Κολλημένοι στον ευρωμονόδρομο...

Σε συνέντευξή του το περασμένο Σάββατο ο Φ. Κουβέλης δήλωνε ότι η παραμονή στο ευρώ είναι το μείζον και πως για την εξασφάλισή της πρέπει να εφαρμοστούν στο ακέραιο τα μέτρα που ισοπεδώνουν μισθούς, συντάξεις, δικαιώματα. Την ίδια παντιέρα, όμως, υψώνει και ο ΣΥΡΙΖΑ που - με αφορμή τις συναντήσεις του Α. Σαμαρά με Μέρκελ και Ολάντ - επικρίνει την κυβέρνηση ότι η πολιτική που εφαρμόζει διαλύει την Ευρωζώνη και θέτει σε κίνδυνο την παραμονή της Ελλάδας σ' αυτήν.

Αναφέρει σε ανακοινώσεις του: «(...) η ανάπτυξη και η ανάκαμψη της οικονομίας, όσο και η παραμονή στην Ευρωζώνη υπονομεύονται από την ίδια την υλοποίηση της πολιτικής της λιτότητας και της ύφεσης σε πανευρωπαϊκό επίπεδο», «η κυβέρνηση όχι μόνο δεν έχει να προτείνει προς τους Ευρωπαίους ηγέτες ένα διαφορετικό δρόμο για την Ελλάδα και την Ευρώπη, έξω από τα μνημόνια της χρεοκοπίας και της αποδόμησης της Ευρώπης, αλλά συντάσσεται ψυχή τε και σώματι με τις πιο ακραίες και εκβιαστικές πολιτικές προς τους ευρωπαϊκούς λαούς», «καμία επίκληση για τη "σωτηρία" της χώρας και την παραμονή της στο ευρώ δεν είναι δυνατό να αντικρούσει ότι η Ευρωζώνη διαλύεται από τις ακραίες πολιτικές λιτότητας και δημοσιονομικής πειθαρχίας».

... σπέρνουν αυταπάτες

Αμφότεροι δηλαδή, κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση, δηλώνουν ότι μοιράζονται τον ίδιο στόχο. Οτι θέλουν την έξοδο απ' την κρίση, την ανάπτυξη, την παραμονή στην Ευρωζώνη. Ο ΣΥΡΙΖΑ ισχυρίζεται ότι μπορεί να τα πετύχει όλα αυτά κρατώντας και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο. Και λέει, φυσικά, συνειδητά ψέματα. Περιθώριο φιλολαϊκής διαχείρισης της κρίσης δεν υπάρχει και αν υπήρχε οι σημερινοί κυβερνώντες δε θα το παραχωρούσαν στον ΣΥΡΙΖΑ. Δυνατότητα να μείνει η χώρα στην ΕΕ και στο ευρώ αλλά να μην υφίσταται ο λαός τις συνέπειες της στρατηγικής της, όπως αυτή εξειδικεύεται στα μνημόνια ή στην εφαρμοζόμενη πολιτική άλλων χωρών - μελών της ΕΕ, επίσης δεν υπάρχει.

Ο ΣΥΡΙΖΑ σπέρνει αυταπάτες και αποπροσανατολίζει το λαό ισχυριζόμενος ότι η έξοδος απ' την κρίση μπορεί να γίνει κατά τρόπο αμοιβαία επωφελή για το κεφάλαιο και τους εργαζόμενους. Γεγονός όμως είναι ότι υπερασπιζόμενος την ΕΕ υπερασπίζεται τη φιλομονοπωλιακή της στρατηγική, σύμφωνα με την οποία τα μονοπώλιά της θα βγουν απ' την κρίση πατώντας στις πλάτες των λαών, στο πτώμα κάθε δικαιώματος που είχαν ως σήμερα.

Ριζοσπάστης