Αντιλαϊκές συνεννοήσεις και διευθετήσεις

Ο Αλ. Τσίπρας σε συνέντευξη που παραχώρησε στη γερμανική εφημερίδα «Sueddeutsche Zeitung» μίλησε για ύπαρξη «Σχεδίου Β» από τη Γερμανία σε περίπτωση που ο ΣΥΡΙΖΑ γίνει κυβέρνηση και διεκδικήσει διευθέτηση του χρέους.

«Η ιστορία της διαδικασίας της ευρωπαϊκής ενοποίησης μας διδάσκει ότι βήματα ολοκλήρωσης επιτεύχθηκαν πάντα μέσω διαλόγου και διαδικασιών συλλογικών αποφάσεων. Σε αυτές εντέλει επικράτησε η λογική. Η Γερμανία ωφελείται ιδιαίτερα από το ευρώ. Γι' αυτό υπάρχει στο Βερολίνο ήδη τώρα ένα "Σχέδιο Β" για την περίπτωση που ο ΣΥΡΙΖΑ γίνει κυβέρνηση. Θα υπάρξουν διαπραγματεύσεις για ένα "κούρεμα" χρέους, γι' αυτό είμαι απολύτως βέβαιος», αναφέρει χαρακτηριστικά.

Σε άλλο σημείο υποδεικνύει ακόμα και το περιεχόμενο που θα πρέπει να έχει η «λύση», ώστε να δοθεί ώθηση στην ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας της Ελλάδας: «Πρέπει να βρούμε μια λύση η οποία δεν επιβαρύνει τους προϋπολογισμούς άλλων χωρών της ΕΕ. Θα έπρεπε να στηρίζεται σε τρεις πυλώνες. Πρώτον, ένα τέλος των προγραμμάτων λιτότητας. Δεύτερον, μια ευρωπαϊκή διάσκεψη χρέους. Τρίτο και πιο σημαντικό: ένα ευρωπαϊκό new deal, μια συμφωνία για τη χρηματοδότηση της ανάπτυξης και της απασχόλησης, ειδικά στον ευρωπαϊκό Νότο. Χωρίς οικονομική ώθηση είναι αδύνατο να βγεις από την κρίση».

Σε κανένα σημείο αυτών των προτάσεων δεν καθρεφτίζονται τα λαϊκά συμφέροντα. Η πρόταση για τερματισμό της λιτότητας δε σημαίνει επαναφορά των συνθηκών ζωής του λαού ούτε καν στα προ κρίσης επίπεδα. Εχει σχέση με αξίωση να ανοίξει η κλειστή σήμερα στρόφιγγα χρηματοδότησης των καπιταλιστών. Σ' αυτό το πλαίσιο, μιλά για ευρωπαϊκή διάσκεψη χρέους, δηλαδή παζάρια για ρυθμίσεις ευνοϊκές για την ντόπια αστική τάξη. Ετσι κι αλλιώς κανείς δεν μπορεί να υπηρετήσει την ανταγωνιστικότητα και την ανάκαμψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας, με πολιτική που να ευνοεί συγχρόνως την εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Αλλωστε, και σε ό,τι αφορά το χρέος είναι ανοιχτός σε συμβιβασμούς, όπως προκύπτει από δηλώσεις του Γ. Σταθάκη στο «Βήμα της Κυριακής».

Ο Αλ. Τσίπρας απαντά στο αν πρέπει η Ελλάδα να μείνει οπωσδήποτε στην Ευρωζώνη με τρόπο που αναπαράγει υπαρκτούς προβληματισμούς στους κόλπους της σχετικά με τη μείγμα πολιτικής, αλλαγές στη λειτουργία της, αλλά και στους κόλπους της αστικής τάξης λέγοντας: «Η Ευρωζώνη είναι ένα σημαντικό μέρος της διαδικασίας της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Εάν όμως θα έχει διάρκεια, αυτό το αποφασίζει η Γερμανία ... η κυρία Μέρκελ θα κάνει θυσίες και θα επιτρέψει πράγματα τα οποία τώρα ακόμη απορρίπτει».

Σπεύδοντας να προσθέσει ότι η κριτική στην ΕΕ γίνεται ώστε να πιέσει για αλλαγές που θα ευνοήσουν τμήματα της αστικής τάξης που αισθάνονται σήμερα «ριγμένα»: «Ο σκεπτικισμός δεν κατευθύνεται εναντίον της ιδέας της ευρωπαϊκής ενοποίησης, αλλά εναντίον της άθλιας κατάστασης της ΕΕ. Είναι ένας εποικοδομητικός σκεπτικισμός. Η δική μας κριτική δεν έχει καμία σχέση με τη ρητορική των δεξιών λαϊκιστών. Αυτοί θέλουν να καταστρέψουν την ευρωπαϊκή συνοχή. Εμείς θέλουμε να αναγεννήσουμε, να τη σώσουμε. Σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία, η επανεθνικοποίηση δεν μπορεί να είναι το όνειρο ... Το όραμά μας είναι μια αλλαγμένη Ευρώπη, χωρίς πολιτική λιτότητας».

Η όποια διαπραγμάτευση με τη γερμανική κυβέρνηση δεν αφορά επ' ουδενί τα λαϊκά συμφέροντα, αφού όποιο σχέδιο κι αν επεξεργαστούν αυτό θα εκπονηθεί με γνώμονα τα συμφέροντα της γερμανικής αστικής τάξης καταρχήν και βεβαίως της ελληνικής, σε κάθε περίπτωση σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων. Ενα τέτοιο σχέδιο απ' τη γερμανική κυβέρνηση λέει ότι θα διαπραγματευτεί ο ΣΥΡΙΖΑ.

Β.