Θολώνει τα νερά ... με ψευτοδιλήμματα

Η ερώτηση του πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, προχτές στη Βουλή, πολύ βολική και στο πνεύμα του ψευτοδιλήμματος: μνημόνιο - αντιμνημόνιο. «Είναι μνημόνιο», είπε, «το νομοσχέδιο για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης;». «Είναι μνημόνιο», είπε, «το νομοσχέδιο για τις 100 δόσεις;» Και βέβαια θα μπορούσε κάποιος να απαντήσει πως όχι δεν είναι μνημόνιο ούτε το ένα ούτε το άλλο. Στην πρώτη περίπτωση είναι η υλοποίηση των κατευθύνσεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης για τη διαχείριση της φτώχειας και της μιζέριας, πολιτική που εκφράζεται μέσα από το περιβόητο νομοσχέδιο για την ανθρωπιστική κρίση. Στη δεύτερη περίπτωση, πρόκειται για την υλοποίηση μιας πολιτικής που νομιμοποιεί τα αντιλαϊκά χαράτσια όπως το ΕΕΤΗΔΕ, ο ΕΝΦΙΑ, η εισφορά αλληλεγγύης, η περαίωση στους επαγγελματίες και θέλει να τα εισπράξει από όσους δεν έχουν στον ήλιο μοίρα.

Είναι, όμως, φιλολαϊκά αυτά τα μέτρα; Είναι φιλολαϊκό, δηλαδή, να λες στο λαό και μάλιστα στα πιο εξαθλιωμένα τμήματά του, ζήσε με μερικά ψίχουλα και αρκέσου σε αυτά; Είναι φιλολαϊκό να λες στο λαό «είναι πατριωτική στάση να πληρώσεις αντιλαϊκά χαράτσια»; Πού το είδαν αυτό. Και την ίδια στιγμή να έχεις αποδεχτεί τη στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ενωσης, να μην πειράζεις ούτε τρίχα από το αντιλαϊκό νομικό οπλοστάσιο και να διαβεβαιώνεις τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους ότι θα τους δώσεις κίνητρα και φοροαπαλλαγές για να επενδύσουν, ότι θα προχωρήσεις σε ιδιωτικοποιήσεις. Το για ποιον δουλεύει η κυβέρνηση είναι δεδομένο. Το για ποιον πρέπει να παλέψει ο λαός επίσης δεδομένο. Και οι δύο αυτοί δρόμοι δεν συναντιούνται πουθενά...