Εγκλωβίζει το λαό στην καπιταλιστική διαχείριση

Το παρακάτω απόσπασμα είναι από τη δήλωση που έκανε χτες ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Τσίπρας, απ' τη συγκέντρωση των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ: «Αφού η συγκυβέρνηση Σαμαρά δεν μπορεί να υπερασπιστεί τα στοιχειώδη συμφέροντα της ελληνικής κοινωνίας και είναι πλέον αυτή η οποία ανέχεται και συνυπογράφει μέτρα βάρβαρα που οδηγούν σε ένα κοινωνικό ολοκαύτωμα, το λόγο δεν μπορεί παρά να τον έχει η κοινωνία. Και η σημερινή απεργιακή κινητοποίηση πρέπει να είναι ένα ορόσημο μιας μεγάλης κοινωνικής αντεπίθεσης με όριο την τελική νίκη του λαού μας απέναντι στην τρόικα εξωτερικού και την τρόικα εσωτερικού».

Ισχυρίζεται δηλαδή ότι, αφού αυτή η κυβέρνηση δεν μπορεί, ο λαός θα πρέπει να αναδείξει μια άλλη, του ΣΥΡΙΖΑ προφανώς, που δήθεν θα μπορέσει. Εκεί τοποθετεί τη γραμμή τερματισμού της «μεγάλης κοινωνικής αντεπίθεσης» στην οποία αναφέρεται. Κόντρα στην τρόικα και στην κυβέρνηση. Για τους μεγαλοεπιχειρηματίες τσιμουδιά. Κοροϊδεύει το λαό ότι αυτό θα είναι «η τελική νίκη». Νίκη επί ποιου αντιπάλου; Μήπως σε βάρος της ΕΕ; Μήπως σε βάρος της εξουσίας των μονοπωλίων για λογαριασμό των οποίων εκπονείται η ευρωενωσιακή αντιλαϊκή στρατηγική; Οχι, βέβαια. Αλλωστε, για τον ΣΥΡΙΖΑ τα μονοπώλια στη δική του πρόταση αναγνωρίζονται σαν μοχλοί ανάπτυξης της (καπιταλιστικής) οικονομίας.

Η αλλαγή διαχειριστή της αστικής εξουσίας δε σηματοδοτεί καμία αλλαγή σελίδας για το λαό, πόσο μάλλον νίκη. Η διαχείριση της κρίσης προς όφελος του κεφαλαίου θα συνεχίσει και η όποια αναιμική ανάκαμψη θα βρει το λαό πεσμένο στο καναβάτσο. Ο λαός θα βολοδέρνει από ήττα σε ήττα όσο αρκείται στο να επιλέγει διαχειριστές. Για να νικήσει πρέπει καταρχήν να συνειδητοποιήσει τον αντίπαλο και στη συνέχεια να οργανώσει την πάλη εναντίον του, συμπορευόμενος με το ΚΚΕ, με τις ταξικές δυνάμεις στο εργατικό λαϊκό κίνημα. Κι ο αντίπαλος είναι τα μονοπώλια, η ευρωενωσιακή τους λυκοσυμμαχία και τα κόμματα που τα εκπροσωπούν, νυν και επίδοξοι διαχειριστές της εξουσίας τους.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις