ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ: Σταθερά αντιλαϊκή ρότα με πυξίδα τα συμφέροντα του κεφαλαίου

Διαδέχονται η μία την άλλη οι κυβερνητικές διαβεβαιώσεις στο μεγάλο κεφάλαιο και τους «θεσμούς», δηλαδή στους εκπροσώπους συμμαχιών και μηχανισμών του κεφαλαίου, ότι θα υλοποιηθούν μέχρι κεραίας τα όσα αντιλαϊκά προβλέπει το τρίτο μνημόνιο. Η κυβέρνηση διαβεβαιώνει για το σταθερά αντιλαϊκό προσανατολισμό της, με δράσεις στοχευμένες στη διαμόρφωση όρων ανάκαμψης της καπιταλιστικής κερδοφορίας στην Ελλάδα. Μόνιμη επωδός των δηλώσεων, παρεμβάσεων των κυβερνητικών στελεχών και του ίδιου του πρωθυπουργού, με τελευταία αυτή στη Σύνοδο Κορυφής της περασμένης Πέμπτης και Παρασκευής, είναι η διακήρυξη της αποφασιστικότητάς τους να υλοποιήσουν κατά γράμμα τα συμφωνηθέντα.

Τέτοιες διαβεβαιώσεις δίνονται και απευθείας στο μεγάλο κεφάλαιο. Είναι ενδεικτικά τα όσα δήλωσε ο υπουργός Επικρατείας και στενός συνεργάτης του Αλ. Τσίπρα, Ν. Παππάς, σε επαφές που είχε με μονοπωλιακούς ομίλους στις Βρυξέλλες όπου συνόδευσε τον πρωθυπουργό, την περασμένη Παρασκευή. Ενώπιον εκπροσώπων της εταιρείας διαχείρισης ολλανδικών συνταξιοδοτικών ταμείων APG, της βελγικής επενδυτικής εταιρείας COBEPA, της Euroclear Bank, της Canadriam Investors Group, επενδυτικής εταιρείας κορεατικών συμφερόντων, του Ευρωπαϊκού (ΕFAMA) και Βελγικού (BEAMA) Συνδέσμου Διαχειριστών Επενδύσεων Χαρτοφυλακίου, διεθνών επενδυτικών κεφαλαίων από τη Νέα Υόρκη και το Λονδίνο τα οποία διαθέτουν σημαντική παρουσία στην ελληνική αγορά, διαφήμισε «το δυναμικό επενδυτικό περιβάλλον και τα θετικά μακροοικονομικά στοιχεία της ελληνικής οικονομίας», συστατικά στοιχεία των οποίων είναι η λεηλασία που έχουν υποστεί εργασιακά, ασφαλιστικά και άλλα δικαιώματα. Τους εξέθεσε ακόμα αναλυτικά τη «θετική πορεία του ελληνικού προγράμματος και τη σταθερή προσήλωση της κυβέρνησης στην ανάγκη άμεσης ολοκλήρωσης της πρώτης αξιολόγησης».

Τα ίδια είχε επαναλάβει προ ολίγων ημερών σε επαφές που είχε με εκπροσώπους άλλων μονοπωλιακών ομίλων στο Λονδίνο όπου είχε συνοδεύσει τον Αλ. Τσίπρα που πήρε μέρος στη Διάσκεψη για τη Συρία.

Λένε ψέματα στο λαό...

Το αστείο είναι πως την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση διαβεβαιώνει το λαό ότι δεν θα κάνει ούτε μισό βήμα πέρα από την εφαρμογή της αντιλαϊκής συμφωνίας του καλοκαιριού, υπονοώντας ότι δεν θα υποχωρήσει στις απαιτήσεις των δανειστών για ακόμα χειρότερα μέτρα. Τη σχετική προπαγάνδα της κυβέρνησης διευκολύνουν παρεμβάσεις όπως αυτή του Π. Τόμσεν του ΔΝΤ για νέες μειώσεις στις συντάξεις. Βεβαίως, η προσπάθεια του Μεγάρου Μαξίμου να αποδώσει ρόλο «κακού» στον αξιωματούχο του ΔΝΤ, προσέκρουσε με φόρα στις δηλώσεις του προέδρου του Γιούρογκρουπ, Γ. Ντάισελμπλουμ, την Πέμπτη που υπερασπίστηκε νέες μειώσεις στις ήδη λεηλατημένες συντάξεις, επιβεβαιώνοντας την ενιαία στάση τους απέναντι στους λαούς και τα δικαιώματά τους, που τα αντιμετωπίζουν σαν βαρίδια στην προσπάθεια ανάκαμψης της καπιταλιστικής κερδοφορίας.

Η ίδια η πραγματικότητα, εξάλλου, διαψεύδει τους κυβερνητικούς ισχυρισμούς, αφού επιβεβαιώνει ότι κάθε διαπραγμάτευση οδηγεί στην επιδείνωση των αντιλαϊκών μέτρων και όχι στη βελτίωση όσων έχουν ήδη συμφωνηθεί ή στην άρση ορισμένων εξ όσων έχουν ήδη επιβληθεί στο λαό. Αυτό δείχνει η πείρα όλου του προηγούμενου διαστήματος με τους αλλεπάλληλους γύρους διαπραγματεύσεων που ακριβώς επειδή διεξάγονταν πάντα για τα συμφέροντα του κεφαλαίου, κατέληγαν με το λαό ριγμένο στο «καναβάτσο».

Το επιχείρημα της κυβέρνησης ότι με την εφαρμογή των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων, που περιλαμβάνονται στο μνημόνιο 3, θα ανοίξει ο δρόμος για μια οικονομική ανάκαμψη που θα ωφελήσει το λαό, δεν είναι καινούργιο, δεν είναι καν δική της ανακάλυψη. Αυτά έλεγαν όλες οι κυβερνήσεις που διαχειρίστηκαν την κρίση για λογαριασμό του κεφαλαίου. Είναι η ψευδαίσθηση που φτιάχνουν, για να πείσουν το λαό να συναινέσει σε αυτήν την πολιτική.

Ηταν χαρακτηριστικά τα όσα δήλωσε την περασμένη Τρίτη η κυβερνητική εκπρόσωπος, Ολγα Γεροβασίλη, κατά την ενημέρωση των πολιτικών συντακτών: «Σε αυτήν την προσπάθεια, όμως, φωνές που αμφισβητούν όχι απλώς την τήρηση της συμφωνίας από την πλευρά της Ελλάδας, αλλά και την ίδια τη συμφωνία του Ιουλίου - Αυγούστου, δεν προσφέρουν καλές υπηρεσίες στην Ευρώπη και στην προσπάθεια να ξεπεράσουμε την οικονομική κρίση. Επαναλαμβάνω, λοιπόν, για άλλη μια φορά: Η Ελλάδα είναι αποφασισμένη να τηρήσει τη συμφωνία που υπέγραψε τον Ιούλιο του 2015, αλλά δεν είναι διατεθειμένη να πάει ούτε μισό βήμα πέρα από αυτή. Τηρούμε τη συμφωνία, πράγμα που αναγνωρίζεται από τη συντριπτική πλειοψηφία των εταίρων, και ταυτόχρονα θέτουμε ως προτεραιότητα την προστασία των ασθενέστερων κοινωνικών στρωμάτων».

Δηλαδή, λέει στο λαό ότι η πιστή τήρηση της συμφωνίας είναι προϋπόθεση για την έξοδο απ' την κρίση, μόνο που δεν τού διευκρινίζει ότι η έξοδος «χωράει» μόνο το κεφάλαιο, τους επιχειρηματικούς ομίλους και κλείνει αυτόματα για το λαό και τα δικαιώματά του. Οι κυβερνώντες γνωρίζουν καλά ότι η τήρηση της συμφωνίας εγγυάται διεύρυνση και βάθεμα της φτώχειας για τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού, προϋπόθεση για την ανάκαμψη της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Αυτός καθαυτός ο στόχος που υπηρετεί η συμφωνία, εγγυάται αντιλαϊκά μέτρα διαρκείας, δίχως τέλος, τα οποία προαναγγέλλουν εμμέσως πλην σαφώς εκπρόσωποι των «θεσμών» σε δημόσιες παρεμβάσεις τους, προεξοφλώντας όχι μισό, αλλά πολλά βήματα πέρα απ' την παρούσα συμφωνία.

Και κρύβουν τις πικρές αλήθειες

Οι κυβερνητικοί ισχυρισμοί ότι μετά απ' αυτήν τη συμφωνία τα αντιλαϊκά μέτρα τελειώνουν, ότι δεν πρόκειται να παρθούν άλλα αντιλαϊκά μέτρα, δεν αποσκοπούν παρά στο να αποσπάσουν τη συναίνεση του λαού στα όσα αντιλαϊκά αυτή η συμφωνία προβλέπει: Εκ βάθρων ανατροπές στο σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης και «μαχαίρι» στις συντάξεις. Κάλυψη των δημοσιονομικών κενών για το 2016 και τα επόμενα χρόνια, με νέες περικοπές δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα που θα επιδεινώσουν την ήδη άσχημη κατάσταση σε κρίσιμους για το λαό τομείς, όπως π.χ. Υγεία, Πρόνοια κ.ά. Ιδιωτικοποιήσεις. Διευθέτηση «κόκκινων» δανείων σε βάρος των χρεωμένων εργατικών - λαϊκών οικογενειών. Προχώρημα των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων π.χ. απελευθέρωση αγοράς Ενέργειας. Νέο φορολογικό νομοσχέδιο για αγρότες και μισθωτούς - συνταξιούχους.

Ολα αυτά «πακέτο» με μέτρα στήριξης των καπιταλιστικών επενδύσεων που ήδη «τρέχουν», εν αναμονή και του νέου «αναπτυξιακού νόμου».

Σ' αυτά προσπαθεί να εκμαιεύσει την ανοχή έστω του λαού η κυβέρνηση, με κάλπικες προσδοκίες ότι η λεηλασία του θα λάβει τέλος αν υλοποιηθεί το μνημόνιο, αλλά και με εκβιασμούς. Σαν αυτόν που εκστόμισε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Γ. Δραγασάκης, απειλώντας το λαό πως αν δεν συναινέσει στο αντιασφαλιστικό σχέδιο η επόμενη πρόταση θα είναι πολύ χειρότερη. «Η ψήφιση του ασφαλιστικού νομοσχεδίου είναι προϋπόθεση για την ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης του προγράμματος και κάθε καθυστέρηση της τελευταίας θα μπορούσε να επιφέρει περιπλοκές. Επαναλαμβάνω πάντως ότι, αν δεν εξασφαλισθεί μια συμφωνία στη βάση της υφιστάμενης πρότασης, τότε κάθε επόμενη πρόταση θα είναι κατά πολύ χειρότερη. Και η ευθύνη γι' αυτό θα βαρύνει εκείνες τις πολιτικές δυνάμεις οι οποίες υπονομεύουν την παρούσα προσπάθεια», υποστήριξε.

Διαπρέπουν στην τακτική του «καρότου» και του «μαστιγίου». Τακτική που γίνεται ολοφάνερη στην περίπτωση των αγροτών που παλεύουν στα μπλόκα για την επιβίωσή τους. Από τη μια, η κυβέρνηση επιτίθεται και συκοφαντεί τους αγώνες τους και από την άλλη, προσπαθεί να τους σύρει σε διάλογο - παρωδία για το πόσα θα χάσουν με δέλεαρ βελτιωτικές τάχα προτάσεις που όμως δεν ανακόπτουν την πορεία αφανισμού για τους μικρομεσαίους αγρότες που έχει χαράξει η ΕΕ και υπηρέτησαν όλες οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις. Καθ' ομολογίαν του αρμόδιου υπουργού Β. Αποστόλου «η Κοινή Αγροτική Πολιτική είναι μια πραγματικότητα που οφείλουμε να την ακολουθούμε, πόσο μάλλον εμείς που έχουμε φέρει και ψηφίσει μια νέα συμφωνία με τους εταίρους». Επομένως, να ποια είναι τα δύο βασικά στοιχεία που καθορίζουν την πολιτική της κυβέρνησης στο Αγροτικό: Η ΚΑΠ 2014 - 2020 της ΕΕ και «η συμφωνία με τους εταίρους», η οποία υπηρετεί το στόχο της καπιταλιστικής ανάκαμψης, γι' αυτό τσακίζει τους εργαζόμενους και όλο το λαό.

Οι εργαζόμενοι, οι αγρότες, οι αυτοαπασχολούμενοι να σκύψουν στην πείρα τους και θα δουν ότι τα τερτίπια της σημερινής κυβέρνησης τα χρησιμοποίησαν οι προηγούμενες. Κάθε αντιλαϊκή κυβέρνηση κατέφευγε στις αυταπάτες και τους εκβιασμούς, στα κάλπικα διλήμματα, στη συκοφαντία για να τα βγάλει πέρα με τη δυσαρέσκεια και την οργή που προκαλούσε η πολιτική της. Και κάθε φορά που έπιαναν τόπο στις λαϊκές συνειδήσεις έφερναν νέα υπονόμευση δικαιωμάτων, νέα λεηλασία εισοδημάτων, έσπρωχναν το λαό σε ακόμα χειρότερη θέση.

Β.Ν.