Ιδια η πολιτική που χτυπά δικαιώματα, προκαλεί πολέμους, ξεριζώνει λαούς

"Πού σε πονά και πού σε σφάζει". Αυτή είναι η κατάσταση που διαμορφώνεται σ' όλα τα ανοιχτά μέτωπα, τα εξής δύο: τη διαρκή επίθεση στο βιοτικό επίπεδο του λαού και την ένταση της ιμπεριαλιστικής επέμβασης σε βάρος των λαών της περιοχής.

Μια βδομάδα πριν σημειώναμε ότι: Οι διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με εκπροσώπους της ΕΕ και του ΔΝΤ φέρνουν στο προσκήνιο νέο μείγμα φοροεπιδρομής, περικοπών και αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων, ενώ το αμέσως επόμενο διάστημα στην πρώτη γραμμή βρίσκεται το Ασφαλιστικό.

Κι επίσης ότι: Πυκνώνουν τα σύννεφα νέου γενικευμένου ιμπεριαλιστικού πολέμου στην ευρύτερη περιοχή της Μ. Ανατολής, με βάση τις εξελίξεις στη Συρία. Σε αυτό το σκηνικό, συνιστά άκρως επικίνδυνη εξέλιξη η παρουσία ΝΑΤΟικών ναυτικών δυνάμεων στο Αιγαίο, με συναπόφαση της κυβέρνησης και με αφορμή τον έλεγχο των προσφυγικών ροών.

Και στα δύο μέτωπα σημειώνεται όξυνση. Με την κυβέρνηση να πετά πλέον και την τελευταία μάσκα και να καταφεύγει στον κυνισμό: Η πολιτική μας, λέει, ψηφίστηκε από τον ελληνικό λαό. Και άρα, εννοεί, τα κεφάλια μέσα.

Αυτό ακριβώς δεν πρέπει να συμβεί. Ο λαός δεν πρέπει να αποδεχτεί ότι έχει εγκρίνει την πολιτική που σήμερα εφαρμόζεται, ούτε να θεωρήσει ότι είναι ανέφικτη και ουτοπική η προσδοκία να μπει τέλος στην αντιλαϊκή επίθεση. Στον κυνισμό της κυβέρνησης πρέπει να αντιτάξει τις δικές του ανάγκες, να διεκδικήσει την ανάκτηση των απωλειών, την ικανοποίηση σύγχρονων δικαιωμάτων. Κι αυτό σημαίνει ότι πρέπει να βρεθεί σε θέση σύγκρουσης με το κεφάλαιο, τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις του και την εξουσία του.

Υποχρεωμένη να τσακίσει το λαό η κυβέρνηση

Η κυβέρνηση δεν κρύβει λόγια. Εχει αναλάβει βαρύ συμβόλαιο και κάνει κάθε μέρα καθαρό ότι θα τσακίσει ό,τι έχει απομείνει, επειδή αυτό είναι μία από τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την ανάκαμψη των κερδών των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, αλλά και για τη διαμόρφωση, μακροπρόθεσμα, ευνοϊκών συνθηκών για νέα πεδία κερδοφορίας του κεφαλαίου. Η κυβερνητική εκπρόσωπος το δήλωσε όσο πιο ωμά μπορούσε: «Σε κάθε περίπτωση, η μεταρρύθμιση για το Ασφαλιστικό θα προχωρήσει (...) Οι επαφές σε επίπεδο κλιμακίων συνεχίζονται. Η εκτίμησή μας είναι ότι οι θέσεις της κυβέρνησης και των ευρωπαϊκών θεσμών συγκλίνουν αρκετά ικανοποιητικά (...) Τη συμφωνία, την οποία είμαστε υποχρεωμένοι να υλοποιήσουμε, έχουμε υποσχεθεί ότι θα υλοποιήσουμε».

Από τη σκοπιά των συμφερόντων του κεφαλαίου, η μέχρι τώρα εφαρμογή των συμφωνηθέντων έχει αποδώσει αρκετούς καρπούς: Eχουν ήδη μειώσει μισθούς και συντάξεις, έχουν «παγώσει» τις προσλήψεις προσωπικού σε κρίσιμες για το λαό υπηρεσίες, έχουν αυξήσει τους φόρους ακόμα και σε βασικά είδη πρώτης ανάγκης, προχωρούν τις ιδιωτικοποιήσεις, θέσπισαν φοροαπαλλαγές για το κεφάλαιο και θα θεσπίσουν κι άλλες, έκοψαν και κόβουν όλο και περισσότερα κονδύλια από νοσοκομεία, πανεπιστήμια, σχολεία.

Ο αντιλαϊκός δρόμος για την ανάκαμψη του κεφαλαίου δεν έχει τελειωμό. Το Ασφαλιστικό θα ακολουθήσουν τα Εργασιακά και ποιος ξέρει τι άλλο... Ενώ φέρνουν και ένα ακόμα μνημόνιο, το τέταρτο, με το ΔΝΤ, που συνεπάγεται νέα δανειακή σύμβαση, με νέα αντιλαϊκά μέτρα.

Απέναντι σ' αυτήν την προοπτική, είναι κρίσιμο ο λαός, οι εργαζόμενοι να μην υποκύψουν. Κάθε παραίτηση, αναμονή ή καθυστέρηση στην καλύτερη οργάνωση της πάλης μπορεί να φέρει τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα σε χειρότερη θέση.

Αυξάνονται οι κίνδυνοι

Στο δεύτερο μεγάλο μέτωπο, δεν πέρασε μια βδομάδα απ' όταν το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ σημείωνε: «Παρόλο το καθησυχαστικό κλίμα που επιχειρείται να περάσει, οι αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής, που έχουν, για μια ακόμη φορά, φαρδιά - πλατιά την υπογραφή του Ελληνα πρωθυπουργού, αυξάνουν και βαθαίνουν τους κινδύνους για το λαό μας και τους πρόσφυγες. Η έκφραση ικανοποίησης, στα συμπεράσματα της Συνόδου, για την εμπλοκή του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, με πρόσχημα το Προσφυγικό - Μεταναστευτικό, αποδεικνύει ότι ΕΕ και κυβέρνηση προωθούν τη συνδιαχείριση του Αιγαίου υπό ευρωΝΑΤΟική ομπρέλα, είναι συνυπεύθυνες για την αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, εκθέτουν τον ελληνικό λαό σε ακόμη μεγαλύτερους κινδύνους εμπλοκής στον πόλεμο που μαίνεται στην περιοχή».

Το αποτέλεσμα είναι ήδη ορατό: Η ανάπτυξη της ΝΑΤΟικής αρμάδας στο Αιγαίο και οι τεράστιες μάζες των προσφύγων που έχουν εγκλωβιστεί πλέον στη χώρα μας. Επείγει, κατά συνέπεια, ο λαός μας να βγάλει τα συμπεράσματά του για το χαρακτήρα της ΕΕ, όπου όλοι μαζί, παλιά και νέα κράτη - μέλη, συμφωνούν στο ανοιγοκλείσιμο των συνόρων ανάλογα με τα συμφέροντα των αστικών τους τάξεων. Να διεκδικήσει τη δημιουργία αξιοπρεπών χώρων προσωρινής φιλοξενίας και την απευθείας ασφαλή μεταφορά των προσφύγων στις χώρες προορισμού τους.

Το ΚΚΕ, ήδη από τον Οκτώβρη, είχε καταγγείλει τις αποφάσεις της ΕΕ στο θέμα του Προσφυγικού, με τις οποίες η κυβέρνηση είχε συμφωνήσει και οι οποίες μετατρέπουν την Ελλάδα σε χώρα εγκλωβισμού προσφύγων και μεταναστών. Αυτές οι αποφάσεις προβλέπουν διαλογή και μετεγκατάσταση ενός μικρού αριθμού προσφύγων, ενώ για την πλειοψηφία προβλέπεται η καταστολή, η επαναπροώθηση και ο εγκλωβισμός τους στην Ελλάδα.

Ευρωπαϊκό κεκτημένο είναι οι επεμβάσεις

Κι ενώ αυτό συμβαίνει, περισσεύουν οι υποκριτικές διακηρύξεις στη Βουλή περί «ευρωπαϊκής ιδέας» και «υπεράσπισης ευρωπαϊκού κεκτημένου», ενώ παράλληλα προωθείται η λογική της χάραξης «εθνικής στρατηγικής» για το Προσφυγικό. Το ΚΚΕ πρότεινε για μια ακόμα φορά συγκεκριμένα μέτρα: «Οι πρόσφυγες και οι μετανάστες να φεύγουν απευθείας από τις χώρες που μπαίνουν, δηλαδή Τουρκία, Ιορδανία και Λίβανο. Μέσα από το μηχανισμό του ΟΗΕ, σε συνεργασία με την ΕΕ κατευθείαν να μπαίνουν σε πλοία, αεροπλάνα και κρουαζιερόπλοια που μπορούν να διατεθούν και να μεταφερθούν στις χώρες που θέλουν να πάνε».

Εχει προτείνει ανθρώπινους και αξιοπρεπείς χώρους προσωρινής φιλοξενίας, με ευθύνη του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής. Και, φυσικά, να δυναμώσει η πάλη του λαού μας ενάντια σε πολέμους κι επεμβάσεις στην περιοχή, ενάντια στην εμπλοκή της Ελλάδας σε αυτούς τους πολέμους, που δημιουργούν μόνο περισσότερους ξεριζωμένους.

Η κυβέρνηση προβάλλει ως «διαπραγματευτικό ατού» το να ζητηθεί η πιστή εφαρμογή των πρόσφατων αποφάσεων της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Προσπερνά, έτσι, τις τεράστιες ευθύνες της για το γεγονός ότι έχει δώσει τη συγκατάθεσή της για το χειρισμό αυτών των ζητημάτων, που δημιουργούν μόνο νέο εγκλωβισμό εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων στη χώρα μας, με αποτέλεσμα τα αδιέξοδα. Οτι το πρόβλημα το δημιουργούν ακριβώς αυτές οι αποφάσεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.

Αυτές οι αποφάσεις προβλέπουν διαλογή και μετεγκατάσταση ενός μικρού αριθμού προσφύγων, ενώ για την πλειοψηφία προβλέπεται η καταστολή, η επαναπροώθηση και ο εγκλωβισμός τους στην Ελλάδα. Την ίδια στιγμή, υπάρχουν ξεριζωμένοι από εμπόλεμες χώρες, όπως το Αφγανιστάν, που η ΕΕ παράνομα δεν τους αναγνωρίζει το καθεστώς του πρόσφυγα, με αποτέλεσμα τον τελικό εγκλωβισμό τους.

Τα άλλα κόμματα, από την πρώτη στιγμή, χαιρέτισαν την ανάμειξη του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, γνωρίζοντας ότι αυτή η εμπλοκή αξιοποιεί το Προσφυγικό, ενώ ουσιαστικά σχετίζεται με τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τους ανταγωνισμούς στη Συρία και θα αξιοποιηθεί από την Τουρκία για να προβάλλει τις γνωστές της αξιώσεις για γκρίζες ζώνες και παραβίαση κυριαρχικών δικαιωμάτων της πατρίδας μας.

Μονόδρομος η ένταση της λαϊκής πάλης

Μπροστά στις νέες τραγωδίες που εξελίσσονται, είναι κρίσιμο ο ελληνικός λαός, όλοι οι λαοί της περιοχής να θυμούνται ότι η κυπριακή τραγωδία, η εισβολή και η κατοχή έχουν τη σφραγίδα των ΗΠΑ και ΝΑΤΟ. Οτι ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ προκάλεσαν τον πόλεμο στη Συρία, στο πλαίσιο του ανταγωνισμού τους με τη Ρωσία, εξόπλισαν και ουσιαστικά στήριξαν τους δολοφόνους του «Ισλαμικού Κράτους» και ευθύνονται για το πρωτοφανές προσφυγικό κύμα, το οποίο τώρα τους καλεί η κυβέρνηση να την συνδράμουν για να το διαχειριστεί...

Οι λυκοσυμμαχίες του κεφαλαίου δεν είναι παράγοντες ειρήνης και ασφάλειας για τη χώρα μας, αλλά παράγοντες αμφισβήτησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της, παράγοντες εμπλοκής της στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, που απειλούν συνολικά τα συμφέροντα των λαών της περιοχής της Ανατ. Μεσογείου. Η ενίσχυση της πάλης ενάντια στα ιμπεριαλιστικά σχέδια στην περιοχή αποτελεί μονόδρομο για τους λαούς.

Μονόδρομος είναι στο σύνολό της η λαϊκή πάλη που στην πράξη θα αμφισβητεί το μονόδρομο του κεφαλαίου, δεν θα δείχνει ανοχή στην κυβερνητική πολιτική, θα αναπτύσσεται με στόχο την ανατροπή αυτής της πολιτικής και της εξουσίας του κεφαλαίου, θα ανοίγει δρόμο για του λαού την εξουσία.

″Ρ″