Ενίσχυση του ΚΚΕ ενάντια στον ευρωατλαντισμό του νέου δικομματισμού

Α
πό αύριο, 12 Γενάρη και έως τις 12 Φλεβάρη, η τουρκική κυβέρνηση, κλιμακώνοντας τις προκλήσεις, προχωρά σε υποβρυχιακή άσκηση του τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού, με τη συμμετοχή και πλοίων επιφανείας, φρεγατών ή κορβετών, καθώς επίσης και με αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας.
Για τη διεξαγωγή αυτών των γυμνασίων, η τουρκική πλευρά προχώρησε στην έκδοση subnote (Ναυτική Αγγελία Κίνησης Υποβρυχίων), με την οποία δεσμεύει μία περιοχή από τη Ρόδο και το Καστελόριζο έως την ανατολική Κρήτη και δυτικά της Κύπρου.
Τα τουρκικά ναυτικά γυμνάσια έρχονται σε μια στιγμή, όπου στο στόχαστρο των μονοπωλίων έχει βρεθεί ο ενεργειακός πλούτος της περιοχής, την ώρα που εξακολουθούν να υπάρχουν διαφωνίες γύρω από τον καθορισμό των Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών (ΑΟΖ) στην περιοχή, με ουσιαστικότερο πρόβλημα τις «γκρίζες ζώνες», με τις οποίες η Αγκυρα «χρωματίζει» πλέον όχι μόνον το Αιγαίο, αλλά και άλλες περιοχές της Ανατολικής Μεσογείου.
Την ίδια ώρα, οι πρωθυπουργοί της Τουρκίας και της Ελλάδας, Α. Νταβούτογλου και Αντ. Σαμαράς, προσπαθώντας να αμβλύνουν τις εντυπώσεις της όξυνσης, πραγματοποίησαν μέσα στις γιορτές επισκέψεις στην ελληνοτουρκική μεθόριο.
Ωστόσο, όπως δείχνει η πραγματικότητα, τα προβλήματα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις συνεχίζονται, παρά τα λεγόμενα κοινά υπουργικά συμβούλια με την Τουρκία, τα ζεϊμπέκικα και τις κουμπαριές, ή τις περαντζάδες στα σύνορα.
Το περιφερειακό και διεθνές περιβάλλον
Μάλιστα, αυτές οι εξελίξεις στις ελληνοτουρκικές σχέσεις δεν μπορούν να αποσπαστούν από τις γενικότερες εξελίξεις στην περιοχή μας, στα Βαλκάνια, στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή, όπου εκδηλώνονται έντονες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και απειλές.
Μέσα σ' αυτό το περιβάλλον κινούνται οι αντιφατικές σχέσεις ανταγωνισμού και συνεργασίας μεταξύ ελληνικών και τουρκικών μονοπωλιακών ομίλων και κυβερνήσεων, όπου παραμένουν κι άλλαπροβλήματα, όπως αυτά με τη FYROM και την Αλβανία. Αλλά και τριβές μεταξύ άλλων χωρών της περιοχής, όπου αναπτύσσονται διάφοροι αλυτρωτισμοί και μεγαλοϊδεατισμοί, με ισχυρότερο στη δεδομένη φάση αυτόν της «Μεγάλης Αλβανίας».
Επιπλέον, στην περιοχή εξελίσσεται ο σφοδρός ανταγωνισμός ΗΠΑ - ΕΕ με τη Ρωσία. Το ΝΑΤΟικό άνοιγμα στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη, η διαπάλη για το φυσικό πλούτο της Κασπίας και τους δρόμους μεταφοράς του που περνάνε από την περιοχή μας, ο σχεδιασμός ένταξης της Ουκρανίας και της Γεωργίας στο ΝΑΤΟ, η ανάπτυξη της λεγόμενης Αμερικανο-ΝΑΤΟικής «αντιπυραυλικής ασπίδας» στην περιοχή, που σχετίζεται και με το δόγμα του «πρώτου πυρηνικού πλήγματος», αποτελούν ζητήματα αντιπαράθεσης των ΗΠΑ - ΕΕ -ΝΑΤΟ με τη Ρωσία.
Είδαμε πώς, μετά την ωμή επέμβαση των ΗΠΑ και της ΕΕ στην Ουκρανία, στο φόντο του παραπάνω ανταγωνισμού με τη Ρωσία, στη χώρα αυτή αναδείχτηκαν στην κυβέρνηση αντιδραστικές πολιτικές δυνάμεις, κι αυτή άρχισε να φυλλορροεί.
Στα νοτιοανατολικά της περιοχής, συνεχίζεται ο πόλεμος στο Ιράκ και στη Συρία, ενώ στη Λιβύη, μετά την ΝΑΤΟική επέλαση, η κατάσταση είναι διαλυτική. Σε Αίγυπτο και Τυνησία, μετά από λαϊκές εξεγέρσεις, επιχειρείται ένας αναγκαίος αστικός εκσυγχρονισμός των καθεστώτων της περιοχής, για τη διαιώνιση των καπιταλιστικών κερδών των μονοπωλίων, στις αγορές της περιοχής, μέσα στον οποίο εμπλέκονται και ξένες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις.
Επιπλέον, σήμερα χρησιμοποιείται και ο κίνδυνος της εγκληματικής οργάνωσης, του αποκαλούμενου «Ισλαμικού Κράτους», που, όπως και άλλες παρόμοιες οργανώσεις, στηρίχτηκε πολύμορφα, εκπαιδεύτηκε, εξοπλίστηκε από τις ίδιες τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους, για την προώθηση των δικών τους συμφερόντων στην περιοχή.
Από την άλλη συνεχίζεται, με τη στήριξη ΗΠΑ - ΕΕ, η επιθετικότητα του Ισραήλ κατά του Παλαιστινιακού λαού.
Κοντά σ' αυτά, στο «μάτι» των μονοπωλίων έχουν μπει τα ενεργειακά αποθέματα της Ανατολικής Μεσογείου και οι τρόποι εκμετάλλευσης και διαμελισμού τους.
Το ΝΑΤΟ και η ΕΕ ως δήθεν "εγγυητές" της ασφάλειας
Από τα επίσημα κυβερνητικά «χείλη» επαναλαμβάνεται, με κάθε ευκαιρία, πως η χώρα μας αποτελεί «πυλώνα σταθερότητας» στην περιοχή. Ισχυρίζονται πως αυτό συμβαίνει, γιατί η χώρα είναι μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ και υποστηρίζουν πως σε αντίθετη περίπτωση θα οδηγηθούμε στην καταστροφή. Στο δόγμα του «ανήκομεν εις την Δύσιν» έχει προσχωρήσει ανοιχτά και ο ΣΥΡΙΖΑ, μετά τις γνωστές δηλώσεις του Αλ. Τσίπρα: «... το λέω με όλη τη δύναμη της φωνής μου ότι η χώρα πράγματι είναι μια χώρα που ανήκει στο δυτικό πλαίσιο, ανήκει στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ, αυτό δεν αμφισβητείται...».
Αυτήν την επιλογή, ενσωμάτωσης της χώρας, δεν την αμφισβητούν κι οι άλλες αστικές πολιτικές δυνάμεις, όπως το Ποτάμι, οι ΑΝΕΛ, η ΧΑ κ.λπ.
Ωστόσο, η επιμονή των ελληνικών κυβερνήσεων ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ και των άλλων αστικών πολιτικών δυνάμεων στον «ευρωατλαντισμό» κάθε άλλο παρά γλίτωσε στο παρελθόν τον ελληνικό λαό από προβλήματα στα λεγόμενα «εθνικά θέματα», όπως ήταν η τραγωδία της Κύπρου ή αυτή των Ιμίων. Το αντίθετο!
Η εμπλοκή των Αμερικανο-ΝΑΤΟικών και Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών δημιουργεί τις βάσεις για τις «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο, τη διχοτόμηση της Κύπρου, αλλά και τη συνολικότερη αστάθεια στα Βαλκάνια.
Μήπως η χώρα μας δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, όταν η Τουρκία:
-- Προβάλλει εδαφικές διεκδικήσεις σε όλο το ανατολικό Αιγαίο;
-- Απειλεί με πόλεμο, σε περίπτωση που εφαρμοστεί η διεθνής σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας (επέκταση χωρικών υδάτων);
-- Εχει παρατάξει μια τεράστια στρατιωτική μηχανή από τον Εβρο μέχρι την Κύπρο;
-- Εξακολουθεί να διατηρεί υπό κατοχή σχεδόν τη μισή Κύπρο και δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία, που την απειλεί μονίμως;
Ολα τα παραπάνω συμβαίνουν μέσα στο ευρωατλαντικό πλαίσιο, κι όταν με ευθύνη ΕΕ, ΝΑΤΟ και ΗΠΑ τα Βαλκάνια και η Ανατολική Ευρώπη (βλέπε Ουκρανία) έχουν μετατραπεί σε «μαύρη τρύπα» της Ευρώπης, «μήτρα» συγκρούσεων, για την προώθηση των ιμπεριαλιστικών σχεδίων.
Οι «όρκοι» υποταγής προς τον ευρωατλαντισμό, που δίνουν οι δυνάμεις του νέου δικομματισμού (ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ), έχουν στόχο τη χειραγώγηση των συνειδήσεων των λαϊκών μαζών, την προσπάθεια να καλλιεργήσουν την αυταπάτη της «σιγουριάς» για το λαό μας, περιγράφοντας ως «εγγύηση» την παραμονή της χώρας μέσα στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ.
Υποστηρίζουν πως δήθεν δεν κινδυνεύουμε γιατί είμαστε μέσα στο «μαντρί» του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Αυτό είναι μια ακόμη διαστρέβλωση της πραγματικότητας, γιατί σ' αυτό το «μαντρί» ο «τσομπάνης» έχει όλα τα χρόνια... Πάσχα!
Η αιτία των προβλημάτων
Αυτό συμβαίνει για συγκεκριμένους λόγους. Γιατί οι συγκρούσεις, οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και ο πόλεμος γεννιούνται πάνω στο έδαφος της σύγκρουσης των διαφορετικών οικονομικών συμφερόντων, που διαπερνάνε ολόκληρο το σύστημα του καπιταλισμού. Αυτήν τη στιγμή στην περιοχή μας διεξάγεται σφοδρή διαπάλη για τα μερίδια των αγορών, τον ενεργειακό πλούτο της περιοχής, τους δρόμους μεταφοράς του. Η διαπάλη διεξάγεται με πολιτικά, διπλωματικά, οικονομικά, αλλά και στρατιωτικά μέσα. Αλλωστε, ο πόλεμος είναι η συνέχιση της πολιτικής με βίαια μέσα! Στην παραπάνω διαπάλη εμπλέκονται μεγάλα μονοπώλια, οι αστικές τάξεις της περιοχής, καθώς κι ισχυρότερες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Κανένας λαός δεν μπορεί να είναι σίγουρος σ' αυτές τις συνθήκες.
Το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, όπως αποδείχτηκε για άλλη μια φορά και μετά την ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ, όχι μόνον δεν είναι εγγυητές της «ασφάλειας», αλλά είναι παράγοντας επιδείνωσης της κατάστασης.
Οι αναφορές του ΣΥΡΙΖΑ σε «πολυδιάστατη πολιτική» μέσα στα πλαίσια της ΕΕ και του ΝΑΤΟ ισοδυναμούν με τους «αστερίσκους» στις κοινές αποφάσεις αυτών των ιμπεριαλιστικών οργανισμών, που στο παρελθόν έβαζαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Είναι στάχτη στα μάτια!
Ο δρόμος της πραγματικής διεξόδου
Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που όλα αυτά τα χρόνια μάχεται με συνέπεια για την αποδέσμευση της χώρας μας από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, κάτι που μπορεί να το εγγυηθεί η εργατική εξουσία, που θα βγάλει τη χώρα από τον κυκεώνα των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Με την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, τον κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας, τον εργατικό έλεγχο θα θέσει την οικονομία στη βάση της ικανοποίησης των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, επιδιώκοντας και τις ανάλογες επωφελείς για τη χώρα διεθνείς συνεργασίες.
Για να γίνει κάτι τέτοιο, απαιτείται η αλλαγή του συσχετισμού δύναμης. Η ήττα του ευρωατλαντισμού, της υποταγής στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ, που καλλιεργεί ο νέος δικομματισμός, η ενίσχυση της πάλης ενάντια στη συμμετοχή της χώρας μας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια, για την επιστροφή των στρατιωτικών δυνάμεων από τις ιμπεριαλιστικές αποστολές, την απομάκρυνση των ξένων στρατιωτικών βάσεων και των πυρηνικών, την αλληλεγγύη σε κάθε λαό που αγωνίζεται κι επιδιώκει να χαράξει το δικό του δρόμο ανάπτυξης, για την αποδέσμευση από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς. Για να απεμπλακεί η χώρα μας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους. Για να γίνει πράξη το σύνθημα: «Ούτε γη ούτε νερό στους φονιάδες των λαών!»
Για την ενίσχυση αυτού του αγώνα, σ' αυτήν την προοπτική, που είναι η μόνη που μπορεί να εξασφαλίσει την ειρήνη και την ασφάλεια των λαών, απαιτείται η σημαντική ενίσχυση του ΚΚΕ στις προσεχείς βουλευτικές εκλογές.
Ελισαίος  ΒΑΓΕΝΑΣ
Μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ
& Υπεύθυνος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις