Τα ... τραμποειδή

Η ταχύτητα με την οποία τα ναζιστικά παράσιτα πετάνε και χώνονται στο κακοφορμισμένο δέρμα ενός «δυτικού» κόσμου και κατατρώγουν ως και τον τελευταίο ξενιστή, μετά την εκλογή Τραμπ, μετριέται μόνο με την ταχύτητα εξάπλωσης καλά κρυμμένων ιδεολογικών τρολ στον θαυμαστό καινούργιο κοινωνικά δικτυωμένο κόσμο. Ο ψευδοκοσμοπολίτης θηριώδης μεγιστάνας δεν είναι φυσικό πολιτικό «φαινόμενο» που έτυχε. Είναι όλος, αντίθετα, ένα συγκεκριμένο μετά - υπέρ - καπιταλιστικό σχέδιο που πέτυχε ακριβώς επειδή επένδυσε σε μια προσωπικότητα, μια εικόνα (ίματζ) που διευκολύνει την εφαρμογή αναδιάταξης των μονοπωλιακών συμφερόντων στην παγκοσμιοποιημένη αγορά, ταυτόχρονα εκστασιάζοντας και εξεγείροντας παγιδευμένες μάζες. Δεν μπορεί να αντιπαρατεθεί στον Τραμπ, σε αυτό το επίπεδο του μοδάτου φασίστα του 21ου αιώνα κανένας, αν δεν είναι ουσιαστικά χειρότερός του και με μεγαλύτερη στήριξη πολιτών απ' τον έναν στους δύο που διαθέτει αυτήν τη στιγμή στις ΗΠΑ εκείνος. Είναι η επιτομή της σήψης, του τεχνολογικά προηγμένου καπιταλιστικού συστήματος και μόνον οι αφελείς δεν διέκριναν ότι η Κλίντον ήταν ακριβώς ίδια αλλά με διαφορετικό επικοινωνιακό περιτύλιγμα. Δεν θα αναλύσω εδώ, παρά μόνον το άκρως επικίνδυνο επικοινωνιακό οπλοστάσιο των αναρίθμητων «τραμποειδών» ηγετίσκων, φυρερίσκων εντός - εκτός πολιτικής και εντός - εκτός της διπλανής πόρτας, της πραγματικής ή δικτυακής.

Η παγκοσμιοποιημένη «Βαϊμάρη», που δεν υπήρξε ποτέ ως δημοκρατία για να πέσει, βρήκε στον Τραμπ το υπερπροβεβλημένο άλλοθί της στον εικοστό πρώτο αιώνα για να φαίνεται ότι πέφτει αλλά στην πραγματικότητα να προσχωρεί κατ' αρχήν σε αυταρχισμούς και κατ' αρχάς σε δήθεν κατάλυση του εξουσιαστικού αστικού πρωτοκόλλου. Επεται η θεσμοθέτηση κάθε φοβίας, πλέγματος, ανασφάλειας, άγνοιας του χειραγωγημένου μικροαστού ανθρώπου ως υπόδειγμα ενδοσυστημικής αντισυστημικής συμπεριφοράς. Για παράδειγμα, στη Ρωσία «επιβάλλεται» ο ξυλοδαρμός γυναικόπαιδων απ' τον άνδρα της οικογένειας ως λίγο πριν το νοσοκομείο για το καλό της οικογένειας. Στις ΗΠΑ, πέρα απ' τα φανταχτερά τείχη και σύνορα συρρικνώνεται το δικαίωμα στην άμβλωση με οικονομικό και λειτουργικό στραγγαλισμό κάθε φορέα που για το ζήτημα αυτό δεν ήταν άλλωστε ποτέ κρατικός. Στην Ελλάδα θηριώδεις λαγοί και πετραχήλια τα βάζουν με μικροπαίδια αναλαμβάνοντας την πολιτική ευθύνη για φόνους ενηλίκων και κρύβοντας καλεσμένους Γερμανούς ναζιστές στην αγκαλιά μιας θερμής διαδήλωσης για τα Ιμια...

Ο ορυμαγδός τέτοιων φαινομενικά μικρότερων από την υψηλή πολιτική και γεωστρατηγική διπλωματία επιδείξεως επιβολής της καλοντυμένης εκβαρβαρισμένης δύναμης των απανταχού «εκλεγμένων» νεοναζιστών έχει στόχο: να πλασάρει ως φυσική εξέλιξη και ολική λύση την κάθαρση που πάντα επιφυλάσσουν τα ζιζάνια και παράσιτα στα χωράφια του κόσμου των ανθρώπων. Αμα ξεκινήσεις απ' το νηπιαγωγείο, το σεξ, το σώμα και τον ύπνο χωρίς όνειρα των ανθρώπων, τότε αλλάζεις νόμισμα ή εκτοξεύεις Χιροσίμες και Ναγκασάκια μ' ένα τουίτ που έχει προεξοφλήσει ότι εκατομμύρια followers (ακόλουθοι - παρακολουθήματα) δεν θα σε ακολουθήσουν απλώς, αλλά θα μετατρέψουν σε ασφαλείς Ηνωμένες Πολιτείες το σπίτι, το σχολείο, το γραφείο, τη γειτονιά, την παρέα τους.

Οποιος είδε και άκουσε το χρυσαυγίτη παπατζή να δηλώνει στη Βουλή προχτές «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο» καταλαβαίνει πολύ καλά τι σημαίνει να κυβερνά αυτόν τον τόπο τυπικά η αριστερά και ουσιαστικά ο ευθύς εξαρχής και προ πολλού φίλος και υποστηρικτής του Τραμπ, Πάνος Καμμένος, που κρατάει το τιμόνι του παιδιού με το σπασμένο χέρι στο τρενάκι της ριζοσπαστικής αριστεράς. Ο φασισμός του εικοστού πρώτου αιώνα έρχεται λουσάτος, βρωμόστομος και χωρίς πρωτόκολλο, έχοντας καταφέρει η κόλαση να μη μοιάζει του Δάντη αλλά του Σώρα.

Λιάνα ΚΑΝΕΛΛΗ