Η αντιλαϊκή πολιτική "τέχνας" χειραγώγησης κατεργάζεται

gallery thumbnail
Η ομιλία του Αλ. Τσίπρα στην εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ για τον ένα χρόνο στη διακυβέρνηση «ξετυλίχτηκε» γύρω από ορισμένους βασικούς άξονες, προσεκτικά επιλεγμένους. Προφανής τους στόχος να νομιμοποιήσουν στις λαϊκές συνειδήσεις τις κυβερνητικές αντιλαϊκές επιλογές μέσα από ισχυρισμούς ότι άλλες θα ήταν πολύ χειρότερες, να αποσπάσουν τη λαϊκή συναίνεση ή έστω ανοχή στα νέα μέτρα, με εκβιασμούς και αυταπάτες, αλλά και να σπείρουν τα «ζιζάνια» του «διαίρει και βασίλευε» μέσα στο λαό. Οι άξονες αυτοί φαίνεται πως θα κυριαρχήσουν στη ρητορική της κυβέρνησης το επόμενο διάστημα καθώς θα επιδιώξει να περάσει και νέα αντιλαϊκά μέτρα με τις λιγότερες δυνατόν αντιδράσεις.
"Το μη χείρον βέλτιστον"...
«Αν δεν ήμασταν εμείς τα πράγματα θα ήταν πολύ χειρότερα». Αυτός ο ισχυρισμός κυριάρχησε στην ομιλία του πρωθυπουργού και προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, που υποστήριξε ότι το ίδιο το μνημόνιο που υπέγραψε, θα ήταν πολύ χειρότερο αν είχε υπογραφτεί απ' την κυβέρνηση της ΝΔ.
«Τους βρίσκαμε μπροστά μας σε όλη τη διάρκεια της πολύμηνης διαπραγμάτευσης (...) να μας καταγγέλλουν γιατί δεν υπογράφαμε, όπως όπως και κακήν κακώς, ό,τι μας ζητούσαν τότε οι δανειστές. Φωνάζανε να υπογράψουμε τότε τα τρισχειρότερα», ανέφερε.
Μάλιστα, στο σημείο αυτό επιχείρησε να φιλοτεχνήσει για την κυβέρνησή του το προφίλ του δεινού διαπραγματευτή, που ανάμεσα στα «τρισχειρότερα» και το «μεγάλο κακό», έφερε ένα απλώς δύσκολο μνημόνιο, για το οποίο άρα του οφείλει και «ευχαριστώ» ο λαός.
Στη συνέχεια, με μια παράθεση των κακών που σχεδίαζε η κυβέρνηση της ΝΔ επιχείρησε να βγάλει λάδι όσα οι επιλογές της κυβέρνησής του επέφεραν στο λαό, σωρευτικά σε όσα του είχαν φορτώσει προηγούμενες κυβερνήσεις: «Γιατί αυτός ο λαός δεν έχει μνήμη χρυσόψαρου (...) Ξέρουμε να υπολογίσουμε τι ακριβώς θα γινότανε αν παρέμενε στην εξουσία. Ηταν δεσμευμένος για πρωτογενή πλεονάσματα 3% τη χρονιά που πέρασε και 4,5 από την τρέχουσα χρονιά και μετά. Που σημαίνει ήταν δεσμευμένος να πάρει επιπλέον μέτρα τουλάχιστον 20 δισ. για το '15, το '16 και το '17. Ταυτόχρονα, είχε δεσμευτεί για νέες απολύσεις στο Δημόσιο και για απελευθέρωση απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα. Για άμεση κατάργηση του ΕΚΑΣ και πλήρη απελευθέρωση των "κόκκινων" δανείων, ακόμη και της πρώτης κατοικίας...».
Η κυβέρνηση, θεωρώντας ότι ο λαός τρώει κουτόχορτο, προσπαθεί να συσκοτίσει ότι η σημερινή πολιτική της είναι συνέχεια της προηγούμενης υπηρετώντας κατά γράμμα τον ίδιο αντιλαϊκό στόχο, τη στήριξη της ανάκαμψης των κερδών του κεφαλαίου. Ετσι προσπαθεί να παρουσιάσει το 3ο μνημόνιο όχι μόνο ως το μη χείρον βέλτιστον αλλά και ως μια σχετικά θετική εξέλιξη. Υποστήριξε ο Αλ. Τσίπρας: «Λένε, επίσης, πολλοί άλλοι ότι αυτή η συμφωνία που φέραμε είναι ό,τι χειρότερο έχει ποτέ υπογραφεί. Δεν θέλω να εξωραΐσω τίποτα. Ομως, πρέπει να μιλάμε τη γλώσσα της αλήθειας. Μάλλον αυτοί θα έχουν ξεχάσει τι περιελάμβανε το πρώτο και το δεύτερο μνημόνιο (...) με τη μείωση του κατώτατου μισθού στον ιδιωτικό τομέα (...) τις 11 διαδοχικές περικοπές στις συντάξεις, την κατάργηση των δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα, την κατακόρυφη βουτιά στις δαπάνες για την Υγεία και την Παιδεία (...) το ανελέητο ανθρωποκυνηγητό των μικροοφειλετών».
Ακόμα και το Ασφαλιστικό ισχυρίστηκε θα ήταν πολύ χειρότερο αν κυβερνούσε σήμερα η ΝΔ. «Ποια θα ήταν σήμερα η κατάσταση στη χώρα, αν δεν είχαμε πάρει τη μεγάλη ευθύνη να συγκρουστούμε...; (...) Γιατί λένε, επίσης πολλοί, ότι αφού υπογράφτηκε αυτή η συμφωνία του Ιούλη δεν έχει κανένα νόημα ποιος θα την εφαρμόσει (...) Το ίδιο λένε θα ήταν όποιος και αν την εφάρμοζε. Αλήθεια; Θα έδινε μάχη η ΝΔ του κ. Μητσοτάκη να προστατέψει τις συντάξεις των συνταξιούχων που έχουν δει μείωση 40% στις συντάξεις τους τα τελευταία τέσσερα χρόνια;», ανέφερε, και πρόσθεσε πως αν κυβερνούσε η ΝΔ τότε θα ερχόταν «οριζόντια μείωση κατά τουλάχιστον 30% των συντάξεων και πλήρης εξαφάνιση των επικουρικών».
«Αυτή την πρόταση έφερε ο Κατρούγκαλος τώρα; Την ίδια πρόταση θα έφερνε ο κ. Βρούτσης, την ίδια πρόταση έφερε ο Κατρούγκαλος;», διερωτήθηκε υποκριτικά ο Αλ. Τσίπρας, κρύβοντας ότι η μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος στα πρότυπα που χρόνια τώρα έχει διαμορφώσει η ΕΕ υπακούει στην ανάγκη ενίσχυσης της καπιταλιστικής κερδοφορίας και ανταγωνιστικότητας και όχι στις διαθέσεις των εκάστοτε διαχειριστών της αστικής εξουσίας. Οτι έχει ταξικό πρόσημο και υπηρετεί τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων.
Για να απαλλάξει το κράτος από έξοδα που στερούν κονδύλια, προνόμια και επιδοτήσεις από το κεφάλαιο, κόβει το ΕΚΑΣ στους χαμηλοσυνταξιούχους! Για να τονώσει την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων και να μειώσει το μη μισθολογικό κόστος της εργασίας, στερεί ακόμα και από τους καρκινοπαθείς τα αναγκαία φάρμακα, δυσκολεύει τους όρους για την παροχή αναπηρικής σύνταξης και μειώνει κατακόρυφα το ύψος της. Για να απαλλάξει το κράτος από τη χρηματοδότηση του ΟΓΑ και να περισσέψει περισσότερο χρήμα για την «επιχειρηματικότητα», τριπλασιάζει τις ασφαλιστικές εισφορές της μικρομεσαίας αγροτιάς και με μαθηματική ακρίβεια θα εκτοξεύσει τον αριθμό εκείνων που δεν έχουν Ασφάλιση επειδή δεν μπορούν να πληρώσουν κ.ά.
Εκβιασμοί και αυταπάτες
Ολα τα παραπάνω συνθέτουν αριστοτεχνικά και τον εκβιασμό που η κυβέρνηση διαπράττει σε βάρος του λαού. Τι του λέει εμμέσως πλην σαφώς; Οτι αν δεν περάσουν τα μέτρα που εισηγείται, τότε καραδοκούν στη γωνία κάποια άλλα πολύ χειρότερα. Αν δεν αποδεχτεί τις ανατροπές στην Κοινωνική Ασφάλιση έρχονται μεγαλύτερες, αν δεν αποδεχτεί την κλιμάκωση της φοροληστείας θα υποστεί πλιάτσικο απ' τους επόμενους.
Μαζί μ' αυτά κουνάει και το δάχτυλο στο λαό, κατηγορώντας τον ως συνένοχο στην αντιλαϊκή πολιτική, όταν ξετσίπωτα δηλώνει: «Ο λαός μας θυμάται και γνωρίζει πολύ καλά ότι στο σπίτι του κρεμασμένου καλό είναι να μη μιλάνε για σκοινί. Γιατί έχει να συγκρίνει και γνωρίζει ότι η δύσκολη συμφωνία που με την ψήφο του μας έδωσε πριν λίγους μήνες εντολή να υλοποιήσουμε για να βγούμε οριστικά από τη κρίση, μπορεί να έχει δυσκολίες, να εμπεριέχει δύσκολες αποφάσεις αλλά για πρώτη φορά δίνει δυνατότητα εξόδου».
Κι εδώ μαζί με τον εκβιασμό επιστρατεύει τις γνωστές αυταπάτες ότι η συμφωνία αυτή, αν τηρηθεί, θα οδηγήσει το λαό σε διέξοδο. Φυσικά, συγκαλύπτει ότι αυτή η έξοδος χωράει μόνο το κεφάλαιο, δεν χωράει το λαό που θα βιώσει την ένταση της εκμετάλλευσης ακόμα και όταν έρθει η περίφημη ανάκαμψη.
Παράλληλα, επιχειρεί και να κατευνάσει με ανέξοδες υποσχέσεις εξαιρέσεων απ' τη λαίλαπα. Δηλώνει σχετικά ο Αλ. Τσίπρας: «Και, τέλος, για να λυθεί οποιαδήποτε παρεξήγηση και να τελειώσει η παραπληροφόρηση: Είμαστε έτοιμοι και ήδη προχωράμε στις αναγκαίες διορθώσεις για τους ελεύθερους επαγγελματίες, εμπόρους και επιστήμονες, μέσα από έναν ουσιαστικό διάλογο μαζί τους. Για να μην υπάρξουν υπερβολικές και δυσβάστακτες επιβαρύνσεις. Και κυρίως για να βρούμε τρόπο να προστατευτούν οι νέοι επιστήμονες, οι νέοι επαγγελματίες και τα μεσαία εισοδήματα».
Βγάζει μάτι η προσπάθεια να συγκαλυφθεί ο χαρακτήρας της επίθεσης που δέχεται ο λαός και δεν εξαιρεί κανέναν. Η αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζεται κι απ' αυτήν την κυβέρνηση δεν παίρνει διορθώσεις, γιατί δεν είναι «λάθος», αλλά η ενδεδειγμένη για τα συμφέροντα του κεφαλαίου που εξουσιάζει και υπαγορεύει τα μέτρα που του χρειάζονται για να βγει απ' την κρίση και να θωρακίσει τα κέρδη του και τη θέση του στον ανταγωνισμό του με άλλα κεφάλαια.
"Διαίρει και βασίλευε"
«Εμείς είμαστε με τους φτωχούς, με τα μπλοκάκια, κόντρα στους μεγάλους», υποστήριξε ο πρωθυπουργός. Λέγοντας βεβαίως «μεγάλους» δεν εννοεί το μεγάλο κεφάλαιο, αφού αυτό είναι το κατεξοχήν ευνοημένο απ' την κυβερνητική πολιτική, ολοκληρωτικά προσηλωμένη στην ικανοποίηση των συμφερόντων του. Η κυβέρνηση δαχτυλοδείχνει τους φτωχούς σαν «μεγάλους» στους φτωχότερους. Προσπαθεί να εφαρμόσει το «διαίρει και βασίλευε».
Αυτό «κρύβεται» πίσω απ' τις λέξεις του Αλ. Τσίπρα: «Αλλά θέλω ένα πράγμα να γίνει σαφές: Αυτή η κυβέρνηση δεν θα χαϊδέψει τους φοροφυγάδες. Δεν θα βάλουμε στο ίδιο τσουβάλι τους μικρούς και μεσαίους δικηγόρους, μηχανικούς και γιατρούς, τους ανασφάλιστους νέους ή αυτούς με τα μπλοκάκια με τους ιδιοκτήτες των μεγάλων δικηγορικών και κατασκευαστικών εταιρειών και των ιατρικών και διαγνωστικών κέντρων που διαδηλώνουν με τις γραβάτες. Εμείς θα προστατεύσουμε τους νέους επιστήμονες, αυτούς με τα μπλοκάκια, αυτούς με τα χαμηλά εισοδήματα. Ο στόχος μας είναι η δίκαιη διανομή των βαρών και η αναδιανομή του πλούτου. Την ίδια στάση, στάση κοινωνικής δικαιοσύνης, θα τηρήσουμε και απέναντι στους αγρότες. Θέλουμε να κάνουμε έναν ουσιαστικό και εξαντλητικό διάλογο μαζί τους. Διάλογο όμως έντιμο και ειλικρινή (...) Διότι ξέρω πολύ καλά ότι στις κινητοποιήσεις των αγροτών υπάρχουν αγρότες που παίρνουν εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ σε ενισχύσεις αλλά και αγρότες, που είναι η πλειοψηφία τους, που αυτά που παίρνουν είναι λιγότερα από τα έξοδά τους. Ε, λοιπόν, εμείς γι' αυτούς νοιαζόμαστε (...) Αυτόν τον κόσμο θέλουμε να προστατεύσουμε...».
Οι αγρότες, βεβαίως, γνωρίζουν ότι η κυβερνητική πολιτική αν εφαρμοστεί θα έχει αποτέλεσμα τη συγκέντρωση της γης σε εκείνους τους λίγους με τις εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ ενισχύσεις. Τις συνέπειες της κυβερνητικής πολιτικής είναι σε θέση να αντιληφθούν και όσοι δεινοπαθούν με τα μπλοκάκια, δίχως ασφάλιση και μοχθούν για τρεις κι εξήντα.
Μία βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, μιλώντας προχτές σε τηλεοπτικό σταθμό, έδωσε μια εξήγηση του πώς εννοεί τη «δικαιοσύνη» η κυβέρνηση: Ενας μηχανικός παίρνει σήμερα σύνταξη περίπου 1.300 ευρώ. Προκειμένου ένας φτωχός των 400 ευρώ το μήνα να τρέχει στα συσσίτια και στην ελεημοσύνη, «δεν είναι καλύτερο να κόψω εγώ 100 ευρώ από τη σύνταξή μου για να πάρει αυτός 500;», αναρωτήθηκε.
Δηλαδή, «δικαιοσύνη» και «αναδιανομή» είναι το μοίρασμα της φτώχειας ανάμεσα στους περισσότερο και στους λιγότερο φτωχούς. «Δικαιοσύνη» για την κυβέρνηση είναι η διαβίωση όλων στα όρια της φτώχειας, την ώρα που ο πλούτος τριγύρω είναι ασύλληπτος και συγκεντρωμένος σε ολοένα και λιγότερα χέρια.
Το θράσος τους χτυπάει κόκκινο. Η κυβερνητική πολιτική στο σύνολό της είναι βαθιά ταξική υπέρ του κεφαλαίου και γι' αυτό είναι χρέος του λαού να την αντιπαλέψει, μέχρι να την ανατρέψει.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις