το πώς θα φύγουν. Γιατί στα τραπέζια της ευρωενωσιακής λυκοσυμμαχίας όλοι διαπραγματεύονται για λογαριασμό των αστικών τους τάξεων, κάποιοι από θέση ισχύος και δεν εννοούμε την αστική τάξη της Ελλάδας και τους πολιτικούς της εκπροσώπους, λόγω ανισομετρίας. Παραχωρήσεις δεν γίνονται, οίκτος δεν υπάρχει, αποφάσεις παίρνονται με γνώμονα συμφέροντα και πάντως όχι των λαών. Μόνο για να περάσει ο ΣΥΡΙΖΑ την πόρτα τους πρέπει να έχει συμφωνήσει πως όσα λαϊκά δικαιώματα έχουν απομείνει θα πάνε στην καρμανιόλα κι εντός της αιθούσης η μάχη θα δοθεί, όπως δίνεται και σήμερα, για τους άρπαγες και για καλύτερους όρους κλοπής του κοινωνικά παραγόμενου πλούτου.

Β.