Ο ΣΥΡΙΖΑ για το "αντιρατσιστικό"

Δ

εν πάει καιρός που ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφιζε στη Βουλή τη βασισμένη στον «τρομονόμο» τροπολογία για την αναστολή χρηματοδότησης κομμάτων, με την οποία ενισχύθηκε το οπλοστάσιο των αντιπάλων του εργατικού λαϊκού κινήματος. Και δεν πέρασαν παρά λίγες μέρες από την ανταλλαγή κατηγοριών με τα «ΝΕΑ» για το ποιος είναι περισσότερο «σταλινικός». Εξετάσεις στους αστούς έδινε και στη μία και στην άλλη περίπτωση. Ηταν συνεπώς αναμενόμενη η στάση του απέναντι στο «αντιρατσιστικό» νομοσχέδιο που κατέθεσε η κυβέρνηση και η παγερή του αδιαφορία για το γεγονός ότι αυτό ενσωματώνει απόφαση της ΕΕ που ανοίγει επικίνδυνους δρόμους για την ποινικοποίηση της λαϊκής πάλης, των ριζοσπαστικών ιδεών, της κομμουνιστικής ιδεολογίας και δράσης.

Σ

τη σχετική του ανακοίνωση η μόνη αναφορά έχει ως εξής: «Επιχειρεί να εντάξει στην εθνική νομοθεσία την απόφαση - πλαίσιο 2008/913/ΔΕΥ του Συμβουλίου της ΕΕ, η οποία εστιάζει στο ρατσιστικό λόγο, αντί να προβλέπει την τιμωρία του δράστη της αξιόποινης πράξης με ρατσιστικά χαρακτηριστικά». Το ότι στην πραγματικότητα η απόφαση - πλαίσιο της ΕΕ στοχοποιεί το ριζοσπαστικό λόγο και δρομολογεί «τιμωρίες» για τη ριζοσπαστική δράση, είναι ανάξιο λόγου για το ΣΥΡΙΖΑ. Το ότι η απόφαση - πλαίσιο της ΕΕ προωθεί ουσιαστικά την επικίνδυνη θεωρία των «δύο άκρων» και του «ολοκληρωτισμού», όπου ανιστόρητα τσουβαλιάζεται ο φασισμός - ναζισμός με τον πιο αδιάλλακτο αντίπαλό του, αυτόν που τον συνέτριψε στο πεδίο της μάχης, τον κομμουνισμό, μάλλον δεν ενοχλεί ιδιαίτερα το ΣΥΡΙΖΑ. Αλλωστε έχει προσυπογράψει πολλές φορές την κυρίαρχη αντιδραστική ανάγνωση και ερμηνεία ιστορικών γεγονότων, μεταξύ άλλων και στα ίδια τα ντοκουμέντα του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς, της οπορτουνιστικής δύναμης που επέλεξε τον Αλ. Τσίπρα ως υποψήφιο πρόεδρο της Κομισιόν.

Η

 στάση του ΣΥΡΙΖΑ είναι η αναμενόμενη για μια δύναμη από το στρατόπεδο της αστικής τάξης που ορέγεται τη διαχείριση της εξουσίας της. Ο αντίπαλός της είναι και δικός του αντίπαλος. Γι' αυτό όχι μόνο αποκηρύσσει το σοσιαλισμό που οικοδομήθηκε, αλλά και τον πολεμά με όπλο τον «αντισταλινισμό». Φυσιολογική αντίδραση για όποιον γνωρίζει πως εκεί όπου θα ξημερώσουν καλύτερες μέρες για τον κόσμο της δουλειάς, εκεί θα πέσει η αυλαία για την τάξη των εκμεταλλευτών συμπαρασύροντας μαζί της στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας και όσους την υπηρέτησαν.

Ψ.