Η χτεσινή επίθεση των ΜΑΤ κατά των απεργών χαλυβουργών είχε προαναγγελθεί από τον πρωθυπουργό πριν τις εκλογές και ήταν απλά θέμα χρόνου να εκδηλωθεί. Ο Α. Σαμαράς είχε στοχοποιήσει τον αγώνα των εργαζομένων στην Χαλυβουργία, είχε αναλάβει ανοιχτά υπό την προστασία του τον απεργοσπαστικό μηχανισμό του Μάνεση και είχε αφήσει σαφώς να εννοηθεί ότι αν πάρει τα ηνία της κυβέρνησης θα εφαρμόσει το δόγμα του «νόμου και της τάξης». Χαρακτηριστική από την άποψη αυτή ήταν η πρωτοφανής επίθεση που εξαπέλυσε κατά των απεργών και του ταξικού σωματείου στη Χαλυβουργία κατά τη διάρκεια «στημένης» ερώτησης από την γνωστή απεργοσπάστρια στην προεκλογική εκδήλωση της ΝΔ που έγινε στο Λαύριο. «Αυτός που ασελγεί πάνω στο δικαίωμα της εργασίας δεν μπορεί να λέγεται συνδικαλιστής», είχε δηλώσει χαρακτηριστικά, αδιαφορώντας βέβαια επιδεικτικά για τις 120 απολύσεις που έκανε και τους μισθούς των 500 ευρώ που θέλει να επιβάλει ο Μάνεσης. Από την άλλη, εγκωμίαζε και έδινε συγχαρητήρια ξανά και ξανά στους απεργοσπάστες, εκφράζοντας την υποστήριξή του σε ένα συνδικαλισμό που βάζει πλάτες στην εργοδοσία, να πετύχει τους στόχους της παραγωγικότητας και της κερδοφορίας, μετατρέποντας τους εργαζόμενους σε σύγχρονους σκλάβους του κεφαλαίου. Είναι τέτοιο το μίσος του προέδρου της ΝΔ απέναντι στο ταξικό κίνημα, ώστε είχε φτάσει στο σημείο να χαρακτηρίσει «τύραννους» και «δικτάτορες» όσους συνδικαλιστές βρίσκονται απέναντι από το κεφάλαιο, προϊδεάζοντας μάλιστα από τότε για τη λήψη μέτρων καταστολής. Ας είναι σίγουροι όμως οι κυβερνώντες και τα μεγάλα αφεντικά ότι η χτεσινή επίθεση δεν πρόκειται να τρομάξει την εργατική τάξη και το λαό, ώστε να σκύψουν το κεφάλι στη βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική τους. Αντίθετα, η επίδειξη πυγμής και η καταστολή, αποκαλύπτει την αδυναμία τους και χαλυβδώνει τη θέληση του εργατικού - λαϊκού κινήματος να οργανώσει πιο αποφασιστικά την πάλη του κόντρα στα κυβερνητικά μέτρα και την εξουσία του κεφαλαίου.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου