ΣΥΡΙΖΑ: Προσφέρει διαχείριση «διά πάσαν νόσον»

Λιβανίζει την Ευρωζώνη, αλλά μοιράζει και διαπιστευτήρια ότι μπορεί να κοντρολάρει μια κατάσταση ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας

Διαπιστευτήρια στο κεφάλαιο ότι μπορεί να πολιτευτεί σύμφωνα με τα συμφέροντά του και ταυτόχρονα να «κουμαντάρει» αποτελεσματικά τις λαϊκές αντιδράσεις, έδωσε ο ΣΥΝ, με την απόφαση της συνεδρίασής της ΚΠΕ το περασμένο Σαββατοκύριακο, στο πνεύμα και της εναρκτήριας ομιλίας του Αλ. Τσίπρα.

Υπερασπιζόμενος τη στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλ. Τσίπρας ισχυρίστηκε ότι και το μνημόνιο θα ακυρώσει και στην ΕΕ θα παραμείνει η χώρα, συσκοτίζοντας ότι η παραμονή στη λυκοσυμμαχία των μονοπωλίων προϋποθέτει τήρηση του μνημονίου διαρκείας που συνιστά η αντιλαϊκή της στρατηγική.

Ο ίδιος δεσμεύτηκε ότι θα εφαρμόσει «πολιτικές στήριξης των πέντε παραγωγικών πόλων: του αγροτοδιατροφικού, το τουριστικού, του ενεργειακού, του συμπλέγματος της βιομηχανίας, των περιβαλλοντικών τεχνολογιών και της έρευνας, καθώς επίσης και του κατασκευαστικού»!

Με δεδομένο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αναγνωρίζει τους επιχειρηματικούς ομίλους σαν μοχλούς ανάπτυξης της (καπιταλιστικής) οικονομίας και μάλιστα εντός της ΕΕ, οι δεσμεύσεις του μεταφράζονται σε αναζήτηση ζεστού χρήματος και νέων προνομίων στα μονοπωλιακά μεγαθήρια που κυριαρχούν στους συγκεκριμένους τομείς και γιγαντώνονται παραπέρα στο πλαίσιο της αντικειμενικής τάσης συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης του κεφαλαίου, που συνοδεύεται από ένταση της εκμετάλλευσης.

Ξεσκονίζοντας τα κιτάπια της σοσιαλδημοκρατίας ο Αλ. Τσίπρας μίλησε και για «ενίσχυση του κοινωνικού τομέα της οικονομίας» και της «κοινωνικής επιχειρηματικότητας». Οχι τυχαία, ο ΣΥΝ και κατ' επέκταση ο ΣΥΡΙΖΑ, ταυτίζεται με ένα σχέδιο που ήδη υλοποιούν οι πολιτικοί εκπρόσωποι της άρχουσας τάξης αποσκοπώντας στην άμβλυνση της λαϊκής οργής και στην ενσωμάτωσή της, στη συγκάλυψη της ακραίας φτώχειας, στην απαλλαγή του κράτους από την παροχή στοιχειωδών κοινωνικών υπηρεσιών, όπως και στο άνοιγμα νέων κερδοφόρων πεδίων δράσης για τους ιδιώτες.

Θεματοφύλακες της αστικής δημοκρατίας

Κατόπιν των «σημάτων» που εξέπεμψε στους καπιταλιστές, ο Αλ. Τσίπρας αναλώθηκε στη δημαγωγία και στη διαστρέβλωση της πραγματικότητας. Επιχείρησε να παρουσιάσει την Ελλάδα σαν το «ευρωπαϊκό παράδοξο» και μίλησε για «ένα πρωτοφανές για ευρωπαϊκή χώρα πακέτο μέτρων», όταν ακριβώς τα ίδια μέτρα προωθούνται σε ολόκληρη την ΕΕ.

Αυτά καθαυτά τα μέτρα τα επέκρινε επειδή δε «θα εξυπηρετήσουν κάποιο θετικό σενάριο δημοσιονομικής σταθεροποίησης», κρύβοντας ότι ο στόχος αυτός είναι απολύτως συνδεδεμένος με το σφαγιασμό των δικαιωμάτων και του εισοδήματος του λαού, για να γίνει φθηνότερη για το κεφάλαιο η εργατική δύναμη. Εκανε λόγο για «αποτυχία του προγράμματος», παρότι απ' τη σκοπιά των μονοπωλίων αυτό πέτυχε απολύτως τους στόχους του.

Για το θεαθήναι αλλά και για να κρύψει την ταξική στόχευση των μέτρων που παίρνονται, πρότεινε τα δικά του «ισοδύναμα», όπως το 1 δισ., το οποίο -όπως είπε - χρωστάνε στο δημόσιο «οι τραπεζίτες και οι καναλάρχες»!

Κάλεσε ακόμα το λαό να παλέψει για να φέρει τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση ώστε να πάει «κάθε κατεργάρης στο πάγκο του: Οι επιχειρηματίες στις επιχειρήσεις τους. Οι τραπεζίτες στις τράπεζές τους. Οι καναλάρχες στα κανάλια τους, μετά την αποπληρωμή όλων των υποχρεώσεών τους προς το Δημόσιο»! Και αναφώνησε απογειώνοντας την κοροϊδία: «Αυτή είναι η διάκριση των λειτουργιών και των εξουσιών σε μια πραγματική δημοκρατία. Και αυτήν την πραγματική δημοκρατία θα την αποκαταστήσει ο ΣΥΡΙΖΑ». Την αστική δημοκρατία, όπου το δικαίωμα του κεφαλαιοκράτη να ξεζουμίζει το λαό θα το εγγυάται ο ΣΥΡΙΖΑ.

Φούμαρα για φιλολαϊκή ΕΕ

Ακριβώς στο ίδιο μήκος κύματος, η απόφαση της ΚΠΕ αναφέρεται σε δράσεις και πρωτοβουλίες στήριξης των αγώνων, αλλά δεν κρύβει ότι θα είναι με το αζημίωτο. Κακοποιούν μάλιστα συνειδητά όρους όπως η λαϊκή εξουσία, προκειμένου να τις αλλοιώσουν στη συνείδηση του λαού, ταυτίζοντάς την με την αλλαγή κυβέρνησης και όχι με αλλαγή τάξης στην εξουσία.

Η απόφαση της ΚΠΕ βάζει στόχο μεταξύ άλλων για «διαμόρφωση πυλώνων λαϊκής κινητοποίησης ικανών (...) να στηρίξουν αποτελεσματικά και στιβαρά μια κυβέρνηση της αριστεράς στο μέλλον (...) ένα μεγάλο πολιτικό κίνημα ανατροπής της "μνημονιακής" πολιτικής, που συγχρόνως θα είναι κίνημα που θα απαιτεί κυβέρνηση με πυρήνα την Αριστερά (...) εδραίωση της λαϊκής εξουσίας».

Υπενθυμίζει ακόμα την προσήλωσή τους στην ΕΕ την οποία «καλλωπίζει» με αυταπάτες περί δυνατοτήτων να αποκρουστεί μια πολιτική προ πολλού επεξεργασμένη και συνομολογημένη που εκφράζει τις ανάγκες των μονοπωλίων μέσω «πρωτοβουλιών, άσκησης βέτο και άλλων εργαλείων αναχαίτισης της λιτότητας πανευρωπαϊκά», αλλά και «ριζικής επανίδρυσης του συνολικού θεσμικού πλαισίου της ΕΕ», παραπέμποντας την όποια αλλαγή υπέρ του λαού κυριολεκτικά στη δευτέρα παρουσία!

Το «Αριστερό Ρεύμα» επέλεξε το λευκό στην ψηφοφορία ζητώντας μεταξύ άλλων «πειστική εναλλακτική πρόταση και στρατηγική εφ' όσον διακοπεί η τροϊκανή χρηματοδότηση εξαιτίας της ακύρωσης μνημονίων». Επί της ουσίας, διαβεβαιώνουν το κεφάλαιο ότι μπορούν να παίξουν με αποτελεσματικότητα το ρόλο του διαχειριστή ακόμα και στην περίπτωση που τα αστικά επιτελεία και η ΕΕ επιλέξουν την ανεξέλεγκτη χρεοκοπία σαν διέξοδο από την κρίση.

Το «Ρεύμα» εξέφρασε ακόμα την αντίθεσή του σε «προσωνυμίες του τύπου "μεγάλη δημοκρατική παράταξη της Αριστεράς"» που «προκαλούν συγχύσεις και παραπομπές σε πολιτικές ορολογίες του παρελθόντος και άλλου προσανατολισμού».